Natatandaan ko pa ang madikit at mabigat
na pagpili sa ginamit na putik nang simulan
ang panganganak ng nawawalang kapareha.
Ang paghele sa mga ito habang nasa palad
at dinarama ang init na may lamig sa paglapat.
Unti-unting pinapasadahan ng hagod
gamit ang mga daliri na tinuruan ng pasensiya,
sa pagsayaw nito ng sway para hubugin ang kisig.
Inuna ko ang kanyang mukha batay kay Antonio
mula sa mga mata nitong tulad ng uniberso kung magpakitang-gilas,
sa tangos ng ilong na pinapantasya sa telebisyon
at labi na kay Antonio rin, na nais mahalikan.
Maaaring sa kahibangan ko kay Antonio
kaya nabuo ang estatwa. Mula na rin siguro
sa mga kuwentong-bayan ang pagpili na lumikha ng tao sa putik. Isang mapangahas na sining.
Maaaring sa pag-ibig din ito nagsimula
kung saan ang taong nais kong kapareha ay hindi puwedeng makasama sa mata ni Bathala.
Kaya nabuo siya sa aking harap na nakatindig.
At sa unang subok kong hingahan ang inuka niyang labi wala ang buhay na akala’y sisilay na parang araw.
Naulit ang mga pagtatangka. Ang pagtatanghal
ng katulad kong hangal na magbigay-buhay.
Unti-unting nabitak ang kanyang katawan.
Muli akong nagtangka kahit sa huling pagkakataon.
Doon may nagpakita. Isang saksi at inakalang hindi na darating dahil sa labis na pangungulila.
Hindi siya ang kinatha ngunit, hiningahan ko siya.
Ang ninanais ay nasa tamis ng kanyang dila.
“Anong pangalan mo?”
“Pangalanan mo ako.” Ang kanyang sagot.
Sa pagitan ng halik at kapangahasan aking itinakda — “Ikaw na si Genesis. Ang aking simula.”
Magandang araw, mga bes! ‘Wag nang magpahuli sa trend at i-share na ang inyong #Hugot at i-confess mo na, bes ang matagal mo nang gustong aminin sa bagong column ng BULGAR na WHAT’S IN, KA-BULGAR? Ito na ang perfect timing para ma-publish ang laman ng inyong damdamin kaya mag-send na ng personal message sa aming official Facebook page – www.facebook.com/BULGAR.OFFICIAL. Hihintayin namin ang PM n’yo, mga bes, hindi ‘yung puro kayo na lang ang naghihintay sa wala. Char!