ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Marso 14, 2024
“Mahirap lokohin ang pag-ibig,” nasisiyahang sabi ni Via sa sarili habang nakatitig sa guwapong mukha ng kanyang mister na natutulog. Dahil doon, naramdaman niyang nagdya-jumping jack ang kanyang puso.
“Mahal na ba niya ito?” Gilalas niyang tanong sa kanyang sarili. Gusto sana niyang sabihin ang katagang ‘hindi’ pero parang ang hirap gawin. Napakaimposible dahil hindi nakukumpleto ang kanyang araw kapag walang nangyayari sa kanila. Umabot pa nga siya sa puntong nag-research siya ng iba’t ibang paraan kung paano mapapaligaya ang isang lalaki dahil ibig niyang siya lang ang makapagbigay ng kasiyahan sa kanyang asawa.
“Baka naman matunaw na ‘ko sa kakatitig mo,” wika ni Nhel.
Bigla siyang napaigtad. Hindi niya kasi akalain na mararamdaman ng kanyang asawa ang kanyang pagtitig. Tatayo na sana si Via sa kanyang kinahihigaan, pero pinigilan siya nito dahilan para ma-out of balance siya at masubsob kay Nhel.
Muli, inangkin na naman nito ang kanyang labi. Ayaw sana niyang magpahalik dahil hindi pa siya nagtu-toothbrush pero hindi siya makawala rito.
“Gusto mo ba talagang kumawala?” Tanong niya sa sarili. Napahagikgik siya dahil alam niyang hindi rin naman iyon ang gusto niya.
“Ano ang nakakatawa?” Inis na tanong sa kanya ni Nhel.
Lalong lumapad ang kanyang ngiti. “May naalala lang ako.”
“Wala kang dapat isipin kundi ako lang.”
“Masyado naman.”
“Seryoso ako.”
“Okey, pero hindi naman maaaring ako lang.”
Kumunot ang noo nito. Kahit sabihin pang lukot ang noo nito, hindi pa rin nabawasan ang kaguwapuhan nito at para bang lalo pa iyong nadagdagan.
“Ayoko rin na magkakaroon ka ng iba.”
“Lalaki ako.”
“Babae ako at kaya ko rin gawin ang ginagawa mo.”
“Subukan mo.”
“Huwag mo akong hamunin dahil buking ko na ang plano mo,” inis niyang sabi sabay tingin sa asawa.
Itutuloy…
Comentários