ni Fr. Robert Reyes @Kapaayapaan / Patakbo-takbo | Oct. 26, 2024
Nakakakilabot ang mga salita ni Hesu Kristo sa ebanghelyo noong nakaraang Huwebes.
Basahin natin: “Dumating ako upang maghagis ng apoy sa lupa, at ganoon na lamang ang pagnanais kong magliyab na sana ito! Ngunit dapat akong mabinyagan ng isang binyag, at ganoon na lamang ang pagkabalisa ko hanggang ‘di ito nagaganap! Sa akala ba ninyo’y dumating ako para magbigay ng kapayapaan sa lupa?
Hindi, sinasabi ko sa inyo, kundi paghihiwa-hiwalay! Sapagka’t mula ngayo’y magkakahati-hati ang limang nasa isang sambahayan, tatlo laban sa dalawa’t dalawa laban sa tatlo; magkakahati-hati sila: ama laban sa anak na lalaki at anak na lalaki laban sa ama, ina laban sa anak na babae at anak na babae laban sa ina, biyenang babae laban sa kanyang manugang na babae at manugang na babae laban sa biyenang babae.” (Lucas 12:49-53)
Sa misa ng umaga noong nakaraang Huwebes ay binasa natin ito. Inakala nating wala halos magsisimba, ngunit merong humigit-kumulang 50 parokyanong sinalubong ang ulan at hangin na dulot ng Bagyong Kristine.
Sa omeliyang ibinigay natin noong umagang iyon, binalikan natin ang Bagyong Carina na nagpalubog sa maraming bahay sa iba’t ibang sitio ng Barangay Bahay Toro.
Malinaw na wala nang ligtas na lugar sa buong bansa. Tatamaan ng bagyo ang anumang lugar mula Aparri hanggang Jolo. Pagkatapos rumagasa sa Bicol at pinalubog ang maraming bayan ng Albay, dumating naman ang Bagyong Kristine sa lalawigan ng Isabela. Literal na mula timog hanggang hilaga (from south to north) mabilis na naghatid si ‘Kristine’ ng tone-toneladang tubig-baha at nakasisira at malakas na hangin.
Tulad ng dati at palagi, nagkukumahog ang pamahalaan para lumikom ng salapi at kung anu-anong kakailanganin para sa relief and evacuation operations. Mababaw, sobrang babaw, “band aid” na “band aid” approach ‘ika nga, sa problema.
Laging mga sintomas na lang ang tinutugunan at kapag lumipas na ang bagyo at unti-unting nakapaglinis at nakapag-repair na ang mga sinalanta, balik na naman sa dati ang lahat na parang walang nangyari. Ngunit hindi pag-uusapan at paglalaanan ng solusyon ang mga problema sa mga ugat nito.
Hindi pag-uusapan, bagama’t alam na kung anu-ano ang mga sanhing ugat o root causes ng suliranin sa baha, pagguho, pagbigay o pagkasira ng mga tulay at kalye at iba pang imprastraktura. Suwerte na lang kung medyo luntian at hindi korup ang mayor o gobernador ng isang bayan o lalawigan.
Comments