Nawalay na anak, gustong makasama pero ayaw ng ama

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig |August 02, 2021

Dear Sister Isabel,

Nagkahiwalay kami ng aking anak mula noong 2-anyos siya. Inilayo siya ng kanyang ama dahil may asawa pala siya nang nabuntis ako. Noong una ay masaya kaming nagsasama dahil hindi ko alam na may asawa siya. Tinanggap ko na lang ang nangyari dahil hindi naman kami ginugulo ng misis niya, pero kinailangan kong mag-abroad muli. Biyuda ako at may tatlong anak na pawang maliliit pa, kaya hindi namin kakayanin na pag-aralin at bigyan ng magandang kinabukasan ang mga bata kung sa kanya ko iaasa ang lahat kaya pumayag naman siya. Naiwan sa kanya ang anak namin at ‘yung anak ko sa yumao kong asawa ay iniwan ko sa aking ina. Hindi ko inakala na bumalik siya sa tunay niyang asawa at dinala ang aming anak. Tinanggap at pinatawad naman siya ng asawa niya, pero nag-migrate sila para hindi ko makuha ang bata at tuluyan nang inilayo sa akin.

Nag-iiyak ako sa nangyari, hindi ko alam kung saang bansa sila nag-migrate. Lumipas pa ang mga taon, malaki na ang anak namin at 21-anyos na siya. Matagal na pala niya akong hinahanap at gusto akong makilala at mayakap. Natuklasan niya na hindi niya tunay na ina ang kanyang kinikilalang nanay.

Ngunit ang Diyos ay makatarungan, muli kaming pinagtagpo ng tadhana. Wala namang hinanakit ang anak ko sa akin, napakabait niya at tuwang-tuwa siya sa aming pagkikita. Ang problema, gusto ko siyang makapiling nang matagal at siya man ay ganundin dahil palaging patago ang pagkikita namin. Ayon sa kanya, ayaw niyang bigyan ng sama ng loob ang nakilala niyang ina dahil napakabait nito at itinuring siyang tunay na anak.

Ano ang dapat kong gawin? Nahihirapan na rin ako sa aming sitwasyon. Gusto ko na rin kasing mabuo ang pamilya ko, magkasama-sama sila ng tunay niyang mga kapatid at tumira kami sa iisang bubong. Sana ay mapayuhan ninyo ako.

Nagpapasalamat,

Sheila ng Makati

Sa iyo, Shiela,

Kakaiba ang problemang isinangguni mo at pati ako ay medyo speechless din. Sa aking palagay, ipagpasalamat mo na lang ang inyong pagkikita at walang sama ng loob sa iyo ang anak mo. At kahit sandali lamang kayong magkikita ay masaya naman siya at ikaw ay ganundin. May katwiran siya na ayaw niyang masaktan ang kalooban ng nakilala niyang ina dahil napakabait nito at itinuring siyang tunay na anak.

Enjoyin mo na lang ang bawat oras, segundo, minuto at araw na magkasama kayo ng anak mo. At sa iyo na rin nanggaling, ang Diyos ay makatarungan. Alam Niya ang makabubuti sa bawat taong kanyang nilalang. Tama ka r’yan, kung nananalig ka sa Diyos, patuloy kang magdasal na matupad nawa ang hiling mo na makasama nang matagal-tagal ang anak mong nawalay. Hayaan mong Diyos ang kumilos sa buhay mo at makikita mo na isang araw, nasa harapan mo na ang anak mo kasama ang ama niya at nakilala niyang ina na nakikipag-ayos o nakikipagkasundo kung ano ang marapat na gawin para sa ikaliligaya ninyong lahat.

Naniniwala at nanalig ako na matutupad ‘yan. Iaayos ng Diyos na makapangyarihan ang nagpapagulo sa isip mo ngayon.

Hanggang dito na lang. Sumaiyo nawa ang walang hanggang pagpapala at mga biyaya ng Dakilang Lumikha.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

‘Di tanggap na 3 silang babae ng mister kaya bet nang makipaghiwalay

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig | July 29, 2021

Dear Sister Isabel,

Nais kong humingi ng payo tungkol sa problema ng asawa ko. Mahal ko siya, pero hindi ako nag-iisa sa buhay niya dahil tatlo pala kami. Noong una ay inilihim niya ito sa akin, kaya tinanggap ko ang pag-ibig niya at kami ay nagpakasal. Nagbunga naman agad ang pagsasama namin at nagkaroon kami ng dalawang anak.

Kamakailan ko lang natuklasan na may asawa siya bago pa kami nagpakasal at nasa Visayas ‘yung babae, tapos kasal pala siya roon. Kaya pala madalas siyang pumunta roon at ang katwiran niya, may inaayos siyang negosyo.

Bukod pa rito, may naiwan siyang asawa sa Dubai, inip na inip siya rito sa ‘Pinas at gusto nang bumalik doon. Nagalit ako nang todo at kinompronta ko siya, sabi niya, peke ang kasal niya sa Visayas at hindi raw siya kasal sa babaeng nasa Dubai kaya huwag daw akong mag-alala.

Naguguluhan ako at parang nawala na ang pagmamahal ko sa kanya, pero natatakot naman akong tuluyan na niya kaming iwan. Ayaw kong mawalan ng ama ang aming mga anak na walang kamalay-malay sa mga pangyayari.

Sa ngayon, matabang na ang pagtingin ko sa kanya kahit siya naman ay parehas pa rin ang ipinakikitang pagmamahal sa akin. Ano ang dapat kong gawin at paano ko maibabalik ang dati kong pagmamahal sa kanya? Nagkalamat na kasi kaya iba na ang pagtingin ko sa kanya at hindi ko tanggap na tatlo kaming babae sa buhay niya.

Iniisip ko nang makipaghiwalay dahil ayaw kong may kahati ako sa pagmamahal ng asawa ko, tama ba ito? May maganda akong trabaho at kaya kong buhayin ang mga anak namin. Sana ay matulungan ninyo ako sa problemang gumugulo sa isipan ko.

Nagpapasalamat,

Nora ng Batangas

Sa iyo, Nora,

Ang pag-aasawa ay sadyang may kaakibat na mga problema, kani-kanya nga lang at iba’t iba ang mga ito. Ang sabi mo ay hindi naman nagbago ang pagmamahal ng asawa mo sa iyo at ayaw mong mawalan ng ama ang mga anak ninyo. Ang pinakamabuting gawin mo ay tanggapin nang maluwag sa kalooban ang natuklasan mong mga lihim. Tutal, ang sabi niya ay fake ang kasal niya sa isa at ‘yung nasa Dubai ay hindi niya pinakasalan. Kayo naman ay patuloy na nagsasama sa iisang bubong at mahal ka pa rin niya hanggang ngayon.

Sa umpisa, talagang mahirap tanggapin pero kung kapakanan ng mga anak mo ang iisipin mo, iminumungkahi kong huwag mong ituloy ang balak mong pakikipaghiwalay. Huwag lang ang iyong sarili ang isaalang-alang. Matitiis mo bang mawalan ng ama ang mga anak mo? Siyempre hindi, kaya huwag mong hayaang maulila sila sa ama, gayung buhay pa ang kanilang tatay.

Muli, huwag pansariling kapakanan ang isaalang-alang mo. Unti-unti mong ibalik ang dating pagmamahal mo sa iyong asawa at tanggapin na talagang ganyan ang mga lalaki. Sabi nga, men is polygamus in nature. Hindi puwedeng isa lang, pero lilipas din ‘yun at tunay na pamilya pa rin ang magwawagi.

Naniniwala akong muli mong maibabalik ang dating init ng pagsasama ninyo at magiging masaya kayong muli kung uunawain mo ang mga pangyayari. Tanggapin mo ang pagsubok na ibinigay ng tadhana sa inyong pagsasama at kaya mo itong malagpasan. Kausapin mo rin ang asawa mo na magbago at ituon ang sarili sa inyong mag-iina, na siyang tunay niyang pamilya. Ipaunawa mo sa kanya na ang bawat kamalian sa buhay ay may kabayaran. Kaya hangga’t hindi pa huli ang lahat, tapusin na niya ang lihim na pakikipagrelasyon sa mga babae niya upang patuloy kayong pagpalain at walang dumating na kamalasan sa buhay ninyo.

Hanggang dito na lang. Lakip nito ang aking dalangin na patuloy na maging matatag ang pagsasama ninyong mag-asawa sa kabila ng mga pagsubok.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Mahilig pumuna ng mali pero takot magsalita

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig | July 26, 2021

Dear Sister Isabel,

Isa ako sa tagasubaybay ng inyong column at hanga ako sa pagbibigay ninyo ng payo sa mga sumasangguni sa inyo. Ang problema ko ay tungkol sa tinitirahan ko. Maganda naman ang kapaligiran at mababait ang mga guard na naka-assign sa entrance gate, pero masyadong dikit-dikit ang mga bahay at halos dinig na dinig na ang kalampag ng pintuan kapag isinasara at pati usapan ay naririnig din sa sobrang lapit ng distansiya ng bawat bahay.

Hindi na ako makatulog nang maayos at isa pa, hindi ko naman masabi sa kapitbahay dahil mabuti naman ang pakikitungo nila sa akin. Baka kung sasabihin ko ang reklamo ko ay magtampo sila hanggang sa tuluyan na kaming mag-away. Bakit kaya ganito ako? Kapag may nakikita akong mali, kibit balikat lang ako at idinadaan sa dasal ang lahat. Sa Diyos ako nagsusumbong at ipinagdarasal na sana ay malutas ang mga problema ko sa buhay.

Alam kong mali na hindi punahin o pagsabihan ang mga taong may maling ginagawa. Ayaw ko kasi ng away o ‘yung nakikipagtalo, gayundin ayoko ng may makasamaan ng loob kaya pinipili kong manahimik at sinasabi sa aking sarili na balang-araw ay maliliwanagan din ang mga taong ‘yun at ilalagay sa tuwid ang mali sa pagkatao nila.

Tama ba ang ginagawa ko, Sister Isabel? Ang sa akin lang ay ayoko ng gulo at bahala na ang Diyos sa kanila. Ang mahalaga, wala akong nakaaway o nakasamaan ng loob. Hindi ako nakikipagtalo kaninuman na posibleng mauwi sa away na maaaring humantong pa sa korte. ‘Yun lang ang mahalaga sa akin. Nawa’y mabigyan ninyo ako ng payo kung tama o mali ako. Maraming salamat.

Nagpapasalamat,

Lorna ng Quiapo

Sa iyo, Lorna,

May mga tao talagang kagaya mo na ginugustong manahimik at ipagdasal na lang sa Diyos ang kanilang mga kaaway kaysa sitahin at huwag palagpasin ang nagawang kasalanan sa kanila. Saludo ako sa iyo dahil malaki ang pananalig mo sa Diyos. Bihira lang ang ganyan.

Sa kabilang dako, kung mananatili kang ganyan, ang sabi ng iba, ‘yan ay maituturing na sin of omission. Kasalanan na rin umanong maituturing kung hindi mo itutuwid ang pagkakamaling nagawa sa iyo ng ibang tao. Kunsabagay, may kani-kanya tayong free will na tinatawag. Kung ano ang magiging pasya natin sa ating sarili na inaakala nating mas mabuti kaysa magkagulo at ipagpilitan ng bawat isa ang kani-kanyang katwiran, sa palagay ko ay tama ka sa ginagawa mo. Batid naman natin na may taong makitid ang isip at mahirap umunawa at tiyak na gulo ang lilikhain kapag ganyan ang kausap. Lalong magkakagulo at walang katapusang pagtatalo na maaari ring umabot sa punto na magkasakitan o magdemandahan.

Marahil, ‘yan ang nasa isip mo kaya idinadaan mo na lang sa pagdarasal ang mga kaaway mo o ‘yung mga taong nakagawa ng hindi maganda sa iyo.

Sa palagay ko rin ay likas kang madasalin, mapagpakumbaba at maunawain. ‘Yan ang mga ugaling gustong-gusto ng Diyos kaya ipagpatuloy mo na lang ang likas na ugali mo. Sa ganyang paraan, pagpapalain ka at sasaiyo ang walang hanggang biyaya ng Dakilang Lumikha.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo