Anak sa pagkadalaga na pinalaki ng ina, gustong makapiling pero takot umamin

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig | May 26, 2021

Dear Sister Isabel,

Ang problemang isasangguni ko ay tungkol sa aking anak. Labing-anim na taon ako nang mabuntis ng 18-anyos na kapitbahay namin at tinakasan niya ako nang malaman na buntis ako. Inilihim namin ang mga pangyayari, kaya itinago ako ng mga magulang ko sa malayong lugar. Hindi nagtagal, isinilang ko ang aking anak na babae.

Inalagaan ko siya hanggang two years old siya. Naisip kong mag-abroad para matulungan ang aking nanay, na siya kong pag-iiwanan ng anak ko at para mabigyan na rin ng magandang kinabukasan ang bata. Sa awa ng Diyos, natuloy ako sa abroad. Napagkasunduan namin ng nanay ko na huwag nang sabihin sa bata na ako ang tunay niyang inam, sa halip, siya ang magpakilalang ina habang ito’y lumalaki.

Pumayag naman ang nanay ko at nangakong aalagaang mabuti ang aking anak ko. Hindi nagtagal, nagka-boyfriend ako ng foreigner at napabibilang sa mayamang angkan. Nagkaanak kami ng isa at napagkasunduang magpakasal sa Pilipinas.

Muli kaming bumalik sa abroad at masaya ang pagsasama namin dahil napakabait ng asawa ko. Ang problema ay nami-miss ko na ang anak ko at binabagabag ako ng aking konsensiya sa ginawa kong pagtatago sa kanya. Hindi ko man lang naipamalas ang pagmamahal ko sa kanya bilang tunay niyang ina.

Sa kabilang dako, nag-aalala naman ako na malaman ng asawa ko ang aking lihim at bigla na lang siyang magbago, mabawasan ang pagmamahal sa akin at tuluyan nang mawalan ng tiwala sa akin. Ano ang gagawin ko? Alam kong walang lihim na hindi nabubunyag, ipagtatapat na ba namin sa anak ko na ako ang tunay niyang ina? Isa pa, baka hindi maunawaan ng asawa ko at magalit siya nang todo at tuluyan nang tumabang ang pagtingin sa akin.

Umaasa ako na mabibigyan n’yo ako ng kaukulang payo sa problemang gumugulo sa isip ko.

Gumagalang,

Bernadette

Sa iyo, Bernadette,

Kung minsan, makabubuting ang lihim ay manatili na lamang na lihim upang huwag nang magkagulo at mapanatili ang magandang samahan ng bawat isa. Ang maipapayo ko ay huwag mo nang ipaalam sa anak mo na ikaw ang tunay nyang ina. Tutal naman ay maayos siyang pinalaki ng nanay mo na siya na rin niyang kinilalang ina habang ikaw naman ay nakatagpo na ng mabuting asawa at maligaya kayong nabubuhay sa kasalukuyan. Ipagpatuloy mo na lang ang pagiging ulirang asawa at ina ng anak n’yo ng asawa mo ngayon. Pangatawanan mo ang paglilihim mo sa kanya tungkol sa iyong nakaraan at ipanatag mo ang iyong isipan.

Gayundin, humingi ka ng tulong sa Diyos at hilingin na pagpalain ka sa buhay na tinatahak mo ngayon at bigyan rin ng kapayapaan ng puso’t kalooban. Minsan sa buhay ng tao, may mga pagsubok na halos ay hindi natin alam lunasan, subalit ito’y lilipas din at malalagpasan, basta’t tatanggapin nang maluwag sa kalooban at taos-pusong mananalig na ang Diyos ay nand’yan lang at hindi tayo pababayaan.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Suko na sa pag-aaral dahil ‘di bet ang course

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig | May 20, 2021

Dear Sister Isabel,

Matagal na itong gumugulo sa isip ko. College student ako at nag-aaral dito sa Manila at dito na rin inabutan ng lockdown sa boarding house ko. Medical Technology ang course ko, pero hindi ko ito gusto dahil pinilit lang ako ng mga magulang ko. Dati ay okay lang sa akin ang kursong kinuha ko, pero nang lumaon ay nawalan na ako ng interes. Dahil d’yan, hindi na ako pumapasok sa klase ko, sa halip ay naglalakwatsa ako maghapon at umuuwi na lang sa gabi.

Lingid sa kaalaman ng mga magulang ko, hindi na ako pumapasok. Nagkukunwari akong naka-uniporme kapag umaalis dito sa boarding house, pero hindi naman ako pumupunta sa paaralan at tuluyan na akong nag-drop sa lahat ng subjects ko.

Nababagabag na ang konsensiya ko sa ginagawa ko. Gusto ko nang sabihin sa mga magulang ko ang lahat, pero natatakot ako na saktan ako ng tatay ko at hindi na tanggapin sa aming tahanan pagbalik ko roon. Ano ang dapat kong gawin?

Gumagalang,

Dondon ng Caloocan

Sa iyo, Dondon,

Makabubuting ipagtapat mo na sa parents mo ang lahat. Taunin mo na nasa maganda silang mood at huwag mong biglain. Sa simula ay sabihin mo na nahihirapan ka na sa kursong pinakuha nila sa iyo, gayundin, hindi mo kamo maintindihan at ayaw pumasok sa utak mo kahit ano ang gawin mo. Sabihin mo na kung puwede ay magsi-shift ka na lang sa kursong gusto mo. Sa palagay ko ay maiintindihan ka nila. Mas mabuting huwag mo na lang ipagtapat sa kanila na hindi ka na pumapasok. Ilihim mo na lang sa kanila hangga’t maaari upang hindi na ito pagmulan pa ng malaking kaguluhan sa bahay n’yo.

Sa kabilang dako, pangatawanan mo na ang pagsi-shift ng kurso na naaayon sa iyong kagustuhan. Mag-aral kang mabuti at sikaping tumbasan ang pagpapakasakit ng mga magulang mo para sa iyong kabutihan. Maging mabuti kang anak upang pagpalain ka at magtagumpay sa buhay.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Sobrang lungkot sa pambababae ng mister na OFW

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig | May 05, 2021

Dear Sister Isabel,

Isa akong pangkaraniwang maybahay, nag-aalaga sa tatlo kong anak at payapang namumuhay dito sa Masbaste.

Nasa abroad ang asawa ko at limang taon na siya roon. Nang huling tawag niya, sinabi niyang balak niyang umuwi pero hindi pa confirmed ang flight niya. Nagtataka ako dahil isang buwan na mula nang tumawag siya, pero mula noon ay hindi na siya nagparamdam. Ang sabi ng agency at kumpanya na pinapasukan niya sa abroad, nakauwi na siya rito at dalawang linggo na ang nakararaan.

Nagtanong ako sa mga magulang niya pero hindi pa raw siya dumarating. Nag-imbestiga ako at natuklasan ko na roon pala siya umuuwi sa kabit niya. Matagal na palang may karelasyon ang asawa ko rito sa Pilipinas at labis akong nasaktan sa natuklasan ko, gayundin, iyak ako nang iyak at hindi makatulog. Kasal kami ng asawa ko, ano ang dapat kong gawin? Balak kong idemanda ang asawa ko, tama ba ito?

Gumagalang,

Mayet ng Masbate

Sa iyo, Mayet,

Napakasakit ng nangyari sa iyo dahil nagtiwala ka sa asawa mo, pero niloloko ka lang pala niya. Sa ngayon ay masasaktan ka lang kung ipagpipilitan mo sa kanya mo na iwanan ang kabit niya at magsama kayong muli. Kasalukuyang nalalabuan pa ng pag-iisip ng mister mo at siguradong baliw na baliw pa sa kabit nya.

Huwag mong masyadong kunsumihin ang iyong sarili dahil darating ang panahon na iiwanan niya rin ang kabit niya at babalik sa iyo. Alalahanin mo na may tatlo kayong anak at tiyak na pahahalagahan niya ang mga anak niyo at magsasama kayong muli. Kung nagawa niyang iwanan ka, magagawa niya ring iwanan ang kabit nya. Paghandaan mo ang pagkakataong ‘yun dahil malaki ang tsansa na bumalik siya sa iyo at patawarin mo siya. Bigyan mo siya ng pangalawang pagkakataon at magsama kayong muli at mamuhay nang maayos. Huwag mo ring pabayaan ang katawan mo.

Tungkol sa tanong mo kung idedemanda mo siya, masyado pang maaga para gawin mo ‘yan. Sa aking palagay, natukso lang ang asawa mo. Sa halip na idemanda siya, hilingin mo sa Diyos na matauhan na ang asawa mo at muling ibalik sa piling n’yong mag-iina. Walang imposible sa Diyos dahil tutulungan ka Niya at muli mong makakapiling ang iyong mister.

Sa sandaling mangyari ‘yun, patawarin mo ang iyong asawa at bigyan ng pangalawang pagkakataon. ‘Ika nga, forgiveness is the key to happiness. Forgive and forget, soon you will be blessed and rewarded. Nawa’y napalubag ko ang kalooban mo at nabawasan ang kalungkutang dinaranas mo ngayon.

Matapat na sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo