Beybi na inuwi ng OFW na mister, inaalagan kahit labag sa kalooban

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig | September 09, 2021

Dear Sister Isabel,

Isa akong nanay na namumuhay nang solo sa piling ng aming dalawang anak ng asawa kong OFW. Bihira siyang umuwi at kung nandito man ay sandali lang at balik agad sa abroad. Nasanay na ako sa ganu’n, tutal sweet pa rin siya at kumpleto kami sa luho. Tahimik at masaya ang buhay namin nang biglang bulabugin kami ng isang problema.

May nagsabi sa akin na may babae sa abroad ang asawa ko at kamakailan lamang ay naanakan niya ito. Ayaw kong maniwala kaya agad ko siyang tinawagan at tinanong tungkol sa bagay na ‘yun at itinanggi niya. Giit niya pa, sinisiraan lang siya ng sinumang nagbalita sa akin nu’n. Hindi niya inamin ang katotohanan at pagkalipas ng isang taon, gaya ng nakaugalian, muli naming makakapiling ang asawa ko dahil magbabakasyon ulit siya at kahit maikling panahon lang ay masaya kami, subalit napakasakit ng loob ko nang dumating siya.

May dala siyang baby at umaming anak niya ‘yun at permanente nang ititira sa amin. Hindi na niya naitago ang katotohanan na may kinasama siya sa abroad at ang batang dala niya ay anak nila. Namatay sa aksidente ang babae niya, kaya inuwi na niya ang bata. Iyak ako nang iyak dahil nagtiwala ako sa kanya at naniwala na hindi siya nambababae sa abroad, ‘yun pala ay niloloko niya lang ako.

Napakasakit nito sa kalooban ko, napilitan akong tanggapin at alagaan ang bata, at dahil mahal ko ang asawa ko, nagawa ko rin siyang patawarin subalit matabang na ang pagtitinginan namin. Suklam na suklam ako sa baby nila ng yumao niyang kabit, ano ang marapat kong gawin para lubusang mawala ang hinanakit ko sa kanya at ibalik ang dating init ng aming pagsasama?

Gayundin, ano ang dapat kong gawin para mawala ang pagkasuklam ko sa baby niya na bagama’t ako ang nag-aalaga ay wala naman akong pagmamahal at malasakit sa naturang sanggol? Umaasa akong mapapayuhan ninyo ako sa problemang dinadala ko sa kasalukuyan.

Nagpapasalamat,

Lerma

Sa iyo, Lerma,

Sadyang napakasakit at mahirap dalhin sa kalooban ang ginawa ng asawa mo. Subalit wala ka nang magagawa dahil nand’yan na ‘yan. It takes time to heal your wounded heart, pero makakayanan mo ito. Naniniwala akong kayang-kaya mo ang problema mo ngayon, basta’t isipin mo na tao lamang tayong lahat na nabubuhay sa mundo. Hindi puwedeng wala tayong problemang kakaharapin, iba’t iba nga lang ang suliranin ng bawat isa. Patay lang ang walang problema, hindi ba?

Tanggapin mo nang maluwag sa kalooban ang nangyari sa inyong mag-asawa. ‘Yan ang problemang ibinigay sa iyo ng tadhana kaya harapin mo nang buong tapang at tanggapin nang may tibay ng damdamin at lawak ng kaisipan upang madaling maghilom ang sugat sa iyong puso. Unawain mo na ang asawa mo ay tao lang— marupok, madaling matangay ng tukso at kayong dalawa ay biktima lamang ng mapagbirong tadhana. Ang baby ay walang kasalanan sa mga pangyayari at sa iyo ipinagkatiwala ng tadhana ang naturang sanggol. Suwerte ang hatid niyan sa buhay mo, lalo na kung matututunan mong mahalin nang lubos. Buhos-buhos ang pagpapala sa inyo kung tuluyan mo na siyang mamahalin na parang tunay mong anak. Makikita mo na habang lumalaki ang bata, ang dulot nito sa iyo ay tuwa at mga pagpapala.

Malay mo sa iyong pagtanda, ‘yan pa ang mag-aalaga sa iyo at magpapamalas ng tunay na pagmamahal na hindi mo madarama sa tunay mong anak.

Acceptance, pagpapatawad at pag-ibig ang nararapat mong ipatupad sa iyong sarili sa kasalukuyan. Nabubura ng panahon ang alaala ng kahapon. Muling umuusbong ang halamang nalagasan ng dahon. Sa madaling salita, sa paglipas ng mga araw, tuluyan nang mabubura at mawawala sa iyong isipan ang pagtataksil ng asawa mo. Muling uusbong ang dating tamis ng pagmamahal mo sa kanya at tuluyan nang babalik sa dati ang lambing ng inyong pagsasama.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

‘Di matanggap na pinalayas sa paupahan ng kapatid

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig | September 06, 2021

Dear Sister Isabel,

Ano ang dapat gawin sa nagpalayas sa amin sa tindahang inuupahan namin? Ito ay maituturing na awayang anak sa anak. Pinagdiskitahan ang hanapbuhay namin at ang masakit pa, mismong kapatid ko ang may-ari ng inuupahan naming tindahan at pinalayas kami ng bayaw ko saka pinaupahan sa iba dahil nag-away ang mga anak ko at mga anak nila.

Ang hirap palang maging mahirap dahil kinakawawa kami, Sister Isabel. Nagbabayad naman kami ng upa sa tindahan kahit walang benta at hindi kami pumapalya sa pagbabayad. Ano ang marapat kong gawin, Sister Isabel? Alam kong mabibigyan ninyo ako ng kaukulang payo para mabawasan ang sakit ng kalooban nadarama ko ngayon.

Nagpapasalamat,

Charito ng Pampanga

Sa iyo, Charito,

May mga taong sadyang makitid ang isipan at wala sa lugar ang desisyong ginagawa sa pang-araw-araw niyang pamumuhay. Hindi sila marunong kumilala ng mali at tama gaya ng bayaw mo at kapatid mismo na siyang may-ari ng inuupahan mong tindahan dahil lamang nag-away ang inyong mga anak. Mabuti na lang at hindi mo pinatulan, sa halip ay umalis ka sa tindahan kahit labag sa iyong kalooban. Kung pinatulan mo ang kakitiran ng isip nila, malamang na nagkasakitan pa kayo at nauwi sa demandahan ang lahat. Ang sabi mo ay nagbabayad ka naman at walang palya, pumunta ka sa barangay at doon sabihin ang mga pangyayari dahil sila ang mag-aayos sa gusot ninyo ng iyong kapatid at bayaw. Sa totoo lang, hindi makatwiran ang ginawa nila sa iyo dahil nagbabayad ka naman ng upa sa nasabing tindahan.

Huwag kang maawa sa sarili mo dahil mahirap ka. Ang pagiging mahirap ng isang tao ay hindi nangangahulugang wala ka nang pagbabago, hindi rin ito katwiran para kawawain ka. Nasa iyo yan, hindi ka dapat magpaapi sa iyong kapwa, lalo na kung ikaw ang tama.

Gamitin mo ang iyong isip at talino kung paano aasenso sa buhay. Kung hindi kumikita ang mga paninda mo sa kasalukuyan, palitan mo ng ibang produkto hanggang makita mo ang bagay sa iyo na mag-aangat sa kabuhayan mo.

Pansamantala, gamitin mo muna ang harap ng bahay mo at d’yan ka magtinda ng simpleng pagkain tulad ng lugaw at ‘pag kumita na, dagdagan mo pa ng ihaw-ihaw. Diskarte lang ang dapat. Hindi mo na problema ang upa dahil sarili mong lugar ang puwesto mo.

Huwag mong sabihin na may pandemya ngayon dahil marami ang mas kumita pa ngayon kaysa noong hindi pa ganito ang sitwasyon. Kung kaya ng iba, kaya mo rin, ‘di ba? At higit sa lahat, huwag kang makalimot tumawag sa Diyos. Humingi ka palagi ng patnubay. Napakahalaga ng pagdarasal sa buhay ng tao, basta’t taimtim, walang halong pag-aalinlangan at taos-pusong sumasampalataya sa Diyos Amang makapangyarihan sa lahat. Walang hindi magaganap kung mananalig ka sa Diyos at nabubuhay sa tamang landas, landas ng kabutihan hindi ng kasamaan.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Asar sa kapitbahay na inggitera at naninira sa friendship ng iba

ni Sister Isabel del Mundo - @Mga kuwento ng buhay at pag-ibig | September 01, 2021

Dear Sister Isabel,

Kumusta kayo r’yan? I hope and pray na palagi kayong nasa mabuting kalagayan.

Gusto kong ihingi ng payo ang kapitbahay naming walang alam kundi manira para bang hindi magiging masaya hangga’t hindi nakakapanira ng kapwa niya. Nasabi ko ito dahil isa ako sa biktima niya. Nagulat na lang ako dahil nagalit sa akin ‘yung best friend ko na kumare ko rin. Nagtataka ako dahil wala naman kaming pinag-aawayan, ‘yun pala, siniraan ako ng kapitbahay namin sa kanya. Kung anu-ano ang pinagsasabi niya sa best friend ko na hindi ko naman actually sinabi. Nasaktan ang best friend ko dahil akala niya ay totoo na may sinabi akong hindi maganda laban sa kanya. Buti na lang, naisipan kong makipag-usap nang masinsinan at tinanong ko siya kung ano ang ikinagagalit niya sa akin. Wala naman akong alam na nagawang hindi maganda sa kanya at ayun, sinabi niya na kung anu-ano ang ikinuwento ng kapitbahay ko sa kanya na labis niyang dinamdam dahil hindi niya akalain sisiraan ko siya sa mga kaibigan namin.

Nagulat ako sa narinig ko kaya sinabi ko sa kanya na hindi ‘yun totoo at gawag-awa lang ‘yun ng kapitbahay kong mahilig na manira ng puri. Isa pa, inggitera siya at feeling insecure palagi. Mabuti na lang, naniwala ang best friend ko na hindi ko siya siniraan sa mga friends namin. “Hinding-hindi ko kayang gawin ‘yun,” sabi ko sa kanya. Magkasundo na kami ulit ng BFF ko at hindi na lang namin pinapansin ang kapitbahay kong ito at hindi kami nagpakababa sa level niya. Bakit kaya may taong ganu’n, Sister Isabel? Ano ang nararapat kong gawin para matigil na siya sa pangit niyang ugali?

Nagpapasalamat,

Rhodora ng Antique

Sa iyo, Rhodora,

Mabuti na lang, hindi mo pinatulan ang kapitbahay mong may pangit na ugali. Magbubunga lang kasi ng matinding away na maaaring mauwi sa sakitan at demandahan kung papatol ka sa kanya. Reverse psychology ang gawin mo, halimbawa ay wala kang alam sa pinagsasabi niya sa best friend mo laban sa iyo. Ang gawin mo, kapag nagluto ka ng masarap na ulam, bigyan mo o kaya naman, kapag may birthday sa pamilya mo, bigyan mo ng handa o kumbidahin mo mismo. Pakitaan mo siya ng mabuting asal at makikita mo na aamo siya, magbabago ng ugali at magiging mabait sa iyo. Makokonsensiya siya sa ginagawa niyang paninira sa iyo nang talikuran. Lumaki siguro siya sa pamilya na walang breeding at pangit marahil ang upbringing niya sa nakalakihang pamilya.

Hindi pa naman huli ang lahat para matuto siyang magmahal sa kapwa at hindi lang puro paninira. Ikaw na ang umunawa kaysa ikaw ang unawain. Alalahanin mo, God is watching us. Nakalaan Siyang gantimpalaan ang sinumang namumuhay sa mundo nang buong kapakumbabaan at puro kabutihan ang ipinupunla sa kanyang kapwa. Malaking pagpapala ang ilalaan sa iyo ni Lord ‘pag ginawa mo ‘yan.

Ang taong nagmamahal sa kapwa gaya ng pagmamahal niya sa sarili ay binibigyan ng malaking suwerte ng Diyos Ama sa langit. Hindi siya kailanman daranas ng kapighatian sa buhay. Magiging maligaya at punumpuno ng mga grasya at pagpapala pati na ang mga mahal nila sa buhay.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo