14 years man naghintay… Akusadong ‘di lubusang napatunayan, pinawalang-sala

ni Atty. Persida Rueda-Acosta - @Daing mula sa hukay | May 17, 2024

Sa bawat reklamo at dinudulog na kaso, laging mayroong dalawang panig na sadyang hindi magkasundo. Mahirap ang ganitong sitwasyon sapagkat ang bawat isa sa kanila ay mayroong iginigiit at hustisya ay kapwa nila nais makamit.

Ngunit sino nga ba ang higit na dapat paniwalaan sa pagitan ng dalawang tila bato na nag-uumpugan? Kaninong daing ba ang higit na dapat mapakinggan? Anuman ang kasagutan, ang batas ay nararapat manaig sa pagtimbang ng kat’wiran ng dalawang panig.Ang kaso na aming ibabahagi sa araw na ito, ang People of the Philippines vs. Rolando Dimailig y Recto (CA G.R. CR NO. 47760, January 16, 2024), ay tungkol sa bintang ng isang biktima na wala pa sa hustong gulang. Giit naman ng inakusahan, siya ay walang kasalanan. 

Ating tunghayan kung paano itong pinal na dinesisyunan ng ating hukuman.Ang biktima sa kasong nabanggit ay si AAA, 9-anyos umano siya nang mangyari ang insidente na naging sanhi upang siya ay maghain ng reklamo laban sa akusadong si Rolando. Alas-8 ng gabi, noong Disyembre 29, 2009, inutusan si AAA ng kanyang ina na pumunta sa tindahan upang bumili ng asukal at sabon. Ngunit hindi umano nakabili si AAA. Umuwi siyang balot ng takot dahil siya umano ay niyakap at hinawakan ang kanyang puwitan ng isang lalaking lasing na nakaputing t-shirt, na kalaunan ay kinilala bilang si Rolando.

Nang malaman ng mga magulang ni AAA ang pangyayaring iyon agad silang nagpunta sa tindahan. Naabutan na nilang palayo sa tindahan si Rolando, na agad nilang kinumpronta. Pero sa gitna umano komprontasyon, hinimatay at nawalan ng malay si AAA.

Sa naging pagsusuri ng isang pribadong doktor kay AAA, na-diagnose siya na mayroong “Traumatic Stress Syndrome. ”Kalaunan, sinampahan si Rolando ng kasong Acts of Lasciviousness sa ilalim ng Section 5(b), Article II ng Republic Act (R.A.) No. 7610.

Bagama’t iginiit ni Rolando na siya ay walang kasalanan, hatol na conviction ang ibinaba ng Regional Trial Court na kung saan siya ay pinatawan ng parusang pagkakakulong ng hindi bababa sa 10 taon at 1 araw hanggang hindi hihigit sa 17 taon, 4 na buwan at 1 araw, pinagbabayad din siya sa biktima ng P50,000.00 bilang civil indemnity, P50,000.00 bilang moral damages at P50,000.00 bilang exemplary damages, na may pataw na 6% interest mula sa araw na maging pinal ang naturang hatol hanggang sa ang kabuuan ng mga ito ay mabayaran niya.Agad na naghain si Rolando ng kanyang apela sa Court of Appeals (CA) upang kuwestyunin kung tama ang naging hatol laban sa kanya. Para kay Rolando, hindi umano naging sapat ang ebidensya ng tagausig laban sa kanya.Sa muling pagsisiyasat sa kasong kriminal na isinampa laban kay Rolando, ipinaalala ng CA ang kahalagahan ng pagkakaroon ng katibayan na higit sa makatuwirang pagdududa o proof beyond reasonable doubt laban sa akusado. 

Binigyang-diin ng CA na obligasyon ng panig ng tagausig na patunayan ang kasalanan ng akusado. Hindi umano kailangan na patunayan ng akusado ang kanyang kawalan ng kasalanan sapagkat ito ay ipinagpalagay na ng batas. Kaugnay nito, ang tagausig ay maaari lamang umasa sa lakas ng sarili nitong ebidensya at hindi umano dapat umasa ang tagausig sa kahinaan ng depensa ng akusado. 

Ang mga tuntuning ito ay bunga umano ng pangunahing karapatan ng bawat akusado na nakasaad mismo sa ating Saligang Batas, na maipagpalagay na inosente sa krimen, maliban na lamang kung ang kanilang pagkakasala ay mapatunayan sa hukuman. Partikular na nakasaad sa Section 14 (2), Article III ng ating 1987 Constitution: 

“(2) In all criminal prosecutions, the accused shall be presumed innocent until the contrary is proved, and shall enjoy the right to be heard by himself and counsel, to be informed of the nature and cause of the accusation against him, to have a speedy, impartial, and public trial, to meet the witnesses face to face, and to have compulsory process to secure the attendance of witnesses and the production of evidence in his behalf. However, after arraignment, trial may proceed notwithstanding the absence of the accused provided that he has been duly notified and his failure to appear is unjustifiable.”

Sa muling pag-aaral at masusing pagsisiyasat ng appellate court, nabuo umano ang pagdududa sa kanilang isipan kung si Rolando nga ba ang yumakap at humawak sa puwitan ni AAA. Sa testimonya umano ni AAA, bagaman tiyak ang naturang biktima na matandang lalaki na naka-puting t-shirt ang yumakap at humawak sa kanyang puwitan, hindi umano niya nakita kung sino ang nasabing lalaki sapagkat siya umano ay nakaharap sa ibang direksyon noong nangyari ang insidente at agad din siyang tumakbo pauwi sa kanilang bahay upang magsumbong sa kanyang mga magulang. 

Ipinahayag din umano ni AAA na hindi niya kilala si Rolando bago mangyari ang insidente. Nakilala na lamang niya umano ito noong sila ay nasa himpilan na ng pulis.Nakadagdag din sa pagdududa sa isipan ng CA ang kawalan umano ng pagpapatunay na si AAA lamang at ang sinasabing lalaki ang naroon nang mangyari ang insidente. Bagaman lasing na lalaki ang umano'y nanghipo sa biktima, hindi umano napatunayan na lasing si Rolando noong siya ay arestuhin ng mga barangay tanod. Wala rin umanong katibayan ang panig ng tagausig na dinala nga si Rolando sa himpilan ng pulisya matapos na siya ay arestuhin ng mga barangay tanod.

Ang mga butas sa ebidensya ng tagausig ang nagdulot ng pagdududang nabanggit, ito ang naging basehan upang ipawalang-sala ng CA si Rolando. Ipinaliwanag ng CA, sa panulat ni Honorable Associate Associate Justice Eleuterio L. Bathan ng 13th Division: 

“In all criminal prosecutions, the accused shall be presumed innocent until the contrary is proved. He is entitled to an acquittal unless his guilt is shown beyond reasonable doubt. Proof beyond reasonable doubt does not mean such a degree of proof as excluding the possibility of error, produces absolute certainty. Moral certainty only is required, or that degree of proof produces conviction in an unprejudiced mind.As held in several cases, when the guilt of the accused has not been proven with moral certainty, the presumption of innocence of the accused must be sustained and his exoneration be granted as a matter of right. The prosecution’s evidence must stand or fall on its merit and cannot be allowed to draw strength from the weakness of the evidence for the defense.”

Ang nabanggit na pabor na desisyon ng CA kay Rolando ay naging final and executory noong Enero 16, 2024.

Tumagal man ng higit sa 14 na taon ang pagdinig sa kaso, pasasalamat pa rin ang naramdaman ng aming tanggapan na nagtanggol kay Rolando, sapagkat ang hustisya na matagal niyang inasam ay naihatid na rin sa kanya nang walang pag-aagam-agam. Nailaban ang kanyang karapatan, kahit pa siya ang inakusahan. Ito naman ay nararapat lamang upang lubos na umiral ang katarungan.

Alegasyon, ‘di sapat gawing batayan upang idiin ang akusado

ni Atty. Persida Rueda-Acosta - @Daing mula sa hukay | May 10, 2024

Ang pananakit ng bata ay kailanman hindi magiging tama, lalo na kung ang gumawa nito ay matatanda na dapat sana’y gagabay at kakalinga sa kanila. 

Kung kaya’t mayroon tayong mga batas na nagbibigay proteksyon sa mga bata sa anumang uri ng dahas.

Subalit, dapat pakatandaan na hindi sapat na alegasyon lamang ang mayroon laban sa inaakusahan. Kinakailangan din na magkaroon tayo ng matibay at konkretong katibayan upang sila ay lubos na maparusahan. Kung hindi sasapat ang katibayan na isusumite sa hukuman, pagpapawalang-sala ang ipagkakaloob sa akusado. 

Tandaan na hindi lamang ang mga biktima ang mayroong daing; ang mga maling naakusahan din ay humihiling na sila ay dinggin.

Tunghayan natin ang mga pangyayari at kinahinatnan sa kasong People of the Philippines vs. Dario Raon y Aplaca (CA G.R. CR No. 46733, January 16, 2024), sa panulat ni Honorable Court of Appeals Associate Justice Germano Francisco D. Legaspi (2nd Division), upang ating higit na maunawaan na ang batas ay kikiling lamang sa katarungan.

Si Dario ay napagbintangan na nang-aabuso ng isang bata na si AAA, dahilan upang siya ay maharap sa kasong paglabag sa Section 10(a), Article VI, ng Republic Act (R.A.) No. 7610 in relation to Section 5 ng Republic Act (R.A.) No. 8369.

Batay sa bersyon ng tagausig, Oktubre 23, 2008, bandang alas-7 ng umaga, narinig umano ni AAA na noon ay 16-anyos na sumisigaw si Dario at pinagbabantaan ang kanyang ama na si BBB na pasasabugin ang kanilang bahay. Dahil dito, inutusan umano ni BBB si AAA na humingi ng tulong sa pulis. 

Nang papunta na diumano si AAA sa himpilan ng pulis ay nakasalubong niya si Dario.

Nanlilisik umano ang mga mata ni Dario, bagay na kinatakutan ni AAA. Dinuru-duro diumano siya ni Dario, inambaan at pasigaw na sinabing, “Saan ka pupunta tatawag ka ng pulis? Sige, tumawag ka ng pulis. pagpapatayin ko kayo, pasasabugin ko ang bahay n’yo.

Magaling na ang isang paa ng papa mo ‘yung isa naman ang pipilayin ko. Hindi kayo aabutin ng Pasko!”

Ayon kay BBB, sinampahan niya umano ng reklamo si Dario matapos na baliin nito at nang ilan pang kasama nito ang kanyang binti at wasakin ang kanyang bahay, sa hindi niya malamang dahilan, noong Hunyo 29, 2008. Dahil umano sa alitang iyon, ginugulo na ni Dario ang pamilya ni BBB.  Matapos ang insidente ng pananakot kay AAA, napilitan umanong lumipat ng tirahan ang pamilya ni BBB.

“Not guilty” naman ang naging pagsamo ni Dario. 

Ayon sa kanya, noong umaga ng Oktubre 23, 2008 ay pinuntahan niya si BBB at kinompronta ukol sa kasong physical injuries na isinampa nito laban sa kanya. Sinagot umano siya ni BBB na sa hukuman na lamang sila magkita. 

Nang lumabas umano ang anak na lalaki ni BBB, pinagsabihan na rin ito ni Dario ukol sa paggamit nito ng pellet gun at ang pagtatakbuhan sa tapat ng kanilang bahay. 

Hinila na lamang umano si Dario ni Mercy na kanyang asawa dahil tila walang mangyayari sa kanilang paghaharap. Subalit sinabihan pa umano siya ni BBB, “Huwag ka papasok sa bakuran namin dahil sasabog ka.”

Matapos ang pagdinig sa Regional Trial Court (RTC), binabaan si Dario ng hatol na pagkakakulong. Siya rin ay pinagbabayad ng fine na P20,000.

Paniwalang mali ang ibinabang hatol sa kanya, agad na naghain si Dario ng apela sa Court of Appeals (CA). Iginiit niyang hindi napatunayan ng tagausig ng lampas sa makatuwirang pagdududa ang kanyang pagkakasala.

Muling siniyasat at pinag-aralan ang parehong panig sa kasong ito. Bagaman kinilala ng CA ang kredibilidad ng batang saksi at hindi rin binigyan ng timbang ang pagtanggi at pagdadahilan ni Dario, siya ay kinatigan at pinawalang-sala ng appellate court.

Ipinaliwanag ng CA na mayroong apat na akto na pinarurusahan sa ilalim ng probisyon ng Section 10(a), Article VI, ng R.A. No. 7610, ito ay ang mga sumusunod: 

1.  child abuse,

2.  child cruelty

3.  child exploitation, at 

4.  being responsible for conditions prejudicial to the child’s development. 

Diumano sa kasong inihain laban kay Dario, hindi sumapat ang ebidensya na isinumite ng tagausig upang mapatunayan ang kanyang pagkakasala sa nabanggit na probisyon ng batas.Ayon din sa CA, ang “child abuse” sa ilalim ng Section 3(b) ng R.A. No. 7610 ay tumutukoy sa mga gawa o salita na maaaring magdulot ng pagbaba o kapinsalaan ng pansariling halaga o dignidad ng isang bata bilang isang tao.

Gayunman, binigyang-diin ng hukuman na hindi lamang alegasyon na mayroong intensyon ang inakusahan na pababain o pinsalain ang pansariling halaga o dignidad ng batang biktima ang kailangan. Bagkus, dapat ay mayroon ding katibayan na ang inirereklamong akto ng inakusahan ay siyang nagdulot ng naturang kapinsalaan sa biktima. 

Sapagkat, hindi umano napatunayan ng tagausig na ang akto at binitawang salita ni Dario ay ginawa nito para yurakan o pinsalain ang halaga o dignidad ni AAA, minarapat nilang baligtarin at isang-tabi ang naunang desisyon ng RTC at siya ay ipawalang-sala sa krimen na ibinintang laban sa kanya. Batay sa desisyon ng CA, sa panulat ni Honorable Associate Justice Legaspi:

“However, it is not merely the presence or absence of a specific intent to debase, degrade, and demean the child which determines whether an act would fall under Republic Act No. 7610. It is only when the Information alleges a specific intent, or when the provision of law demands it, must the prosecution prove its existence. A cursory review of the Information in the instant case reveals no allegation that the accused-appellant's act debased, degraded, or demeaned the intrinsic worth and dignity of AAA as a human being.”

Enero 16, 2024, nang maging pinal ang nasabing desisyon, batay na rin sa Entry of Judgment mula sa naturang hukuman.

Ang kasong ito ay isa muling paalala na parehong biktima at inakusahan ang sumisigaw ng hustisya. 

Kung kaya’t sadyang napakahalaga ng tungkulin ng ating mga hukuman ang masinsinang pag-aaral sa bawat aspeto ng kaso at masusing pagsasaalang-alang sa bawat letra ng batas upang sa huli ay kanilang maihatid ang tunay na katarungan. 

Ang tunay na katarungan ay ang pagkakatimbang nang maigi ng mga ebidensyang inihain sa hukuman at tamang parusa ang maipataw na sang-ayon sa isinasaad ng batas. 

Sa magkatulad na bigat ng pagpapahalaga sa biktima at akusado, sa magkaparehong malasakit sa kanilang mga kaso – sa ganitong paraan, mababawasan ang pagdaing ng mga apektadong partido.

Elemento ng Acts of Lasciviousness

ni Atty. Persida Rueda-Acosta - @Daing mula sa hukay | Abril 27, 2024

ANG bawat kaso ay mayroong dalawang panig, panig na mayroong kani-kanilang alegasyon at bersyon ng pangyayari. Sadyang mahirap manimbang, lalo na kung personal na paniniwala at damdamin ang paiiralin. 

Kung kaya’t napakahalaga na may patas na hukuman upang bumalanse sa pagitan ng nag-aakusa at inakusahan. Nakakabawas ito sa malaking bilang ng mga kaso na nagiging sanhi ng pagdaing ng mga taong apektado nito – silang nasa mundo pa ng mga buhay at silang naroroon na sa hukay. 

Ating tunghayan ang legal na kinahinatnan ng parehong panig na nag-akusang itago na lang natin sa “AAA” at ang inakusahang itago na lang natin sa “XXX,” hango ito sa isa na namang kaso na hawak ng aming Tanggapan, ang People of the Philippines vs. XXX (CA-G.R. CR No. 47947, February 6, 2024), sa panulat ni Honorable Court of Appeals Associate Justice Perpetua Susana T. Atal-Pano. Nawa’y makapulot tayo ng aral sa mga naging basehan ng desisyon ng hukuman.

Si XXX ay naharap sa kasong Acts of Lasciviousness na paglabag sa Article 336 ng ating Revised Penal Code (RPC), as amended, in relation to Section 5 (b), Article III ng Republic Act No. 7610 (RA 7610) o mas kilala bilang “Special Protection of Children Against Abuse, Exploitation, and Discrimination Act”.

Batay sa testimonya na naisinumite ng tagausig sa hukuman, maghahating-gabi noong Oktubre 17, 2021, natutulog umano sa sala ng kanilang bahay si AAA na kasalukuyang 8-anyos pa lamang. Nakaramdam umano siya na mayroong humawak sa tagiliran ng kanyang tiyan, kung kaya’t napasigaw siya. 

Si XXX umano ang kanyang nakita, na noon ay amoy alak din. Agad na pinuntahan si AAA ng kanyang lola, at nakita si XXX na nasa pintuang tumalilis. Dahil umano rito, agad silang nagtungo sa barangay hall upang magpatulong, at kalaunan nga ay nadampot si XXX.

Ayon kay AAA, hindi umano nakatira sa kanila si XXX ngunit kilala at tinatawag pa niya itong “kuya”. 

Ayon naman sa testimonya ng kanyang lola, nakilala niya na si XXX na kanyang nakita palabas ng kanilang bahay sa tulong ng mga ilaw sa kalsada. Kilala rin niya si XXX dahil kinupkop nila ito nang halos limang taon. Mula noong 16-anyos pa lamang ito, pero, may 8 years na rin umano natigil ang kanilang ugnayan, mula nang makulong si XXX dahil sa pagnanakaw. Isang linggo bago umano ang insidente, pumunta pa si XXX sa kanilang bahay ngunit hindi na umano nila pinayagan na tumira ito sa kanila dahil sa kinasangkutang gulo nito. Gayunman, pinapagamit pa rin nila ang kanilang palikuran upang makaligo at makapaglaba pa rin ito habang ang naging tulugan ni XXX ay ang basketball court.

Bagaman hindi personal na nakita ng lola ni AAA ang akto ng panghihipo o nanggaling si XXX sa kanilang sala dahil siya noon ay nasa kanyang silid, ang pinagbatayan umano niya ay ang sinabi ni AAA na ginawang panghihipo nito sa kanya.

Maliban sa sinumpaang salaysay ni AAA at ng kanyang lola, isinumite ng tagausig bilang ebidensya ang sinumpaang salaysay ng nanay ni AAA, magkasanib na sinumpaang salaysay ng dalawang barangay tanod na tumugon sa hininging tulong matapos ang insidente, Birth Certificate ni AAA, Spot Report at Blotter Report.

Mariing pagtanggi naman ang iginiit ni XXX. Ayon sa kanyang testimonya, bandang alas-11:15 ng gabi noong petsa na nabanggit ay kasama niya umano ang kanyang apat na kaibigan. Sila umano ay kumakain sa palengke at matapos ang kanilang pagkain ay nagtungo na sila sa barangay hall. Nagulat na lamang umano siya nang pinapasama na siya ng dalawang barangay tanod dahil umano sa reklamong panghihipo laban sa kanya. 

Sa kanyang pagpapatuloy ng kanyang testimonya, inilahad ni XXX na hindi niya magagawa ang ibinibintang laban sa kanya sapagkat malapit siya sa ilang kaanak ng biktima, isa na rito ang lola ni AAA. 

Ang hula umano ni XXX, pinaparatangan siya para tuluyan na siyang mawalan ng ugnayan sa nasabing pamilya.

Pinabulaanan din ni XXX na siya ay kinupkop ng pamilya ni AAA. Tumira lamang diumano siya nang wala pang isang buwan sa bahay ng mga ito dahil kinuha siya ng lolo ni AAA bilang manggagawa sa bukohan. 

Bumalik umano siya sa kanyang pamilya noong Setyembre 2021 at doon tumira hanggang bago siya maaresto. Nagtungo lamang umano siya muli sa bahay ng lolo ng biktima dahil sa trabaho na inialok umano sa kanya, pero hindi rin umano natuloy. Gayunman, nagtinda-tinda siya ng mga gulay at sa basketball court siya natutulog dahil pinayagan umano siya na roon na lang matulog.

Hatol na conviction ang ibinaba ng Regional Trial Court (RTC) kay XXX, na agad naman niyang inapela sa Court of Appeals (CA). 

Iginiit ni XXX na hindi napatunayan ng tagausig ang lampas sa makatuwirang pagdududa ng mga elementong ibinibintang sa kanya.

Sa muling pag-aaral sa kaso ni XXX, nakumbinsi ang CA na nagkulang nga ang tagausig sa pagpapatunay ng bintang nito laban sa inakusahan.

Batay sa ipinalabas na desisyon ng CA na naging pinal na, bagaman napatunayan ng tagausig ang murang edad ng biktima na isa sa mga elemento ng krimen, hindi naman umano napatunayan ang ibang elemento na hinihingi ng batas. Ipinaalala ng appellate court sa apelang ito ang mga elemento ng Acts of Lasciviousness sa ilalim ng Article 336 ng RPC, as amended, in relation to Section 5 (b), Article III ng Republic Act No. 7610 (RA 7610), na sumusunod: 

(1) The accused commits the act of sexual intercourse or lascivious conduct;

(2) The said act is performed with a child exploited in prostitution or subjected to other sexual abuse; and

(3) The child, whether male or female, is below 18 years of age.

Karagdagang paalala rin ng CA sa mga elemento ng Acts of Lasciviousness sa ilalim ng Article 336 ng RPC, na nakasaad sa ibaba:  

(1) That the offender commits any act of lasciviousness or lewdness;

(2) That it is done under any of the following circumstances: 

a) Through force, threat or intimidation;

b) When the offended party is deprived of reason or otherwise unconscious;

c) By means of fraudulent machination or grave abuse of authority;

d) When the offended party is under twelve (12) years of age or is demented, even though none of the circumstances mentioned above be present; and

(3) That the offended party is another person of either sex.

Para sa CA, ipagpalagay man umano na hindi nga nagpabagu-bago ng salaysay ang biktima na siya ay hinawakan ni XXX, hindi naman umano napatunayan ang mahalay na akto o pag-uugali o lascivious conduct ng inakusahan alinsunod sa hinihingi ng batas. Paliwanag ng hukuman, sa panulat ni Honorable Associate Justice Atal-Pano ng 6th Division:

“The prosecution failed to prove that accused-appellant engaged in lascivious conduct, which is defined as "the intentional touching, either directly or through clothing, of the genitalia, anus, groin, breast, inner thigh, or buttocks, or the introduction of any object into the genitalia, anus, or mouth, of any person, whether of the same or opposite sex, with an intent to abuse, humiliate, harass, degrade, or arouse or gratify the sexual desire of any person, bestiality, masturbation, lascivious exhibition of the genitals or pubic area of a person.”

Naging kapuna-puna rin sa CA na batay mismo sa testimonya ng biktima, hindi nagtagumpay ang inakusahan na ipasok ang kanyang kamay sa loob ng shorts nito sapagkat agad umano itong sumigaw nang maramdaman na mayroong humawak sa kanyang tagiliran. 

Para sa CA, nagdagdag na umano ng detalye ang tagausig nang ipagpalagay nito na hinipuan ang biktima, gayung hindi naman natuloy na maipasok ng ang kamay nito sa shorts.

Ayon din sa desisyon ng appellate court, hindi maituturing na si AAA ay “child exploited in prostitution or subjected to other sexual abuse,” sapagkat hindi umano napatunayan na gumawa si XXX ng mahalay na akto kay AAA, o na may pamimilit siyang ginawa sa biktima.

Bagaman hindi umano isinasang-tabi ng CA na ang paghawak sa tagiliran ng biktima ay hindi katanggap-tanggap, subalit kung ito lamang umano ang pagbabatayan at wala ang ibang mga elemento ng krimen, hindi umano maaaring patawan ng kaparusahan ang inakusahan.

At, dahil nga hindi napatunayan ng tagausig na ginawa ni XXX ang lahat ng mga elemento ng krimen nang lampas sa makatuwirang pagdududa o beyond reasonable doubt, nararapat lamang umano na siya ay mapawalang-sala.

Ang kasong ito ay isang patunay at muling paalala na batas at batas pa rin ang iiral at mangunguna. Maaaring hindi kaaya-aya ang isang gawain sa mata ng ordinaryong mamamayan o mali ito batay sa ating personal na paniniwala. Subalit kung ito ay hindi maituturing na krimen dahil kulang ang mga elemento alinsunod sa hinihingi ng batas, pagpapawalang-sala pa rin sa akusado ang magiging pagwawakas.

Kung kaya’t sa mga taong mayroong kinakaharap na kasong kriminal, na malinis ang konsensya sapagkat sadyang sila ay hindi lumabag sa batas, huwag mawalan ng pag-asa at pananampalataya. Maaaring sa kasalukuyan ay hirap ang inyong dinaranas na tila kayo ay inilibing na at wala nang naghihintay na bukas. Subalit umasa pa rin kayo na makikita ng hukuman ang katotohanan, magtiwala na kalayaan ang naghihintay sa inyong kinabukasan.