ni Fr. Robert Reyes @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | Mar. 16, 2025
Mabilis, nakakagulat at sadyang bumulabog sa lahat ang mga pangyayari sa mga nagdaang mga araw. Maraming natuwa, marami ring nagalit, maraming nabuhayan ng pag-asa, maraming dinapuan ng galit at pagnanasang maghiganti.
Dumagsa ang mga reklamo at nauwi pa sa legal na demanda. Nagkaroon din ng sari-saring pagkilos mula mga rally sa maraming bansa at sa iba’t ibang bahagi ng kapuluan. Maraming nagsabi at nagtanong kung ganito na nga ba talaga tayong mga Pinoy, hating-hati at magulung-magulo?
Ang sabi ng isang panig: “Hindi sinunod ang ‘due process, kinidnap nila ang pangulo’; hindi nila ibinigay at iginalang ang kanyang mga karapatang pantao, matanda na at may sakit na siya ngunit hindi nila pinayagang pumunta muna sa ospital; pinabayaan nilang yurakan ng ibang bansa ang ating soberanya, puwede namang dito na litisin ang sinuman dahil maayos at gumagana naman ang ating sistema ng katarungan, gayundin ang ating mga korte.”
Ang sabi ng pangalawang panig: “Ngayon kayo ang nagrereklamo na hindi kinikilala ang inyong mga karapatang pantao at hindi sinusunod ang ‘due process’ samantalang noong nasa poder kayo, libu-libo ang inyong ‘napatay’ at nagpasyang ubusin sila hanggang mawala ang salot ng droga; ngayon ninyo ginagamit ang panghihimasok ng ibang bansa sa ating soberanya samantalang noong panahon ng inyong panunungkulan pinayagan ninyong pumasok at magtayo ng mga konkretong istraktura sa ating mga karagatan.”
Dalawang pananaw o opinyon lang ba ang ating naririnig at nababasa mula sa dalawang panig? Nasaan ba ang katotohanan? Ano ba talaga ang tunay na nangyari?
Hindi ba’t talaga namang dumanak ang dugo ng maliliit at mahihina na “binantaang ipis na dapat lipulin” dahil bahagi ang mga ito ng salot ng droga? Hindi ba’t libu-libong biyuda at ulila ang naiwanang wala nang ama, kuya, pati na bunso, kaibigan, kaeskwela, kapitbahay? At maraming testigong nangahas mamahayag na ang ating kapulisan pa ang nangunguna sa pagpaslang umano kasabwat ang kanilang mga ‘assets’ at pare-pareho silang nagkubli sa kani-kanilang mga bonnet at helmet?!
Pumangit, humirap, naging lubhang mapanganib ang ating kapaligiran noon. Delikadong magsalita at magtanggol sa mga biktima ng karahasan at inhustisya na saklaw ng salitang kilala sa tatlong titik na EJK o extra judicial killing. Ang hindi makatarunga’t walang ‘due process’ na pagpatay, hindi ng mga may sala kundi ng kung sinu-sinong nasa listahang pinaghihinalaang ‘ipis,’ na bahagi ng salot ng droga. Kasabay nito ang pagsilang ng mataba’t masibang sektor na kilala sa pagkakalat ng mga nakakasirang kuwentong hindi totoo, na laban sa mga kaaway ng pinuno ng giyera laban sa droga at pabor na pabor naman sa pinuno at sa kanyang mga kampon. Kay pangit ng kapaligirang pisikal at sosyal at maituturing na higit na pangit ang mundo ng social media.
Nang umalis ang eroplanong lulan ang dating pangulo, tila merong kakaibang damdaming lumalaganap. Hindi man lubos na ‘gumagana’ at sing tino ang sistema ng katarungan dito sa atin, meron pa rin sa ibang sulok ng daigdig na maayos, matino at gumaganang batas, ang ‘rule of law’ na hindi kontrolado ng mga makapangyarihan at mayayamang pamilyang dinastiya tulad ng sa Pilipinas.
Hindi lahat madilim at pangit, meron pa ring sirit, pilantik, munting ilaw ng pag-asang galing hindi lang sa labas kundi sa loob din ng ating bansa. Doon sa kalalim-laliman ng bawat tao at Pilipino nananahan ang kagandahan at kabutihan na umiiral at hindi mamamatay o papayag na mamatay dahil likas na bahagi ito ng ating pagkatao at pagka-Pilipino.
“Napakapangit ng ating bansa (sabay mura ng PI),” ganito ang binitiwang salita ng bise presidenteng anak ng dating pangulo. Ganoon ang kanyang nakasanayan at ganoon din ang kanyang karanasan dahil ganoon siya.
Ngunit merong ibang pananaw at pag-uugaling hindi marahas dahil hindi makasarili. Naniniwala sa iwi at likas na kabutihang nagtatago sa loob ng bawat tao.
Ito na rin marahil ang puwersa ng pagbabago na pinagmulan ng mga pangyayari sa nagdaang mga araw. Merong mas maganda, mas maunlad, mas mapayapa’t ligtas na mundo, at ito ang malalim na inaasam-asam ng bawat isa. Ito ang itinanim ng Diyos sa puso ng lahat ng Kanyang nilikha. Ito ang pinagmumulan ng pag-asa!
Comments