Laging niloloko ng mga naging bf pero gusto pa ring mag-asawa

ni Sister Isabel del Mundo - @MgaKuwentongBuhayatPag-ibig | May 2, 2022

Dear Sister Isabel,

Maraming nagsasabi na nasa akin na lahat ang katangiang hinahanap ng mga lalaki sa isang babae. Subalit ang ipinagtataka ko ay parang walang sumeryoso sa akin at puro manloloko ang natatagpuan kong dyowa. Sa umpisa lang sila magaling at sa huli ay iniiwan din ako na para bang pinaglalaruan lang ang damdamin ko.

Gusto ko nang lumagay sa tahimik dahil 32-anyos na ako. Gusto ko nang mag-asawa at magkaroon ng mga anak, subalit parang wala na yatang matinong lalaki sa mundo.

Tulungan n’yo akong matagpuan ang lalaki para sa akin na magiging kasama ko habambuhay. Gayundin, tulungan n’yo akong manalangin sa Diyos Amang katas-taasan. Batid kong diringgin ng Diyos ang inyong panalangin. Nararamdaman ko na may kakayahan kayong makipagtalastasan sa katas-taasan.

Nagpapasalamat,

Desziree ng Malabon

Sa iyo, Desziree,

Nakakataba naman ng puso ang iyong paghanga sa akin. Salamat sa pagtitiwala at paniniwala na diringgin ng Diyos ang aking panalangin na makatagpo ka na ng katapat mo. Gayunman, ang pag-aasawa ay hindi basta-basta na kung sino ang karelasyon mo sa kasalukuyan ay ‘yun na ang kapalaran mo habambuhay. Dumarating ‘yan sa takdang panahon, na tanging Diyos lamang ang kikilos para sa inyo.

Hindi ito dapat hanapin dahil kusa itong darating sa takdang panahon. Huwag kang malungkot o manghinayang sa mga nakarelasyon mo noon dahil hindi sila ang destiny mo. Matuto ka sana na huwag masyadong seryosohin ang mga nagpaparamdam sa iyo upang hindi ka masaktan. Huwag mong ihulog nang husto ang loob mo.

Tandaan mo, karamihan sa mga lalaki ay mahusay umarte na para bang totoo ang pag-ibig nila pero hindi naman. ‘Yung iba ay may luha epek pa na parang naiiyak, pero ang totoo, mahusay lang umarte. Ganyan ang karamihan sa mga lalake na daig pa ang artista.

Kaya ang mga babae ay dapat magdoble-ingat at huwag magpapabola. Relax ka lang muna dahil darating sa takdang panahon ang kabiyak ng puso mo na inilaan sa iyo ng tadhana. Isama mo ‘yan sa iyong dasal at tiyak na pakikinggan ka ng Diyos.

Lakip nito ang taimtim kong pagdarasal na padatingin na ni Lord ang lalaking karapat-dapat sa iyo na makakasama mo habambuhay sa hirap at ginhawa, sa lungkot at saya.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Imbiyerna sa mga anak na walang respeto; todo-sising dinala sa Canada

ni Sister Isabel del Mundo - @MgaKuwentongBuhayatPag-ibig | April 27, 2022

Dear Sister Isabel,

Masasabi kong fulfilled na ako sa buhay dahil lahat ng material desire ko ay ibinigay sa akin, gayundin ang pag-aasawa ko ng isang Canadian. Dahil sa kanya, nadala ko sa Canada ang tatlong anak ko at du’n sila nagtapos ng pag-aaral. Sa ngayon, lahat sila ay professional na at nakatagpo ng magandang trabaho sa Canada. May limang apo na rin ako.

Subalit sa kabila nito, hindi ako masaya. Hindi pala kayang paligayahin ng pera ang isang tao. May emotional problem ako dahil masyado nang lumaki ang ulo ng mga anak ko dahil naimpluwensiyahan ng makabagong panahon. Dati ay madasalin sila, pero ngayon ay wala nang kinikilalang Diyos at siyensiya na lang pinaniniwalaan nila. Wala na rin silang respeto sa akin at sa aking asawa, sinasagot-sagot at sinesermunan nila ako na para bang sila ang ina at ako ang anak.

Ano ang gagawin ko upang maibalik ang dating ugali ng mga anak ko na magalang, mapagmahal at maalalahanin? Nagsisisi ako dahil kung nanatili sila rito sa Pilipinas, sana’y madasalin, magalang at mapagmahal pa rin sila.

Nagbakasyon lang ako rito sa Pilipinas para dalawin ang mga kamag-anak namin at nabasa ko ang kolum n’yo kaya agad akong sumangguni sa inyo. Hihintayin ko ang sagot n’yo.

Nagpapasalamat,

Nora ng Capiz

Sa iyo, Nora,

Sadyang naimpluwensiyahan na ng makabagong panahon ang mga kabataan ngayon, gayundin ang karamihan sa mga adult, lalo na ‘yung mga nakatira sa ibang bansa. Iba ang upbringing nila ru’n dahil hindi natututukan kung naliligaw na ba ng landas mga anak nila, basta tumuntong nang 18-anyos, pinababayaan na sa gusto nilang gawin sa buhay.

Malayong-malayo sa nakasanayan dito sa atin dahil may panahong hubugin at subaybayan ang mga anak. Nakikisimpatya ako sa iyo. Makabubuting dalasan n’yo ang family bonding upang maging close kayong mag-anak.

Gayunman, hindi mo nabanggit kung pareho kayong nagtatrabaho ng mister mo. Sa palagay ko ay wala ka nang time para makipag-bonding, makipagkuwentuhan at sama-samang magdasal bago matulog sa gabi. Bukod pa r’yan ang impluwensiya ng mga kaibigan nila na masyadong moderno ang pananaw sa buhay. Gayundin, marahil ay hindi mo rin sila iminulat sa pagsisimba tuwing Linggo sa Simbahang Katoliko na siyang relihiyon n’yo.

Kahit may mga pagkukulang ka bilang ina, hindi pa huli ang lahat. Ipinapayo ko na imbitahan mo sila at mag-get together kayo, ihanda mo ang nga paborito nila o gawin mo ito sa birthday mo.

Sa ganitong paraan, muling mapapalapit ang loob ng mga anak mo sa iyo at babalik ang respeto nila sa iyo, lalo pa’t makikita nila ang effort mo na maging masaya ang lahat.

Sikapin mo ring ilapit sila muli sa Diyos sa pamamagitan ng sama-samang pagsisimba. Hilingin mo rin na tulungan ka ng Diyos sa problema tungkol sa iyong mga anak.

Huwag kang makakalimot magdasal. ‘Yan ang sandata mo sa lahat ng pagsubok sa buhay.

Lakip nito ang aking dalangin na magbalik-loob ang mga anak mo sa Diyos, mamulat ang mga mata nila dahil hindi Diyos ang siyensiya. Isa lamang ang Diyos at ‘yan ay walang iba kundi ang Diyos Amang makapangyarihan sa lahat.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Depressed sa pagpanaw ng mister dahil sa COVID-19

ni Sister Isabel del Mundo - @MgaKuwentongBuhayatPag-ibig | April 11, 2022

Dear Sister Isabel,

Mahirap tanggapin, pero kailangan kong harapin ang katotohanan na wala na ang pinakamamahal ko sa buhay, ang aking asawa. Sampung taon kaming nagsama sa hirap at ginhawa, hindi kami nagkaanak pero hindi dahilan ‘yun para tabangan siya sa akin at humanap ng ibang babae na magbibigay sa kanya ng anak. Sa halip, lalo niya pang ipinadama sa akin ang kanyang pagmamahal sa bawat araw na lumilipas hanggang bigla niya na akong iniwan.

Nabiktima siya ng COVID-19, kaya sa ayaw at sa gusto ko, kailangang i-cremate siya agad. Napakasakit dahil hindi siya naiburol o napaglamayan.

Hindi ko alam kung paano magsisimulang muli nang wala siya, kaya naisipan kong sumangguni sa inyo upang humingi ng kaukulang payo sa sitwasyon ko ngayon.

Dumaranas ako ng matinding depresyon, Sister Isabel, at parang hindi ko na kayang mabuhay mag-isa dahil wala na ang pinakamamahal ko.

Umaasa ako na sa pamamagitan ng payo n’yo ay gagaan ang kalooban ko at babalik na sa normal ang aking buhay.

Nagpapasalamat,

Sherly ng Pasig City

Sa iyo, Sherly,

Tanggapin mo ang aking taos-pusong pakikiramay sa pagkawala o pagpanaw ng asawa mo. Sadyang mahirap mawalan ng mahal sa buhay, lalo pa kung asawa mo ang nawala.

Kalmahin mo ang iyong kalooban, una-una lang ‘yan. Lahat tayo ay papanaw sa mundo, sa ayaw o sa gusto natin dahil ang permanenteng tahanan natin ay sa kabilang buhay. Nakikitira lang tayo dito sa mundo, bayang kahapis-hapis, sabi nga ng iba. Puro kasi hapis, lungkot at kapighatian ang madalas nating maranasan dito sa daigdig na ating ginagalawan. Mabuti pa sa kabilang buhay, walang gutom at uhaw, lahat ay kapayapaan at kaligayahan.

Matuwa ka. Mabuti pa nga ang nangyari, tapos na ang kalbaryo, pagsubok at iba pa na tuloy-tuloy na daranasin ng asawa mo kung buhay pa siya ngayon. Hindi puro kaligayahan dito sa mundo, bagama’t sinabi mo na maligaya kayo, batid kong nakaranas din kayo ng kalungkutan at pagtitiis. Darating at darating ang mga problema na halos hindi na kaya. Natural lamang ‘yan, kaya huwag kang magmukmok sa isang sulok, sa halip ay mag-move on ka na. Libangin mo ang iyong sarili sa mga kapaki-pakinabang na bagay.

Gayundin, alagaan mo ang iyong sarili upang hindi ka magkasakit. Makibahagi ka sa mga gawaing pang-simbahan, panlipunan at pagtulong sa iyong kapwa, hangga’t may nalalabi ka pang lakas upang ‘pag dumating ang panahong ikaw naman ang kunin ng tadhana, siguradong sa langit ang permanenteng tirahan mo.

Hanggang dito na lang. Rest, relax and always pray. Huwag kang masyadong seryoso sa buhay. Makibahagi ka sa lipunang iyong ginagalawan at for sure, magiging normal na ang buhay mo. Hindi ka na mangungulila sa asawa mo.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo