top of page
Search

Kuwentong pag-ibig: Pag-ibig mo ang buhay ko (Mid Story)

  • BULGAR
  • Oct 28, 2024

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Sep. 14-Oct. 28, 2024



Kuwentong Pag-Ibig

MID STORY - September 13, 2024


“SANA narito rin ang parents ko,” matabang na sabi ni Thunder. 


Malungkot ang kanyang mukha, habang nakatitig sa magulang ni Chantal. Tiyak niya kasing sobrang mahal ng mga ito ang kanilang anak. Hindi niya tuloy mapigilan ang mapabuntong hininga. Napatingin lang siya kay Chantal, dahil hinagilap nito ang kanyang kamay at pinisil. Wari’y sinasabi nito na huwag siyang mag-alala, dahil nasa tabi lang niya ito. Hindi niya tuloy napigilan ang mapangiti. Mas lumawak pa ang kanyang ngiti, dahil nakatingin ito sa kanya na parang puno ng pag-ibig. 


“Nasa puso mo naman sila.”

“Hindi man lang sumama ang kapatid ko.”

“Niyaya mo ba si Santino?” Gilalas nitong tanong. 


“Hindi naman masama ang intensyon ko. Siyempre, kapamilya ko siya. Apektado ka pa ba sa presensiya niya?” Nag-aalalang tanong nito. 

“No,” mariin nitong sabi. 


Nakatitig ito sa kanya nang sabihin ang mga salitang iyon, kaya naniniwala siya rito. Idagdag pang sobra niya itong mahal, kaya naman may tiwala siya rito.


“Wala ka bang tiwala sa akin?” Nagdaramdam na tanong nito. 

“Nagtatanong lang naman ako.”


“Masyado ka kasing seryoso. Wala na akong nararamdaman para kay Santino. Crush ko lang naman siya, at ikaw ang mahal ko.”


Hindi tuloy niya mapigilan ang mapangiti. Iyon kasi ang pinakamagandang salita na narinig niya sa buong buhay niya. 


“Para kayong cotton candy d’yan, ah? Masyadong matamis,” wika ng kanilang Lolo Matias. 

“Sa palagay mo ba ay sapat na ang ginawa mo para masiyahan ang magulang ni Chantal?”

Tanong sa kanya ng matandang lalaki. 


Wala naman kasing sinabi ang magulang ni Chantal nang magpaalam siya na magpapakasal na sila ni Chantal. Basta ang sinabi ng ama ni Chantal, gusto pa siyang makilala nito. 


“Kailangan mong manilbihan para mapatunayan nila na seryoso ka nga,” wika ng kanyang lolo. 


“Ano’ng dapat kong gawin?”


“Manilbihan ka,”buong diin niyang sabi.

Itutuloy…



 

CONTINUATION STORY - September 14, 2024


HINDI maiwasan ni Chantal ang makaramdam ng kilig habang tinititigan si Thunder na nagsisibak ng kahoy. Napalunok lang siya, dahil nakahubad ito, at kita-kita ang matikas nitong pangangatawan.


Si Thunder ay hindi lang isang cute, dahil napaka-hot din nito kung titingnan. Muli ay napalunok siya para kasing pinagnanasahan na niya ito. 


Kahit tumatagaktak na ang pawis nito, gusto niya pa rin itong hagkan. 


“Ngayon ko lang nakitang ginawa ng apo ko ‘yan, dahil sa isang babae. Mukhang mahal ka talaga niya,” nakangiting sabi ni Lolo Matias. Parang bituin na kumukislap ang mga mata nito sa sobrang kasiyahan. 


“Ang suwerte ko po pala.”


“Masuwerte rin naman siya sa’yo.”


Bigla siyang napaisip, hindi niya kasi alam kung paano naging masuwerte si Thunder sa kanya.  


“Alam n’yo po bang hindi naman talaga ako caregiver?”

“Yup. Alam ko.”


Bahagya siyang natigilan, hindi kasi niya matandaan na nagkuwento siya tungkol sa tunay niyang pinagkakakitaan. 

“Nabanggit ni Santino.”

“Isa po akong manunulat.”

“Nice!”


“Si Santino ho talaga ang dahilan kaya ako pumasok bilang caregiver sa inyo.” Lakas loob niyang sabi.  

“Destiny.”

“Ho?”


“Nakatakda na siguro sa kapalaran n’yo ni Thunder ang magkita, kaya pinagtagpo kayo ng inyong kapalaran,” nakangiting sabi ng matandang lalaki.


Sa tingin niya ay tama ang sinasabi nito, kaya napatango na lang siya. 

“Pero, kailangan mong mag-ingat.”

“Ano pong ibig mong sabihin?” Naguguluhan niyang tanong. 

“Dahil baka agawin ka ni Santino kay Thunder.”

Itutuloy…


 

CONTINUATION STORY - September 15, 2024


BIGLANG kinabahan si Chantal sa sinabi ni Lolo Matias. Tingin kasi niya, kayang-kaya iyon gawin ni Santino. Hindi man magkuwento sa kanya si Santino, ramdam niya ang matinding galit nito kay Thunder. 


Sa palagay nga niya iyon ang dahilan kaya kinakausap siya ni Santino. Dati naman kasi kahit na panay ang pagpapa-cute niya rito, hindi siya nito pinapansin. 


Kahit tuloy naging crush niya si Santino, nakaramdam siya ng pagkairita rito, at sinabi pa niya sa kanyang sarili na hindi niya dapat ito hangaan. 


Ang gusto kasi niya sa lalaki ay mapagmahal sa pamilya, at alam niyang hindi iyon si Santino. 


“Hindi ako maaagaw ni Santino kay Thunder, dahil tunay ang pagmamahal ko kay Thunder!” 

“Talagang hindi ako nagkamali sa’yo. Unang kita ko pa lang sa’yo, gusto na kita para sa tunay kong apo.”

“Nasaan ho ba ang mga magulang ni Santino?”


“Walang ibang nakakaalam ng pagkatao niya, kundi ang mga kinikilala niyang magulang.”

Bigla siyang nakaramdam ng awa kay Santino. Mahirap naman kasi kapag hindi mo alam ang tunay mong pagkatao. Tiyak na maraming katanungan sa isip nito. 


“Kaya mag-ingat ka dahil tiyak na hindi titigil si Santino hangga’t ‘di ka niya nababawi. Panigurado kasing iniisip ni Santino na inagaw ka ni Thunder sa kanya. Well totoo naman, dahil na-love at first sight sa’yo ang apo ko na si Thunder.”


Kahit tuloy parang oa ang sinabi ni Lolo Matias, napangiti pa rin siya. Para kasing gusto nitong idiin na mahal na mahal niya talaga ang kanyang apo. 

“Huwag ho kayong mag-alala.”

“Paano kung kidnapin ka niya?” Gilalas nitong tanong na nagpakaba din nang husto sa kanya. 


Itutuloy…


 

CONTINUATION STORY - September 16, 2024


MAY biglang tumapik sa balikat ni Chantal, kaya agad niya itong nilingon. 

“Kidnapin?” Manghang tanong niya ulit sa matandang lalaki. 


Malalim na buntong hininga ang pinawalan ni Lolo Matias, “Hindi ko iyon sinabi sa iyo para siraan si Santino. Kahit hindi kami magkadugo, itinuring ko pa rin naman siya bilang apo. Pero ayoko ring malungkot ang tunay kong apo. Ikaw ang kaligayahan ni Thunder, kaya sinasabi ko ito para bigyan ka ng babala.”


Bumuka ang bibig niya para sana ibahagi ang pagtawag sa kanya ni Santino, pero nagbago ang kanyang isip. Naisip niyang baka maging daan pa iyon para mas lumayo ang loob ni Lolo Matias kay Santino. 


“Huwag ho kayo mag-alala, mag-iingat ako.”


Tumango ito at ngumiti, “Mahal na mahal ka talaga ng apo ako.”


Napangiti rin siya at sabay sabing, “Mahal ko rin po siya.”


“Ang lalim naman ng iniisip mo,” wika ni Thunder. 


“Iniisip ko lang ang future natin,” wika niyang bahagyang kinabahan. 


“Ilang anak ba ang gusto mo?” Natatawang tanong ni Thunder. 


Agad na namula ang kanyang mukha, para kasing may dagang naglalaro sa kanyang sikmura dahil sa kakaibang epekto ng tanong ni Thunder. 

“Isa.”

“Ang tipid naman.”

“Mahirap ang buhay.”

“Kahit isang dosena pa ‘yan, kaya ko silang buhayin.”

“Ang yabang naman.”

“Nagsasabi lang ako ng totoo.”


“Gusto mong magkaroon ng maraming anak. Kaya mo ba makagawa ng isa?” wika niya sabay hagikgik. 


Kailangan muna niyang burahin ang mga negatibong emosyon sa kanyang isipan, para magawa niyang maging maligaya. 

Itutuloy…


 

CONTINUATION STORY - September 17, 2024


“GUSTO mo bang subukan natin?”


Kahit na hindi kumpleto ang tanong ni Thunder, pinamulahan ng mukha si Chantal. Basang-basa niya kasi sa mata at ngisi ni Thunder ang kapilyuhan. 


“Magtigil ka nga,” wika niya. 


Marahang tawa ang pinawalan nito, at sabay sabing,  “May amnesia ka ba?” 

“Hindi naman ako nabagok.”


“Eh, bakit parang nakalimutan mo na ikaw ang nagsimula ng kapilyahan?”


“Oo na, kasalanan ko na! Anyways, pasensiya ka na kung pinahihirapan ka ng magulang ko.”


“‘Ika nga sa kasabihan, no pain, no gain. Kung ang kapalit naman nitong mga paghihirap na sinasabi mo ay pag-apruba ng parents mo sa relasyon natin, okey lang.”


Ramdam niya ang sobra nitong pag-ibig sa kanya, kaya naman hindi niya napigilan na yakapin ito. Bigla lang siyang napaalis sa pagkakayakap dito, dahil basang-basa ito ng pawis. 


“Hay naku! Magkakasakit ka sa ginagawa mo. Magpunas ka nga!” Inis niyang sabi rito. 

“Nandidiri ka lang yata sa akin eh.”


Binatuhan ito ni Chantal ng matalim na tingin, at sabay sabing, “Hindi ako ganyan klaseng tao. Kapag mahal kita, kahit ano pa ang amoy mo ay mahal kita. Ayoko lang na matuyuan ka ng pawis dahil tiyak na magkakasakit ka.”


Kahit na pawisan si Thunder, wala pa rin siyang naamoy na ‘di kaaya-aya rito. Sa katunayan nga, parang mas bumango pa ito. 


“Kaya mahal na mahal kita eh.”


“Patunayan mo!”


“Ano bang gusto mong patunay?”


“Kiss me,” wika niya sabay nguso. 


Susundin na sana nito ang sinabi niya, pero may biglang dumating na sasakyan. Hindi kasi nila inaasahan na may darating pa lang bisita, at mas lalo silang nagulat nang makita nila si Santino sakay ng kanyang BMW. 


Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 18, 2024


“ANO’NG ginagawa mo rito?” Kunot noong tanong ni Thunder, sabay hatak kay Chantal palapit sa kanyang dibdib.


Gusto niyang ipakita kay Santino na hindi nito maaagaw ang kanyang mahal. Malaki ang tiwala niya kay Chantal. Pero, wala siyang tiwala kay Santino. 

“Narito pala kayo, bakit?” Kunwa'y tanong ni Santino. 


Nang ibaling nito ang tingin kay Chantal, ngumiti ito, at sabay sabing, “Dito ba nakatira si Mang Andres?”

“Tatay ko siya.”

“Talaga?” Manghang tanong ni Santino. 

“Wow, best actor!” Gigil na sabi ni Thunder. 


Sa hitsura naman kasi ni Santino ay para talagang nasorpresa ito at ikinabigla na anak pala ni Mang Andres si Chantal. Pero, kilala niya si Santino. Alam niyang gagawin nito ang lahat para makuha ang kanyang gusto. 


“What a small world,” dagdag pa nito. 


“Santino!” Sigaw ng isang boses na kanina ay matapang na nagbibigay ng instructions. 

“Tatay Andres,” bati naman ni Santino. 


Nagkatinginan sina Chantal at Thunder, maging si Lolo Matias ay napalingon din sa kanila. Marahas na paghinga naman ng pinawalan ng kanyang lolo, na para bang alam na kung ano ang ginagawa ni Santino. 


“Kumusta ka na, iho?” Tanong ni Mang Andres, sabay yakap kay Santino. 

Kinabahan tuloy siya sa closeness ng dalawa, at nakaramdam din siya ng selos.

“Okey na okey naman ho. May kinailangan kasi akong i-deliver na laruan dito sa Gapan, kaya naisipan ko na ring dalawin kayo gaya ng ipinangako ko sa inyo,” nakangiting sabi ni Santino, sabay sulyap kay Thunder. 


Base sa pagsulyap niya sa kanyang kapatid, para bang sinasabi nito na, “Pustahan, maaagaw ko sa’yo si Chantal!” 

Itutuloy

 

CONTINUATION STORY - September 19, 2024


NAPANGISI si Santino dahil kitang-kita niya sa mukha ni Thunder ang pagkainis. Tiyak na kinakabahan na rin ito sa maaari niyang gawin. 


“Paano mo nalaman ang lugar na ito?” Tanong ni Lolo Matias. 


Bahagya siyang napapitlag dahil seryoso ang boses ng matanda.  


“Tinulungan kasi ako ni Santino nu’ng mahilo ako habang naglalakad kami ng esposa ko,” wika ni Mang Andres. 


Napangiti naman si Santino, para kasing sa paningin ng matandang lalaki ay ang bait-bait niya. Well, kahit naman talaga paano ay may kabaitan siya, lalo na sa matatanda. 

“Bakit hindi ko nalaman ito?” Tanong naman ni Chantal.


Bigla namang napatitig si Santino kay Chantal. Doon niya mas na-realize na maganda pala ito, kaya hindi rin kataka-taka kung bakit ito nagustuhan ni Thunder. 


“Masyado kang busy para ipaalam pa namin sa’yo. Saka, hindi ko nga alam kung concern ka pa sa amin ng ina mo.”

“Tatay naman…”


“Salamat talaga sa ginawa mo. Masasabi kong malaki ang utang na loob ko sa’yo. Tatanawin ko iyon habambuhay.”


“Ang mahalaga ho sa akin ay okey kayo,” marahan niyang sabi para magmukha siyang napakabait. 


“Kung makakapamili nga lang ako ng mamanugangin, ikaw ang pipiliin ko,” wika pa ng matandang lalaki na lalong nagpangiti sa kanya. 


Kung hindi nga lang niya napigilan ang kanyang sarili, tiyak na napahalakhak na siya. Kitang-kita niya kasi kung paano namutla si Thunder, at kung bibigyan siya ng pagkakataon na agawin si Chantal, gagawin niya ito. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 20, 2024


“ITAY…” naiinis na wika ni Chantal. 

“Wala namang masama sa sinabi ko, ah?” Kunwa'y sabi ng kanyang ama. 

Hindi man lang nag-react si Thunder sa sinabi ng kanyang ama, tiyak niyang nasaktan ito. Baka nga pakiramdam nito ay may sumapak sa kanya. Kaya naman agad niyang hinawakan ang kamay ni Thunder, pinisil niya iyon dahil gusto niyang ipaalam dito na mananatili siya sa tabi nito kahit na ano’ng mangyari.  


“Boyfriend ko si Thunder at magkapatid sila!” buong diin niyang sabi. 

“Pero hindi sila magkamukha,” wika ng kanyang ama. 


Kahit na gusto niyang magtampo sa kanyang ama na kumokontra sa relasyon nila ni Thunder, napasinghap siya nang husto dahil narinig niya ang marahas na pagbuntong hininga ni Santino. Nang sulyapan niya ito, ang talim-talim ng tingin nito. Para tuloy gusto niyang isipin na mayroon kasamaang tumatakbo sa kanyang isipan. Ganundin kasi ang aksyon ng character niya sa kanyang mga nobela. 

“Mahal ko si Thunder,” mariin niyang sabi. 

“Mahal na mahal din kita,” wika naman ni Thunder. 

“Marami ka pang kahoy na sisibakin, lalaki,” wika ng kanyang ama. 


Para makasigurado ang ama niya ay iginiya na nito si Thunder sa kinalalagyan ng mga kahoy. 


“Ano pang ginagawa mo rito?” Bad trip na tanong ni Lolo Matias kay Santino. 


“Pinapahalata n’yo naman na ayaw ninyo akong makita,” wika ni Santino saka tumawa, pero mahahalatang kaplastikan lang iyon. 


“Sabi ko nga sa inyo dadalawin ko si Mang Andres dahil naging close na rin naman kami.


Hindi ko naman alam na may kaugnayan pala sina Mang Andres at Chantal.”

“Ayokong maniwala,” sarkastikong sabi ni Lolo Matias. 


Maski si Thunder ay gusto rin sabihin na ‘di siya naniniwala, pero pinigilan niya ang kanyang sarili. Basta ang alam niya ngayon, kailangan niyang mag-ingat kay Santino. 


Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 21, 2024


HINDI man magsabi sa kanya si Thunder, alam niya na apektado ito sa presensya ni Santino na para bang ayaw umalis sa kanilang tahanan. Kunsabagay, paano nga naman nila mapapaalis si Santino kung ang ama niya mismo ang pumipigil dito? 


Minsan nga’y nasabi ng ama sa kanya na may napipisil ito para sa kanya. Hindi niya iyon pinansin dahil nakapokus siya noon kay Santino. Kung nagkatugma lang sana ang gusto nilang mag-ama ng mga oras na iyon, wala sanang problema. Baka ang isipin pa niya na nakatadhana talaga sila ni Santino. 


Ngunit, hindi na si Santino ang kanyang iniibig ngayon. Sa maikling panahon, nagawang tangayin ni Thunder ang kanyang puso.


“Alis muna tayo,” bulong niya kay Thunder. 

Agad itong lumingon sa kanya. Kita sa mukha ni Thunder ang matinding pagod, maraming kahoy ba naman kasi ang pinasibak ng kanyang ama. 

“Saan tayo pupunta?”

“Kahit saan, halika na,” wika niya sabay hila rito. 

“Basta ang importante magkasama tayo,” dagdag pa nito.


Ang mga magulang niya ay abala sa pakikipagkuwentuhan kay Santino, kaya hindi na nila nakuha pang magpaalam. Nandu’n din naman si Lolo Matias, pero halatang hindi nito nae-enjoy ang usapan dahil iritado ito sa presensya ni Santino. 

“Bumibilis ang tibok ng puso ko sa sinabi mo.”


Natawa siya, pero alam niyang hindi nagbibiro si Thunder. Dahil ganundin naman kasi ang nararamdaman niya. 


“Sorry ha,” sabi niya pagkaraan ng ilang sandali. 


Nakalabas na sila ng bakuran, pero hindi pa rin sila humihinto sa paglalakad. Kahit hindi niya tiyak kung saan sila pupunta, okey lang sa kanila, dahil ang importante para sa kanya ay kasama niya ang kanyang mahal. 


“Para saan?”

“Hindi ko alam na kakilala ng tatay ko si Santino.”

“Naiinggit nga ako eh! Dahil ako ang boyfriend mo.”

“Huwag kang mag-alala dahil makukuha mo rin ang loob ni itay.”

“Sana nga.” 

“Basta ako, mahal na mahal kita.”


Bigla naman silang napahinto, dahil ang daan na tinatahak pala nila ay patungo sa ilog, kaya naman rinig na rinig nila ang hampas ng mga alon.

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 22, 2024


“BAKIT nandito tayo?” 

Kumuot ng bahagya ang noo ni Chantal sa tanong ni Thunder. Para kasing may takot siyang naaaninag sa boses nito. Gayunman, pinili niya pa rin iyon balewalain. Baka naman kasi nagkakamali lang siya ng akala. 

“Para ma-solo kita,” wika niya sabay kindat. 


Ang ini-expect niya ay ngingiti ito, pero mas sumeryoso ito, kaya naman agad niyang tinanong kung masama ba ang loob nito. 

“Ayaw mo ba akong makasama?”

“Ayoko sa tubig,” pagtatama nito. 


“Bakit may aquaphobia ka ba?” Manghang tanong niya. 


“Hindi ako naman ako sa tubig mismo natatakot, kundi sa tubig na nasa malawak na lugar tulad ng dagat, ilog at batis,  Thalassophobia ang tawag sa nararamdaman ko,” anitong hindi makatingin sa ilog, pero makikita sa mga mata nito ang matinding takot. 


Dahil nga sa takot na nakikita niya kay Thunder, minabuti na lang niyang igiya ito palayo sa lugar, pero ayaw niyang umuwi muna sa kanila. Mas gusto niyang makasama ang kanyang nobyo dahil gusto niyang alamin kung bakit ganu’n ang nararamdaman nito. Tiyak kasing may dahilan ito. 


Hanggang sa makarating sila sa parke. Agad siyang umupo sa may swing at si Thunder naman ay tumayo sa kanyang harapan para awatin sa pag-ugoy ang swing. Wari’y nais nitong protektahan siya. Kahit tuloy gusto niyang magpa-uguy-ugoy hindi niya magawang ma-badtrip.


“So, bakit ka takot sa malawak na karagatan?” Tanong niya pagkaraan ng ilang sandali. 


Malalim na buntong hininga ang kanyang pinawalan, at sabay sabing, “Muntik na kasi akong malunod nu’ng bata pa ako.”

“Why?” Gilalas niyang tanong. 

“Tinulak ako ni Santino.”

“What?!” Gilalas niyang tanong. 

“At habang nahihirapan akong lumangoy, nasa gilid siya ng pool at tawa nang tawa.”


Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 23, 2024


PAKIRAMDAM ni Chantal ay napakatanga niyang nilalang kaya hindi niya agad nakita kung gaano kasama ang ugali ni Santino. Kunsabagay, baka naman si Thunder lang ang nakakaranas noon dahil nga kinaiinggitan ito ni Santino.  


“Ang sama naman niya!” Hindi niya napigilang ibulalas. 


Marahas na paghinga ang kanyang pinawalan, sa katunayan kasi paghanga lang talaga sa pisikal na hitsura ang dahilan kaya niya nagustuhan si Santino. Ngayong nalaman niya na ang lahat, mas lalong naglaho ang lahat ng paghanga niya rito. 


“Gusto ko siyang maging close, pero sa tuwing lalapit ako sa kanya, sumisinghal siya. Hanggang sa dumating ang oras na lahat ng babaeng natitipuhan ko ay inaagaw niya. Hindi mo naman ako iiwan, ‘di ba?” malungkot na tanong nito. 


Kilala niya si Thunder na punumpuno ng self confidence sa kanyang katawan, pero ngayon, takot ang nakikita niya sa mga mata nito. At ayaw niyang manatili ang lungkot at takot sa mga mata nito ng dahil sa kanya. 


“Hindi mangyayari iyon,” buong diin niyang sabi, sabay haplos sa guwapo nitong mukha.


Ibig niyang pawiin ang sakit na nararamdaman nito. 

“Alam ko na kung sino talaga ang makakapagpaligaya sa akin, at ikaw iyon.”

“Kahit na si Santino ang first love mo?” Dudang pagtatatanong nito. 

“Hindi ko siya first love, bagkus, siya lang ang naging first crush ko.”

“Eh, ako?”

“My one and only love.”


Sa puntong iyon, ngumiti ito sa kanya. Iyon nga lang, parehas silang masyado lunod sa pagmamahal, kaya hindi na nila napansin ang mga matang matiim na matiim na nakatitig sa kanila. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 24, 2024


“TALAGANG gagamit ka pa ng ibang tao para lang masaktan mo ang apo ko?” Galit na sabi ni Lolo Matias. Matalim ang tingin nito sa kanya na nagpapahiwatig ng matinding galit. 


Kahit na alam niyang hindi niya kadugo ang matandang lalaki, nasasaktan pa rin siya sa uri ng tingin at trato nito sa kanya. Marahil dahil minahal din niya ang matandang lalaki. 

“Wala po akong ginagawang masama,” kunwa'y sabi niya ngunit alam niyang isa iyong matinding kasinungalingan. Pero, wala sa bokabularyo niya ang pag-amin. 


Nang malaman niyang si Chantal Mendoza ang pag-ibig ni Thunder, agad siyang nag-research siya tungkol dito. Hindi mahirap alamin ang lahat tungkol sa babae, dahil malapit lamang ang pinagsusulatan nitong kumpanya sa Toy Factory. At doon nga niya nalaman na taga-Nueva Ecija ito. 


Malaki ang impluwensiya ng mga magulang sa kanilang anak, kaya naman ginawa niya ang lahat ng paraan para makapasok sa buhay ng pamilya ni Chantal. Siguro kahit masama ang kanyang intensyon, may pumapabor pa rin sa kanyang desisyon, kaya nagkaroon siya ng pagkakataon na tulungan ang mga magulang ni Chantal. 


Ilang araw na niyang sinusubaybayan ang mga kilos ng mga ito, isang araw ay makaramdam ng panghihina si Mang Andres at napaupo sa kalsada. Ang misis naman nito ay nataranta kaya agad na sumigaw ng tulong. Kaya naman nakakuha siya ng pagkakataon makuha ang mga loob nito.


“Oh, come on…”


“Hindi ko nga ho alam na narito pala kayo.”


“Kunsabagay, ito na ang panahon para makaramdam ka ng kabiguan.”


Kumunot ang noo niya sa sinabi ng matandang lalaki, at sabay tanong, “Ano ang sinasabi ninyo?”


“Nagmamahalan sina Chantal at Thunder, kaya hindi mo na maaagaw pa si Chantal sa apo ko.”


Gusto niyang sabihin na una siyang nagustuhan ni Chantal, pero mas pinili na lamang niyang itikom ang kanyang bibig. Mahirap mapikon ang matandang lalaki, at baka maisipan nitong patalsikin siya sa Toy Factory. 

Pero sa loob niya, alam niyang maaagaw niya rin ito kaya Thunder. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 25, 2024


“HINDI ka na ba talaga maaawat sa desisyon mo?” Malumanay na tanong ng kanyang ina. 


“Inay…” wika niya sa halip na ituloy ang sasabihin. Ayaw niya kasing magbitiw ng mga salita na kanyang pagsisisihan. Ang mahalaga lang kasi sa kanya ngayon ay malaman nito pati na rin ng kanyang ama na hindi na mababago pa ang kanyang desisyon. “Para kang kidlat na pabigla-bigla sa pagdedesisyon. Hindi pa nga natin lubos na kakilala ang lalaking iyan! Saka, saan kayo nagpunta nu’ng nakaraan, bakit bigla na lamang kayong nawala?” 


“Namasyal lang ho kami,” nahagilap niyang sabihin. 


“Saka, masyado kayong abala sa mga papuri na ibinibigay n’yo kay Santino,” dagdag pa niya. 


“Malaki ang tiwala namin sa binata na iyon, dahil hindi siya nagdalawang isip na tulungan kami,” masiglang sabi nito. 


Kung sila lang talaga ni Santino, masisiyahan siya nang todo sa sinasabi ng kanyang magulang. 


“Kaya rin namang gawin ‘yan ni Thunder,” wika niya. 

“Subalit, si Santino ang nauna.”


“Ano’ng gusto ninyo, iwanan ko si Thunder at si Santino ang piliin ko?” Naiinis niyang tanong, pero pinili niyang sabihin iyon sa mahinang tinig. 


Ayaw niyang maakusahang bastos sa pagtataas ng boses sa mga magulang, ngunit gusto niyang ipaglaban ang relasyon nila ni Thunder. 

“Pag-isipan mo‘yan.”


“Sigurado na ho ako,” mariin niyang sabi. “Wala naman kaming magagawa kung sino ang pipiliin mong makasama sa habambuhay. Sinasabi lang naman namin kung ano ang aming opinyon, dahil mabait si Santino.”


“Kung hindi ho mabait si Thunder, hindi siya magsisibak ng kahoy. Ginawa niya iyon dahil gusto niyang ipakita sa inyo na…”


“Gusto kong makilala pa nang husto ang Thunder na iyan,” buong diin sabi ng kanyang ama na para bang hindi maaaring baliin ang sinabi. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 26, 2024


MASYADONG tahimik si Thunder kaya naman iba ang pakiramdam ni Chantal. Hindi niya alam ang detalye ng pinag-usapan nito at ng kanyang ama, pero pakiramdam niya ay hindi naging maganda iyon. 


“May nasabi bang hindi maganda si tatay?” Tanong niya habang nasa biyahe sila. 

“Wala.”

“Eh, bakit ka ganyan?” Dudang tanong niya. Para ngang gusto na niyang umiyak sa sobrang sakit na kanyang nararamdaman. 


Subalit marahang tawa naman ang pinawalan ni Thunder na mas nagpakaba sa kanya. Para kasi ang plastic ng tawa nito.


“Ano’ng bakit ganito ako?” Wika nito, sabay lingon sa kanya. 


Siya naman ay biglang natigilan. Kita kasi niyang parang nag-iilaw ang mga mata nito sa kasiyahan.

“Tahimik ka kasi.”

“Nagmamaneho kasi ako.”

“Pero madaldal ka kahit nagmamaneho ka,” giit niya. 

“Nag-iisip lang ako.”

“Ang iniisip mo ba ngayon ay ‘yung pinag-usapan n’yo ni tatay? Ano ba kasi iyon?” Curious niyang tanong. 


Desidido siyang alamin kung ano’ng pinag-usapan ng dalawa dahil parang nakaapekto iyon sa kanilang relasyon. Isa pa, hindi rin niya maiwasan ang magdamdam sa kanyang mga magulang, para kasing lahat na lamang ng gusto niya ay may kontra ang mga ito. 

“Secret.”


“Maglilihim ka sa akin?”Malalim na buntong hininga ang pinawalan nito na para bang hindi na malaman kung paano nito lulusutan ang mga katanungan niya. 

“Usapang lalaki kasi iyon. Hindi mo na dapat malaman.”


“Huwag mong masyadong intindihin itong si Thunder, basta ang natitiyak ko lahat ng ipinangako niya sa iyo ay matutupad. Dahil kung hindi, lahat ng mana niya sa akin ay mapupunta kay Santino.” Sambit ni Lolo Matias na mas lalong nagpakaba sa kanya. 


Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 27, 2024


UTU-UTO ang tingin ni Santino kay Mang Andres, kaya naman todo ang pagkuha niya sa loob nito, para mas lalo nitong ‘di magustuhan si Thunder.


Sisiraan niya lamang sana si Thunder para mas ma-bad trip ang matandang lalaki, pero kapag ginawa niya iyon, sasama rin ang tingin nito sa kanya. Subalit nang sabihin ni Mang Andres na ‘di sila magkamukha ni Thunder, para siyang tinadyakan sa sikmura. 


Noong hindi pa man, alam na niya ang totoo. Dati, mataas ang kumpiyansa niya sa kanyang sarili dahil marami ang nagsasabi na siya na siguro ang boy next door, pero habang tumatagal, mas dumarami ang nagkakagusto kay Thunder kesa sa kanya. 


Kung tutuusin, mas malaki ang tiwala ni Thunder sa kanyang sarili kung ikukumpara kay Santino, hindi dahil meron silang negosyo, kundi meron din itong talento sa paggawa ng sasakyan. 


Graduate ito ng kursong Mechanical Engineering at nag-take pa ito ng kursong Business Management. Dahil doon, mas maraming babae ang nagkagusto kay Thunder. 

Ipinilig niya ang kanyang ulo, wala siyang pakialam sa mga babae, dahil ang tanging nais lang niya ay makuha ang babaeng natitipuhan ngayon ni Thunder. 


“Ang sarap mo ho sigurong maging tatay. Ang suwerte naman pala ni Thunder.”

“May gusto ka ba sa anak ko?”

“Yes,” mabilis niyang sabi. 


Nagawa pa niyang titigan sa mata si Mang Andres kahit na isa lang naman itong kasinungalingan.


“Kaso nga lang, naunahan na ‘ko ni Thunder.” Pagmamakaawa niya.

“Pero iho, hindi pa naman sila kasal.”


Na-excite siya sa sinabi nito at sabay sabing, “Okey lang ho sa inyo?”

“Ang mahalaga lang naman sa akin ay kung sino ang gusto at mahal ng anak ko.”

“Pero mahal ko rin ho si Chantal,” excited niyang sabi, habang nagniningning ang kanyang mga mata.


Gusto kasi niyang mapaniwala si Mang Andres sa malaking kasinungalingang pinagsasasabi niya. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 28, 2024


AYAW ni Thunder na magsinungaling kay Chantal, pero hindi niya maaaring suwayin ang bilin ni Mang Andres na huwag sabihin kahit kanino ang kanilang napagkasunduan.  


Pinababalik kasi siya ng matandang lalaki sa Nueva Ecija, para raw makapag-usap sila. Napabuntong hininga siya dahil kinakabahan siya sa maaari nilang pag-usapan. Ang naisip niya kasi agad ay maaring palayuin siya nito kay Chantal, obyus naman kasing malapit ito kay Santino. 

“Hindi maaari,” mariin niyang sabi sa kanyang sarili. 


Nagmamahal sila ni Chantal, kaya nararapat lamang na sila ang magkatuluyan. 

“Huwag mo na lamang intindihin ang sinabi ni tatay,” wika ng nagpa-panic na boses ni Chantal. 


Sa boses nito ay mahahalata ang takot dahil doon, mas napatunayan niya na pinahahalagahan nga siya ng dalaga. 

“Mapag-unawa ka nga,” natatawa niyang sabi. 


Kinuha niya ang kamay ni Chantal para mas maramdaman nito na kahit ano’ng mangyari hindi niya ito iiwan. 

“Kilala ko kasi ang magulang ko.”


Gusto niya sanang kontrahin ang sinabi ni Chantal, kaso nga lang, hindi rin naman ganu’n kalalim ang pagkakakilala niya sa magulang ng babaeng kanyang pinakamamahal. Basta nakakasigurado siya na kahit na ano’ng mangyari ipaglalaban niya ang pagmamahalan nila ni Chantal. 


“Kumontra man sila o hindi, hindi pa rin nila tayo mapaghihiwalay.” buong diin sabi niya. 

“Mapapanindigan ba natin ‘yan?” Dudang tanong niya. 

“Oo naman! Sure na sure.” Buong diin niyang sabi. 


Samantala, pakantang sumingit naman si Lolo Matias ng, “Iba talaga ang nagagawa ng salapi.”


Gilalas siyang napatingin sa matandang lalaki na para bang siya ang pinariringgan.


Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 29, 2024


SALAPI nga lang ba ang dahilan? 

“Saan ka pupunta?” Gilalas na tanong niya kay Thunder. 


Nagpaalam kasi ito sa kanya na mawawala muna siya ng ilang araw. Siyempre, hindi niya maiwasan ang mag-panic, dahil maging si Lolo Matias ay napahinto rin sa pagkain. 

“May importante lang akong aasikasuhin,” wika nito. 


Kumunot ang noo niya. Hindi niya maiwasan ang magtaka kung bakit parang hindi ito makatingin sa kanya. Mayroon ba itong nililihim? 

“Ano’ng oras ka babalik?” Matabang niyang tanong. 

“Mga tatlong araw din ako mawawala,” anito. 

“Ang tagal naman!” Sambit ni Lolo Matias. 


Biglang napatingin si Chantal sa matandang lalaki, para kasing gusto niyang magkaroon ng pag-asa. Kung aawatin kasi ni Lolo Matias si Thunder, tiyak na magpapapigil ito. 

“Kailangan ko kasing matapos ang responsibilidad ko,” wika ni Thunder. 


Marahas na buntong hininga ang pinawalan ni Lolo Matias, at sabay sagot ng, “Ikaw ang bahala!”


Wari'y iyon ang magic words na hinihintay ni Thunder, bago ito tumayo para magmano kay Lolo Matias at humalik sa kanyang pisngi.

“Mauuna na ako.”


“Sa isang relasyon, hindi lang dapat puro pagmamahal, kailangan mo ring matutong magtiwala at rumespeto,” wika ni Lolo Matias. 


Sila na lang ang nasa mesa, kaya tiyak na siya ang kinakausap ng matandang lalaki. 

“Alam ko naman ho iyon.”

“Huwag ka na malungkot.”


Tumango siya, pero napakahirap gawin. Ilang oras pa nga lang na hindi niya nakikita si Thunder, nalulungkot na siya, paano pa kaya kung lumipas ang isang araw?

“Chantal, iniisip mo bang may babae si Thunder?” Tanong ng boses mula sa kanyang likuran. 


Nasa may balkonahe kasi siya ng mga oras na iyon, dahil nga hinihintay niya ang pagbabalik ni Thunder. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - September 30, 2024


DALAWANG araw na mula nang umalis si Thunder, pero ‘di man lang ito tumawag.  


Sobra siyang nasaktan, at pakiwari niya ay hindi nito pinahahalagahan ang kanyang damdamin. Para tuloy gusto niyang humagulgol. Ngunit, napagtanto niyang mahirap gawin iyon kung uutusan niya lang ang sarili niyang damdamin.


“Nawawalan ka na ba ng tiwala kay Thunder?” Tanong ni Lolo Matias. 


Kahit na hindi niya ito lingunin, kilalang-kilala niya ang boses nito, o baka naman may ibang dahilan kaya ayaw niyang lumingon? 


Isang malalim na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Baka naman kasi kaya ayaw niyang lingunin ito ay dahil sa natatakot siyang mag-ibang anyo ito. 

Napabulalas tuloy siya ng, “Shucks,” dahil muli na naman niyang naalala ang naging usapan nila ni Santino. 


“Walang babae si Thunder,” inis niyang sagot sa tanong ni Santino.

Kung dati’y pumipintig ang puso niya dahil sa paghanga rito, ngayon ay pumipintig ang puso niya dahil sa galit. 


“Paano ka nakakasiguro?” 

“Dahil alam kong mapagkakatiwalaan siya.”

“Pero kailan mo lang siya nakilala ah?” Paalala nito sa kanya. 

“Mas nauna ko siyang nakilala kesa sa’yo,” wika niya. 

“Kung minsan kasi, hindi sapat na nakikita mo lang siya para lubos mong makilala ang isang tao, kailangan alam mo rin ang tumatakbo sa kanyang puso't isipan, ‘yun bang mula sa favorite color hanggang sa the most embarrassing moment.” Dagdag pa ni Santino.


Matapos niya maalala ang naging usapan nila ni Santino, muli niyang tiningnan si Lolo Matias.


“Hindi n’yo naman ako masisisi, dahil hanggang ngayon ay wala pa siya na para bang hindi niya pinahahalagahan ang damdamin ko,” matamlay niyang sagot sa katanungan ni Lolo Matias. 


“Hindi totoo ‘yan, dahil wala siyang ibang inisip kundi ikaw,” sambit ng matanda.

Hindi niya na alam kung maniniwala pa ba siya sa sinasabi ni Lolo Matias.

“Mahal mo ba talaga ang apo ko?” Biglang tanong nito. 

“Mahal na mahal po,” mabilis niyang sagot

“Nirerespeto mo rin ba siya?”


Kumunot ang noo niya sa tanong nito. Gayunman sinagot pa rin niya ito.

“Yes po.”

“May tiwala ka ba kay Thunder?”


Gusto niya na magsalita ng ‘yes’ pero parang may bumara sa kanyang lalamunan. 

“Tandaan mo, ang tiwala at respeto ang pinakaimportante sa relasyon. Hindi lang puro pag-ibig.”

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 1, 2024


MARAHAS na buntong hininga ang pinawalan ni Thunder habang naglilinis ng kural ng baboy. Wala naman siyang problema sa ginagawa niya, lalo na para ito sa kanyang minamahal. 


Ang kaso nga lang, maski ang cellphone niya ay kinuha rin ni Mang Andres, para umano makasigurado ito na hindi siya makakatawag kay Chantal. 


Ang nais talaga niya ay makuha ang loob ng kanyang minamahal, kaya handa niyang gawin ang lahat para kay Chantal. Muli siyang napabuntong hininga sa kaisipang nag-aalala na ito sa kanya, o baka nga nagagalit na ito dahil wala man lang siyang paramdam. 


Ang panalangin niya ay sana sapat ang pag-ibig nito sa kanya para hindi nito maisip na lolokohin at sasaktan niya lang ito. “Ang saya-saya na ng mga baboy ko ah,” wika ni Mang

Andres. 


Bahagya siyang napaunat sa pagkakatayo para lingunin ito. Nagniningning sa sobrang katuwaan ang mga mata nito, kaya hindi niya malaman kung dahil ba ‘yun sa ginawa niya, o dahil sa kanyang hitsura. Ilang beses din siyang nadulas kanina, kaya naman ang puro putik na ang kanyang damit. Du’n din siya nagsisi kung bakit pa siya nagpantalon at nag-white t-shirt. 


“Narito kasi ang kuya nila,” natatawa niyang sabi. 

Humalakhak ito, at sabay sabing, “Hindi ka naman mataba.”

“Pero marumi naman ho.”Lalo itong humagalpak ng tawa, maski siya ay napangiti rin.


Tiyak niya kasing ang tawa nito ay walang halong kaplastikan. Talagang gusto nitong iparamdam sa kanya na nasisiyahan ito.


“Maglinis ka na ng katawan mo kung tapos ka na riyan. Maligo kang mabuti para hindi kumapit sa katawan mo ang amoy ng dumi ng baboy,” natatawa pa rin nitong sabi sa kanya. 


Napabuntong hininga tuloy siya. Kanina pa nga niya naaamoy ang kakaibang baho sa kanyang katawan, pero hindi niya iyon pinapansin. 


Ang nais niya kasi ay mabigyan ng kasiyahan ang kanyang future biyenan. At sa palagay naman niya ay nagtagumpay siya na makuha iyon. 


“Kailangan mong mag-ingat kay Santino,” wika nito pagkaraan. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 2, 2024


LABIS na nalulungkot si Chantal, pero hindi niya iyon magawang ipakita kay Lolo Matias. 


Panigurado kasing madi-disappoint ito sa kanya, at ayaw niya iyon mangyari. Pumikit siya at nagpawala nang malalim na buntong hininga. Hindi rin kasi niya maiwasan ang manamlay. 


“Mas maigi siguro kung mamamasyal ka muna,” wika ni Lolo Matias. 


Gusto sana niyang tumanggi, pero naisip niyang tama ito. Mas magiging okey ang pakiramdam niya kung may gagawin siya. Kaya naman, naisipan niyang pumunta sa publication dahil tiyak na mayroon na siyang tseke. 

“Pupunta lang po ako sa publication,” wika niya. 

“‘Yun bang katabi ng factory?”

“Yes po.”

“Mag-ingat ka na?” Marahang sabi nito. 


Gusto sana niyang isipin na ang salita nito ay may kaakibat na concern, pero isang bahagi ng kanyang isipan ang nagsasabing isa iyong babala. 


“Palagi naman ho akong nag-iingat. Alam ko naman ho na hindi lahat ng lalaki sa panahong ito ay maginoo pa.”


“Mabuti naman at alam mo.”

“Alam na alam ho.”

“Malayung-malayo ang apo isa ko sa mga ganu’ng lalaki.”

“Alam ko naman po iyon. Maayos n’yo ba naman ho kasing napalaki sina Thunder.”


“Sa apo ko lang ako nakakasigurado, dahil apo ko siya, kaya may ideya ako sa kung ano’ng tumatakbo sa puso't isipan niya.”

“Kayo rin naman ho nagpalaki kay Santino.”


“Hindi ako, kundi ang kanyang mga magulang. Saka, hindi ko gusto ang ugali ni Santino kahit noong bata pa siya. Ramdam ko na marami siyang itinatago.” 


Kitang-kita niya ang pagkislap ng mga mata ni Lolo Matias nang banggitin niya ang pangalan ni Thunder. Kunsabagay, ganundin naman ang reaksyon niya sa tuwing binabanggit at naaalala niya ito. 

Itutuloy…


 

CONTINUATION STORY - October 3, 2024


“BAKIT narito ka na naman?” Naiiritang tanong ni Lolo Matias. 

Nakatingin si Chantal sa bagong dating na si Santino, kaya kitang-kita niya ang pagkabigla at pagkadismaya nito. Nakaramdam tuloy siya ng awa kay Santino. Pero, hindi naman niya magawang sisihin ang matandang lalaki. 


Ayon nga sa kuwento nito, lahat ng gusto ni Thunder ay inaagaw nito, at hindi malayong mangyari iyon sa kanya.


Kahit na nagkagusto rin siya kay Santino, nasaktan siya sa sinabi ni Lolo Matias. Para kasing pinaparamdam din nito sa kanya na hindi siya mapagkakatiwalaan. 

“Dinadalaw kita,” nakangiting sabi ni Santino. 

“Dinadalaw mo ako, o may iba kang tina-target?” Sarkastikong tanong nito. 


Natawa si Santino, “Hindi ko ho alam ang sinasabi mo.”

“Alam kong alam mo ang ibig kong sabihin,” mariing sabi ng matandang lalaki. 

“Lolo…”


“Dalhin mo na ako sa silid ko,” buong diing sabi ni Lolo Matias. Sa tingin niya ay maaatake na ito sa sobrang galit, kaya sinunod niya ito. Inalalayan niya ito nang husto para makatiyak siya na hindi ito babagsak.


“At ikaw, umuwi ka na!” Wika nito kay Santino, 


“Hindi ko ginagawa ito para iparamdam kay Santino na hindi kami magkadugo. Gusto lang kitang ilayo sa kapahamakan.”


“Masamang tao ho ba si Santino, sa palagay ninyo?”


“Naging hobby na ni Santino ang agawin lahat ng gusto ni Thunder. At dahil mahal ka ni Thunder, nakasisiguro ako na hindi siya titigil.”


“Huwag ho kayong mag-alala, dahil hindi naman ho ako magpapaagaw.”


Malalim na buntong hininga ang pinawalan ni Lolo Matias, at sabay sabing, “Wala akong tiwala kay Santino, kaya ipangako mo sa akin na hindi ka sasama sa kanya anuman ang mangyari.”


Kumunot ang kanyang noo, pero sumagot pa rin siya ng, “Wala po akong balak na sumama sa kanya, dahil ayokong mag-isip ng anuman si Thunder,” mariin niyang sabi kahit na nakakaramdam na siya ng kaba. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 4, 2024


MATALAS ang pakiramdam ni Lolo Matias, kaya alam na alam niya na hindi mapagkakatiwalaan si Santino. 


Gayunman tiyak niyang mahal ni Chantal si Thunder, ngunit hindi pa rin siya nakatitiyak kung dapat nga ba niyang paniwalaan ang mga aksyon ni Santino. 


Ang mansyon na tinitirahan niya ay pag-aari ng mga Morales, kaya dapat lamang na kay Thunder niya ito ipamana, dahil si Thunder lang naman ang tunay niyang apo. 


Ang mansyon naman na tinitirahan ni Santino ay sa mga magulang ni Thunder, pero dahil itinuturing ng mga itong anak si Santino, mas minabuti ni Thunder na ibigay ito sa kapatid niya. Isa pa, afford naman niya ang bumili ng sariling bahay.


Pero, kahit gaano kagaling si Thunder, meron pa rin itong kahinaan, at iyon ay ang pag-ibig. 


Nakasisiguro kasi siya na mahal na mahal nito si Chantal, at ‘yun nga rin ang dahilan kung bakit wala ito ngayon. 


Hindi kayang maglihim ni Thunder sa kanyang lolo, kaya alam ni Lolo Matias na sa Nueva Ecija siya tutungo upang kunin ang loob ng mga magulang ni Chantal. 


Ang mahigpit lang na bilin sa kanya ni Thunder ay huwag na huwag sasabihin kay Chantal.


Kaya habang wala si Thunder, kailangan niyang bantayan ang babaeng mahal na mahal nito. Hindi siya papayag na may mangyaring masama kay Chantal. Hindi man niya masasabi na close siya kay Santino, pero alam niya ang ugali nito. Malaki ang insecurity nito kay Thunder, kaya gagawin nito ang lahat para makuha ang gusto ni Thunder, at siyempre isa na si Chantal du’n. 


