Chemotherapy ng anak na may stage 4 cancer, gusto nang itigil

ni Sister Isabel del Mundo - @MgaKuwentongBuhayatPag-ibig | September 19, 2022

Dear Sister Isabel,

Gusto kong humingi ng payo sa inyo tungkol sa anak ko dahil matagal na siyang may sakit. Stage four (4) na ang cancer niya sa lalamunan, gayunman, tuloy-tuloy ang kanyang gamutan, kung saan sumasailalim siya sa chemotherapy hanggang ngayon. Awang-awa na ako sa kanya dahil ang payat na payat na niya.

Tinapat na rin kami ng doktor na milagro na lang ang magliligtas sa anak ko sa kamatayan. Gayunman, patuloy na umaasa ang anak ko na gagaling pa siya, kaya gustuhin ko mang ipatigil na ang chemotherapy niya ay hindi ko magawa. Ang sabi ng doktor ay pandugtong lang ito ng buhay, pero tiyak na mamamatay din ang pasyente.

Naiisip ko na itigil na ang chemotherapy niya at iuwi na lang siya para sa bahay siya alagaan hanggang sa huling sandali ng kanyang buhay, pero hindi ko sasabihin na wala nang pag-asa na gumaling siya.

Tama ba ang iniisip ko? Sana ay mabigyan n’yo ako ng kaukulang payo.

Nagpapasalamat,

Florinda ng Taguig City

Sa iyo, Florinda,

Sa kaso ng anak mo, Diyos lamang ang makakatulong sa inyo. Subukan mong mag-novena sa paborito mong santo, kay Jesus Christ, Birheng Maria o sa mismong Diyos Ama. Walang imposible sa Diyos dahil ‘ika nga, prayer can move mountains.

Sa taimtim mong panalangin, sa palagay ko ay may pag-asa pa ang anak mo. Gagaling siya at sa nalalabing buhay niya sa mundo, nawa’y gamitin siya ng Diyos sa isang makabuluhang gawain na ikabubuti ng kanyang mga kapwa.

Sa palagay ko ay ‘yan ang pinakamabuti mong gawin. Gayundin, marahil ay okey lang na itigil na ang chemotherapy niya, pero bigyan mo siya ng masusustansyang pagkain para makabawi siya ng lakas at tuluyan nang gumaling.

Naniniwala akong pagmimilagruhan siya ng Diyos.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Ex-ofw na nagka-anak sa abroad, gusto nang umamin sa tunay na pamilya

ni Sister Isabel del Mundo - @MgaKuwentongBuhayatPag-ibig | September 14, 2022

Dear Sister Isabel,

Nawa ay patuloy kayong gamitin ng Diyos para gumaan ang dinadalang problema ng mga taong sumasangguni sa inyo. Isa ako sa mga gustong humingi ng payo tungkol sa problema ko sa kasalukuyan.

Totoo pala ang kasabihan na walang lihim na hindi nabubunyag. Dati akong OFW, du’n ako nakatagpo ng mamahalin, at naanakan niya ako. Pero dahil hindi ako handang ipaalam sa pamilya ko ang nangyari sa akin, pumayag ako na siya ang mag-alaga sa bata sa kasunduan na kukunin ko rin ang aming anak kapag nagkalakas ako ng loob na sabihin sa pamilya ko ang nangyari sa akin sa abroad.

Nalaman ko rin na may asawa na ang lalaking nakabuntis sa akin. Ayaw kong maging kabit, kaya ipinaubaya ko sa kanya ang pagpapalaki sa bata dahil kung hindi, hindi matitigil ang relasyon namin.

Lumipas ang maraming taon, hinanap ako ng bata at nagkita kami. Kaso, may sarili na akong pamilya ngayon at masayang namumuhay sa piling ng asawa ko at mga anak namin. Mabait naman ang asawa ko at wala siyang alam sa lihim kong ito.

Ano ang dapat kong gawin, ipapakilala ko ba ang anak ko sa tunay kong pamilya at hindi ba ito magiging ugat ng pagbabago ng pagtingin sa akin ng asawa ko, gayundin ang mga anak ko? Gusto kasi ng anak ko na makilala ang mga tunay niyang kapatid.

Nagpapasalamat,

Anabel ng Pampanga

Sa iyo, Anabel,

Makabubuting ipagtapat mo na sa asawa mo ang lihim ng iyong nakaraan. Sa palagay ko ay mauunawaan ka niya dahil ang sabi mo naman ay mabait ang asawa mo, kaya tiyak na mauunawaan niya ang nangyari sa iyo. ‘Ika nga, ang nakaraan ay nakaraan na.

Marahil ay matatanggap niya na may anak ka sa labas at ikatutuwa pa niya na magkakakilala na ang magkakapatid. Kung hindi nila makikilala ang isa’t isa, baka magkagustuhan pa ‘yan dahil sa lukso ng dugo at magaan ang loob nila kung sakaling magtagpo ang kanilang landas sa hindi sinasadyang pagkakataon. Baka isipin nilang inlab sila sa isa’t isa, pero ang totoo ay magkapatid sila.

Huwag ka nang mag-atubili na ipagtapat sa iyong asawa at mga anak ang gumugulo sa isip mo. Mas mahirap kung sa ibang tao pa niya malalaman ang lihim mo. At marahil ay hindi mo alam, may lihim din pala ang asawa mo na iniingatan na bahagi ng kanyang nakaraan. Pagkakataon na niya para sabihin din ito sa iyo.

Lakip nito ang dalangin ko na maging maayos ang pagtatapat mo sa iyong mister. Hingin mo rin ang tulong ng Diyos sa pagbubunyag mong ito. Magdasal ka muna nang taimtim at lumapit sa iyong asawa para kausapin siya.

Sumaiyo nawa ang kapayapaan ng puso at isipan. Gawin mo ang payo ko sa lalong madaling panahon.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

‘Di makasundo ang utol dahil sa minanang lupa

ni Sister Isabel del Mundo - @MgaKuwentongBuhayatPag-ibig | September 12, 2022

Dear Sister Isabel,

Ayaw ko na sanang malaman ng iba ang problema ko, pero hindi ko na ito kayang sarilihin, kaya naisipan kong kumonsulta sa inyo. Alam ko kasing matutulungan n’yo ako sa pamamagitan ng inyong payo.

Totoo pala na kung sino ang kapatid mo ay siya pa ang hindi mo makakasundo. Dahil lang ito sa kapirasong balkonahe, na siyang right of way para makapasok sa bahay ko. Kung tutuusin ay maliit na problema lang ito, pero pinalaki pa ng nakatatanda kong kapatid. Sakop ng area ko ang balkonaheng ‘yun, pero inangkin niya at nilagyan ng gate, kaya hindi ko na madaanan. Hindi siya madaan sa pakiusap, kaya wala akong nagawa kundi manahimik na lang. Ang masakit pa, siningil niya ako ng malaking halaga na katumbas ng minana kong area sa bakuran namin.

Siya rin kasi ang nag-asikaso ng lahat para magkaroon kami ng kani-kanyang titulo. Nagulat na lang ako dahil sapilitan ang paniningil niya at tinubuan pa niya. Parang hindi kapatid ang turing sa akin.

Sa ngayon, tanggap ko na talagang ganyan ang buhay, kaya lang, Sister Isabel, dumarating sa punto na sobrang lungkot ko. Nag-iisa na lang ako sa buhay dahil nag-asawa na ang mga anak ko, biyuda na rin ako, kaya wala akong karamay sa aking kalungkutan. Sa edad ko ngayon, parang kailangan ko na talaga ng mapagsasabihan ng mga problema, kaya naisipan kong sumangguni sa inyo. Umaasa ako na gagaan ang pakiramdam ko sa ipapayo n’yo.

Nagpapasalamat,

Elena ng Mandaluyong City

Sa iyo, Elena,

Lahat ng tao sa mundo ay may kani-kanyang problema. Dahil d’yan, huwag mong masyadong seryosohin ang mga problema mo dahil lilipas din ang mga ‘yan. Alalahanin mo na walang permanente sa mundo, bagkus, paikot-ikot lang ang buhay natin.

Sa totoo lang, mabuti kung nalulungkot ka ngayon dahil ang kasunod niyan ay ligaya. ‘Ika nga, patay lang ang walang problema. Habang may buhay, may pag-asa. Kung may hirap, may ginhawa. Kung may tiyaga, may nilaga. Ganyan kasimple ang buhay sa mundo.

Take care of today’s problems and leave tomorrow in God’s hand. Speaking of God, palagi kang tumawag sa Kanya dahil Siya ang karamay mo sa iyong pag-i-isa. Mahal ng Diyos ang mga biyuda, kaya ang dapat mong gawin ay huwag makakalimot magdasal.

Ang Diyos ay makatarungan, palagi Siyang may nakalaang surpresa sa mga taong kinalulugdan Niya. Gayundin, manatili kang mapagpakumbaba, may malinis na kalooban at mahalin mo ang iyong kapwa gaya ng pagmamahal mo sa iyong sarili. Tiyak na ang naghihintay sa iyo ay napakalaking pagpapala at mga biyaya.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo