Wa’ na kinikita sa negosyo… Dapat gawin sa asawang baon na sa utang

ni Sis. Isabel del Mundo @Mga Kuwento ng Buhay at Pag-ibig | July 1, 2024

Dear Sister Isabel,

Ang kuwentong ibabahagi ko ay tungkol sa lalaking napangasawa ko. 41-anyos na ako nang maisipan kong magpakasal. Mataas ang posisyon niya sa kumpanyang kanyang pinapasukan, ngunit maliit lang ang kanyang sinusuweldo, habang ako naman ay isang professional na dentista na may malaking sinusuweldo. 

Noong araw ng kasal namin, nagkaroon kami ng pagtatalo tungkol sa mga gastos. Sa awa ng Diyos, nairaos naman namin ang aming kasal at mga gastusin. 

Masipag at mabait ang napangasawa ko, kaya lang nagtataka ako dahil ang dami niya palang pinagkakautangan. Kaya ‘yung negosyong karinderya at computer cafe namin ay wala ring halos kinikita, dahil binabayad niya lang ito sa dati at kasalukuyan niyang utang. 

Nang malaman ng mga kapatid ko ang sitwasyon namin, agad nila kaming tinulungan upang mabayaran namin ang lahat ng utang ng asawa ko. 

Nagbukas kami ng bagong negosyo na ukay-ukay at halamanan, ngunit nabaon na naman sa utang ang asawa ko. 

Madalas ko siyang makitang tulala at ang masakit nito, parang may relasyon sila ng isa naming staff. Kinompronta ko siya, pero ayaw niyang umamin at sinabihan ko rin siya na mag-isip-isip siyang mabuti. Tingnan niya kung ano ba talaga ang gusto niya sa buhay, malaya ko siyang pinagdedesisyon pero sa totoo lang, gusto ko na siyang hiwalayan. 

Punumpuno na ako sa konsumisyong binibigay niya sa akin. Sobrang laki na rin ng pinayat ko, at maski ang hanapbuhay ko ay naaapektuhan na rin. 

Ano ba ang magandang solusyon na dapat kong gawin upang maging maayos ang aming pagsasama? May isa kaming anak at maayos naman ang pag-aaral niya. Mabuti naman siyang ama, ang hindi ko lang maintindihan kung bakit hindi siya makaahun-ahon sa pagkakautang. 

Ano ba ang gagawin ko, Sister Isabel? Dapat ko na ba siyang hiwalayan? Hihintayin ko ang payo n’yo.

Nagpapasalamat,

Imelda ng Taguig

---

Sa iyo, Imelda,

Ang buhay may asawa ay sadyang ganyan, hindi puwedeng walang problema. Kausapin mo nang masinsinan ang asawa mo, sa palagay ko ay kulang lang kayo sa komunikasyon. 

Ang sabi mo, mabait naman siyang ama sa nag-iisa n’yong anak. Hindi solusyon ang pakikipaghiwalay, unawain mo na lang kung anuman ang matuklasan mong dahilan kung bakit hindi siya makaahun-ahon sa utang.

Ihanda mo ang sarili mo sa matutuklasan mo. Bilang asawa, lawakan mo pa ang iyong pang-unawa. Naniniwala akong babalik din sa dati ang pagsasama n’yo. Tungkol naman sa feeling mong may relasyon sila ng isa n’yong staff, magmasid-masid ka muna at huwag mo agad siyang husgahan, dahil umaasa akong hindi totoo ang hinala mo. 

Huwag kang mag-alala dahil tiyak na magiging okey din ang pagsasama n’yo, lalo na kapag nagkaroon kayo ng time na makapag-usap. 

Lahat ng problema ay may solusyon, huwag ka agad susuko. Pinili mo ang buhay may asawa kaysa tumandang dalaga, kaya harapin mo ang mga pagsubok na iyan. Sa tulong ng Diyos, mailalagay din sa wasto ang pagsasama n’yo. 

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

‘Di na dapat mag-aksaya ng oras… Pakikipagbalikan sa ex-GF, dapat nang gawin

ni Sis. Isabel del Mundo @Mga Kuwento ng Buhay at Pag-ibig | June 27, 2024

Dear Sister Isabel,

Hindi na ako magpapaliguy-ligoy, ang idudulog kong problema ay tungkol sa nobya ko. 

Mataas ang katungkulan niya sa iskul namin, at malaki rin agwat ng edad namin, ngunit kahit na ganu’n mahal ko pa rin siya. 

Actually, 5 years ang age gap namin, mas bata ako kaysa sa kanya, kaya naman may mga tumututol sa relasyon namin. 

May katungkulan din ako, pero hindi kasingtaas sa girlfriend ko. 

Ayaw din ng pamilya ko sa kanya, kahit na maganda naman ang family background nila. 

Naririndi na ako sa mga taong tumututol sa amin. Kaya naman, napilitan akong makipag-break sa kanya para matahimik na ang mga kaibigan at pamilya ko. 

Gusto ko na magkaroon ng kapayapaan ang aking isipan. Ngunit mas lalo lang akong nabalisa. Ayoko siyang tuluyang mawala sa akin, dahil mahal na mahal ko siya, maski siya ay ganu’n din, at labis niyang dinamdam ang ginawa ko. Mas inintindi ko ang mga taong tumututol sa relasyon namin kaysa sa tunay na nararamdaman ng puso ko. 

Gusto ko na bumalik sa kanya, at ‘di na lang pansinin ang mga naririnig kong paninira laban sa kanya. Pero nag-aalala rin ako na baka ‘di na niya ako muling tanggapin. 

Ano sa palagay n’yo ang dapat kong gawin? Dapat ko na ba siyang balikan? Gusto ko rin humingi ng tawad sa kanya, at ipapangako ko sa kanya na ‘di ko na papansinin lahat ng tumututol sa aming relasyon. Hihintayin ko ang payo n’yo.

Nagpapasalamat,Berting ng Olongapo.

---

Sa iyo, Berting,

Kung talagang mahal mo siya at mahal ka rin niya, huwag mong pansinin ang mga tumututol sa inyo. Ipaglaban mo ang pag-iibigan n’yo. Age doesn't matter, kahit matanda siya sa iyo ng limang taon, balewala ‘yun. 

Ang tibok ng puso n’yo ang mahalaga. Kung siya talaga ang tinitibok ng puso mo, ituloy n’yo ang inyong relasyon. Tutal maganda naman ang family background niya. Kung edad naman ang pag-uusapan, age is just a number. 

Kung gusto mo talagang lumigaya sa pag-ibig, huwag mong pansinin ang mga puna at pintas ng iba tungkol sa girlfriend mo. Ituloy n’yo lang ang relasyon n’yo, at pakasalan mo siya sa takdang panahon upang tuluy-tuloy na ang pagmamahalan n’yo. 

Patunayan n’yo sa lahat na mali sila sa kanilang pagtutol. Sundin mo ang tibok ng puso mo. Natitiyak kong welcome ka pa rin naman sa puso ng girlfriend mo, at willing pa siyang magkabalikan kayo. Huwag ka na mag-aksaya pa ng panahon, makipagbalikan ka na agad sa kanya. 

Patnubayan nawa kayo ng Diyos sa inyong relasyon, hindi lamang ngayon kundi hanggang sa wakas ng panahon. Maging maligaya nawa kayo sa piling ng inyong magiging anak.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Feeling ‘di lab ng pamilya… Dalagang nag-attempt magpatiwakal, ‘di na dapat ulitin

ni Sis. Isabel del Mundo @Mga Kuwento ng Buhay at Pag-ibig | June 24, 2024

Dear Sister Isabel,

Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Palagi akong nag-aalala at para bang ayoko na sa mundo. 

Palaging nagtatalo ang magulang ko, kahit sa maliit na bagay. Wala nang katahimikan sa bahay namin, at wala rin akong maramdamang pagmamahal mula sa kanila. 

Ang isa ko pang problema, wala akong kaibigan dahil hindi naman ako marunong makihalubilo sa mga tao. Kaya madalas naiisip ko na mas mabuti pa siguro sa kabilang buhay, ‘di pa ako magugutom at mauuhaw doon. 

Alam mo, Sister Isabel, dumating na rin ako sa puntong gusto ko nang mag-suicide, pero ‘di ito natuloy dahil nakita ng kapatid ang bagay na sana ay gagamitin ko. 

Hindi ko alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. Ano ang maipapayo n’yo sa akin upang masolusyunan ko ang ganitong klaseng pag-uugali? Hihintayin ko ang inyong payo.

Nagpapasalamat,Joanne ng Pangasinan

---

Sa iyo, Joanne,

Maganda ang buhay sa mundo, lalo na kung maganda rin magiging pananaw mo. Huwag kang masyadong maging pessimistic. Ibig sabihin, matuto kang mag-appreciate ng maliliit na bagay. Life is what we make it, ikaw din mismo ang gagawa ng paraan upang maging masaya ka. 

Huwag na huwag mong wawakasan ang buhay mo. Kasalanan iyan, mas mabuti kung sa langit ka mapupunta, walang gutom at uhaw kang mararamdaman. 

Pero, paano kung sa impiyerno o sa purgatoryo ka mapunta? Huwag mo na ulitin pa ang mag-suicide, dahil nawawala lang ang pisikal mong katawan, ngunit ang iyong kaluluwa ay buhay na buhay pa at nanonood sa mundong iiwan mo, na kung saan ang mga tao ay nag-e-enjoy sa kanilang buhay, nagdiriwang kapag may okasyon, at kumakanta sa videoke.

Masaya sila kahit simpleng buhay lang. Makakaranas ka rin ng ganitong kaligayahan kung magiging bukas ang iyong isipan sa katotohanan na ang bawat isa sa atin ay may sari-sariling problema, pero lahat naman ng problema ay may solusyon. Lahat ng mga gumugulo sa ating isipan ay dadaan at lilipas din. Paikut-ikot lang iyan, mas makakabuting lumapit ka sa Diyos.

Kapag ginawa mo ‘yun, gagaan na ang iyong kalooban at maaari mo ring hilingin sa Diyos na pagtibayin ang puso’t kalooban n’yo para maging maayos na rin ang relasyon ng magulang mo, lalo na sa iyo na madaling panghinaan ng loob. 

Sumali ka rin sa mga gawaing simbahan. Mapapansin mo, mawawala na ang iyong kalungkutan. Iyan ang simpleng paraan upang baguhin ang iyong pananaw sa buhay. 

Huwag maging nega. Palagi mong isipin ang magandang aspeto ng buhay. Tandaan mo, kung ano ang iniisip mo, ganu’n din magiging resulta. ‘Ika nga sabihan, “Response to stimulus,” kung ano ang ating iniisip, iyon ang ating mararanasan. Mag-isip ka ng positibo, at negatibo.

Sumasaiyo, 

Sister Isabel del Mundo