Napabuntong hininga si Lolo Matias, wala na ang mga magulang ni Thunder, pero parang gusto niyang sisihin ang mga ito dahil na-spoil si Santino. Kung siya nga lang ang masusunod, hindi niya hahayaan na magtrabaho ito sa Toy Factory, dahil kung tutuusin, wala itong karapatan sa pagmamay-ari ng kanilang pamilya. 


“Mabuti naman kung ganu’n,” nasisiyahang sabi niya kay Chantal. Ramdam din niya ang pagmamahal ng dalaga kay Thunder. 


“Sana umuwi na ho si Thunder. Miss na miss ko na siya,” matamlay nitong sabi. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 5, 2024


“HINDI lahat ng umaalis ay hinihintay,” wika ng boses sa kanyang likuran. 


Kilalang-kilala niya ang nagsalita, kaya agad niya itong nilingon.

Napabuntong hininga si Chantal. Naisip niya kasi na talaga ngang nagbago na ang kanyang damdamin kay Santino. Hindi na pumipintig ang puso niya sa tuwing nakikita niya ang binata. Pero, hindi niya maiwasan ang makaramdam ng kaba. Parang sinasabi ng kanyang puso, kailangan niyang mag-ingat sa taong ito. 


Bigla tuloy niyang naalala ang sinabi ni Lolo Matias na handa nitong gawin ang lahat

para lamang maagaw ang gusto ni Thunder. 

“Sinusundan mo ba ako?” Inis niyang tanong dito. 


Kasalukuyan kasi siyang nagbabasa ng pocketbook, tapos bigla na lamang siyang iistorbohin nito. Pakiramdam niya kasi ay parang nasa ibang mundo siya, at bigla siyang hinilang pabalik sa tunay na mundo kaya nakaramdam siya ng matinding pagka-bad trip. 


“Binabasa mo pa ang librong sinulat mo?” Hindi makapaniwalang tanong nito. 

“American book ito.”


Bahagyang tawa ang pinawalan nito, at sabay sabing, “Akala ko kasi sa iyo.”


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Sa katunayan, wala naman talaga siyang balak bilhin ang libro. Nakaugalian niya lang talaga ang magbasa-basa, lalo na kapag nasa loob siya ng bookstore. Pero dahil nga sa presensiya ni Santino, ayaw na niyang manatili pa. 

“Sige, una na ako.” 


Agad siyang nagtungo sa counter. Buong akala niya ay susundan pa siya ni Santino, pero hindi pala.


“Bayad n’yo po?” Tanong ng kahera. 


Mabilis naman siyang kumuha ng pambayad. At siyempre nang mabayaran niya iyon, agad siyang tumalilis palayo. Mabilis siyang naglakad paglakad dahil pakiramdam niya ay mayroong kapahamakan na naghihintay sa kanya.

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 6, 2024


“ITO na ang pagkakataon mo para makuha ang gusto mo!” Mariing sabi ni Santino sa kanyang sarili. 


Malalim na buntong hininga ang kanyang pinawalan, dahil habang tinitingnan niya palayo si Chantal, nakaramdam siya ng panggigigil. Kung dati kasi ay todo ang pagpapapansin nito sa kanya, ngayon ay dinededma na lang siya ng dalaga. 

Maaari ngang maganda si Chantal, at malakas ang appeal, pero hindi pa rin ang katulad nito ang type niya. Kaya nga nu’ng panay ang pagpapa-cute nito sa kanya noon, tinatawanan lang niya ito. Tiyak niya kasing isa lamang ito sa mga babaeng nababaliw sa kanya. 


Ngunit, hindi niya lubos akalain na isang araw ay agad nitong makukuha ang kanyang atensyon. Ang nais lang niya ay pansinin siya nang pansinin ng mga babae, sa tuwing ganu’n kasi ang nangyayari, feel niya ang guwapo niya. 

Muli na naman siyang nabuwisit nang mag-flash sa kanyang isipan ang tinging ibinibigay ni Chantal kay Thunder. Nakatitiyak kasi siya na mahal na mahal na nito ang kanyang kapatid na hilaw. 


At iyon ang hindi niya hahayaang mangyari. Kailangan niyang bawiin ang pagmamahal na dapat ay sa kanya. Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Nakakaramdam siya ng inis, kapag naaalala niyang inagaw ni Thunder ang

pagmamahal ng kanilang mga magulang. Mas nadoble pa ito nang nalaman niya ang tunay niyang pagkatao. 


“Hello ulit,” wika niya nang salubungin niya si Chantal. 

“Nandito ka pa rin?” Gulat na tanong ni Chantal.


“Obviously,” wika niya. Pagkaraan ay ngumiti siya nang matamis para matabunan ang sarkastikong tono niya. 


“Eh, kasi nandito ka pa,” dagdag niya.

“Bakit kailangan mo kong hintayin?”


“Gusto kasi kitang yayain mag-lunch,” masigla niyang sabi. “Gusto ko lang makilala nang husto ang future sister-in-law ko. Sa tingin ko rin kasi ito na ang tamang panahon para magkaayos kami ng kapatid ko,” dagdag pa nito. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 7, 2024


GUSTONG tumanggi ni Chantal, dahil kailangan niyang isaksak sa kanyang isip ang babala sa kanya ni Lolo Matias. 


Nang maisip niya si Thunder, parang may malaking kamay na lumalamutak sa kanyang puso, dahilan upang nakaramdam siya ng sakit. 


Apat na araw na rin ang nakakaraan, pero hindi pa rin ito bumabalik. Pakiramdam niya tuloy ay ayaw na siya nitong makita. 


Napabuntong hininga siya, kung mahal talaga siya nito, bakit hindi man lang nito magawang tumawag sa kanya? Ibig niyang magtiwala kay Thunder, dahil mahal na mahal niya ito, pero paano niya gagawin iyon kung wala siyang ideya kung saang lupalop ito naroroon ngayon?

“Chantal…?”

“Ha?” 


Kung saan-saan na kasi naglakbay ang kanyang isip. Iyon nga lang, hindi niya alam kung saan iyon magla-landing. Basta ang alam niya, si Thunder lang ang laman ng kanyang isip at damdamin. 


“Okey ka lang ba?” Tanong nito habang nilalagyan siya ng pizza sa plato. 

Parang siyang hinahaplos sa tono ng pananalita nito. Gayunman, isang bahagi ng kanyang isipan ang nagsasabing hindi siya dapat magpadala sa emosyon. 


“Oo naman.”

“Okey lang kayo ni Thunder?”

“Oo naman.”


Natatakot siyang baka mabasa nito ang kanyang problema, dahil wala naman siyang intensyon na ibahagi rito ang nangyayari sa kanila ni Thunder. 


“Siguro naman napatawad mo na siya, ‘no?”


Gilalas siyang napatingin dito, at sabay sabing, “Ano’ng ibig mong sabihin?” 

Bigla itong natigilan, pero sa tingin niya ay gumagawa lang ito ng kuwento. Isa siyang manunulat, kaya lahat ng aksyon ay binibigyan niya ng kahulugan. 

“Hindi mo pa ba alam?” Kunwa'y gulat nitong tanong. 

“Ang alin?”


“Pinaibig ka lang ni Thunder, dahil alam niyang gusto mo ako, at nagtagumpay nga siya. Iyon nga lang, kailangan mong malaman na may expiration ang pag-ibig niya. Mangyayari lang iyon kapag nalaman ni Thunder na mahal mo na siya.


Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 8, 2024


“HINDI totoo yan,” mariing sabi ni Chantal. 

“Wala akong magagawa kung hindi mo ako paniniwalaan. Pero, talaga bang hindi ka naniniwala, o ayaw mo lang itong tanggapin?” Sarkastikong tanong nito. 


Isang malalim na buntong hininga ang pinawalan ni Chantal. Sa palagay niya ay napakalaking pagkakamali na pumayag pa siyang sumabay ng lunch kay Santino. Ang nais sana niya ay mas maunawaan ito, at maging daan para magkaayos ang magkapatid.


Napangiwi lang siya, dahil mas nagmukha siyang tsismosa, kahit na ang intensyon naman niya ay maganda. Well, pakiramdam din kasi niya ay puwede siyang maging tulay sa pagkakaayos ng dalawa tutal si Santino naman ang naging rason kung bakit sila nagkakilala ni Thunder. 


“Salamat sa lunch,” wika na lang niya pagkaraan. 

“Ihahatid na kita.”

Umiling siya, at sabay sabing, “Huwag na.”

“But I insist.”


Kung noon siguro iyon ginawa ni Santino, tiyak na kikiligin siya nang husto, pero iba na ang sitwasyon ngayon. Nag-iba na rin ang kanyang damdamin, kaya muli siyang umiling. 


“Gusto ko lang…”

“Huwag ka na makulit,” inis niyang sabi. 


Marahil ikinabigla rin nito ang pagtataas niya ng boses, kaya naman tumayo na siya at umalis. 


Hindi man ito nakasunod sa kanya, ramdam niyang nakasunod ang tingin nito sa kanya. Pero, wala siyang pakialam sa kung ano’ng iniisip nito, dahil mas gusto niyang makalayo na lang dito. 


Bigla lang siyang napahinto sa kanyang paglalakad nang bigla siyang may naisip. Ang sabi kasi ni Santino sa kanya ay gusto siya nitong makilala bilang future hipag, pero nang magkaharap sila ay parang ang layunin nito ay sirain si Thunder. 

“Naninira nga lang ba si Santino?” Sarkastikong tanong niya sa sarili. 


Hindi ba ang layunin lang naman ni Thunder noon ay mapaniwala si Lolo Matias na nagmamahalan sila? Ouch, masyado lang yata siyang umasa. Kaya naman ngayon, sobra siyang nasasaktan. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 9, 2024


BIGLANG natigilan si Thunder. Mula kasi sa malayo ay tanaw na tanaw niya ang pagmamadali ni Chantal. 


Susundan na sana niya ito, pero nakita niyang nakasunod si Santino. Bigla tuloy nawala ang matamis niyang ngiti. 


Ang sabi ni Lolo Matias sa kanya ay malungkot na malungkot si Chantal mula nang mawala siya. Siyempre ang iisipin ng matandang lalaki ay mahal na mahal siya ni Chantal. Iyon nga rin ang naisip niya habang sinasabi ng kanyang lolo ang mga salitang ‘yun. 


Ngunit, biglang nag-iba ang timpla niya mula nang makita niya si Santino. Ang agad kasi niyang naisip ay tiyak na gumagawa na naman ito ng paraan upang magkaroon ito ng pagkakataon na mapormahan ang kanyang mahal. 


Bigla tuloy nag-flash sa kanyang isipan ang pagbabahagi ni Lolo Matias kung paano niya tabuyin si Santino sa kanilang mansyon, ramdam din kasi ng kanyang lolo na gusto nitong agawin si Chantal. Naisip din niya na baka kaya naman palaging malungkot si Chantal ay dahil nawawalan ito ng pagkakataon na makasama si Santino? 


Umiling-iling siya dahil gusto sana niyang maitaboy sa isipan niya ang ideya na iyon. Gusto niyang maniwala at magtiwala sa kanyang fiancée, pero hindi rin niya mapigilang isipin na si Santino ang talagang gusto nito, at napakasakit nu’n para sa kanya. 


Umasa kasi siya na hindi na maaagaw ni Santino si Chantal, subalit parang nangyayari na ang kanyang kinatatakutan. Ibig ng utak niyang paliparin ang sasakyan para sundan at komprontahin si Chantal, pero muli na namang nagbago ang kanyang isip. 

So, ano’ng dapat niyang gawin? 


Ibig muna niyang makalimot, kaya ginawa na lamang niya ang kanyang naisip. Hinarurot niya ang sasakyan, umaasang sa pamamagitan nu’n pati ang sakit na nararamdaman niya ay maglaho. 


Bigla ring pumasok sa isip niya ang isang alaala na sinabi sa kanya noon ni Santino, “Hindi ka magiging masaya kailanman kapatid ko, dahil lahat ng gusto mo ay aagawin ko. Gusto kong maramdaman mo ang sakit na naramdaman ko mula nang agawin mo ang pagmamahal ng mga magulang natin” 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 10, 2024


MAY karapatan nga ba siyang magselos, gayung alam na niyang isa siyang ampon? Bumigat ang kanyang dibdib, para kasing may nagsasabi sa kanya na wala siyang karapatan para makaramdam ng selos kay Thunder. 


Ngunit sa pagkakataong ito, hindi na ang kinilala niyang magulang ang dahilan kung bakit siya nakakaramdam ng matinding selos, at ito ay dahil na kay Chantal. 


Noon pa naman kasi ay nagagandahan na siya rito. Kung hindi lang si Thunder ang nakarelasyon ni Chantal, wala naman talaga siyang pakialam, ang kaso sinabi niya sa kanyang sarili na lahat ng gusto ni Thunder ay aagawin niya, kaya iyon ang dapat niyang gawin. 


Napangisi lang siya nang makita niya ang kotse ni Thunder, tiyak niyang nakita siya nito. Hindi ito nagpakita kay Chantal, kaya naisip niyang inakala nito na magkasama sila ni Chantal. Well, totoo namang magkasama sila.


Bigla tuloy siyang napangisi at hinagilap niya ang kanyang cellphone. Sa kanyang isipan ay nakita niyang rumehistro ang mukha ni Lolo Matias, subalit wala siyang pakialam kahit magalit pa ito. Saka, hindi naman kasinungalingan iyon, dahil magkasama naman talaga sila ni Chantal. “Ang sweet pala ng fiancée mo ‘no?” Nakangising text niya kay Thunder.


Wala siyang pakialam kung nagmamaneho ito, basta ang gusto niya ay mabuwisit ito. 

“‘Yun ay kung magkakatuluyan pa kayo, sabi kasi niya sa akin, first crush niya raw ako.” Dagdag pa nito.


Hindi man nag-reply sa kanya si Thunder, tiyak niyang galit na galit na ito ngayon. Kilala niya ito, dahil mas pinipili ng binata ang manahimik kesa patulan siya. 

Kapag nagkataong nag-break sina Chantal at Thunder, agad niyang liligawan si Chantal.

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 11, 2024


“HINDI ba kayo nagkita ni Thunder?” 

Biglang napahinto si Chantal sa tanong na iyon ni Lolo Matias. Mabilis na tumibok ang kanyang puso, dahil sa balitang kanyang narinig. 


“Dumating na ho si Thunder? Sinundan niya ba ako sa mall?” “One hour ago pa. Ikaw nga ang una niyang hinanap pagpasok niya rito sa bahay,” natatawang sabi ni Lolo Matias. 

“Bakit hindi niya ako tinawagan?” 


“Gusto ka nga raw niyang sorpresahin. Miss na miss ka na raw kasi niya. Sinasabi ko ito, dahil ‘yun ang nangyari,” marahan at mariing sabi nito. 


Napangiti nang husto si Chantal, tiyak na sandamakmak na langgam na naman ang gagapang sa kanya. 

“Baka ho nakauwi na ako nang dumating siya?” Wika niya. 

“Ang bilis mo naman, kala ko ba maghapon kang mag-iikot?”


Hindi sumagot ang dalaga, bagkus napabuntong hininga pa siya. 

“May problema ba?” Pag-uusisa ni Lolo Matias.


“Nandu’n din po kasi si Santino,” nakasimangot niyang sinabi. Ayaw naman niyang maglihim sa matandang lalaki, kaya kahit na alam niyang maiinis ito, naging tapat pa rin siya rito. 


“See? Desidido talaga si Santino na agawin ka kay Thunder!” “Hindi naman niya ho ako maaagaw, at wala ho akong balak na magpaagaw sa kanya.”


“Maigi, naniniwala naman ako sa iyo. Ramdam ko namang mahal na mahal mo ang aking apo,” nasisiyahang sabi nito. 

“Sana umuwi na ho si Thunder, ‘no?” 


Biglang nag-ring ang telepono. Naisip niyang si Thunder ang tumatawag, kaya agad niya iyong sinagot. Masiglang-masigla pa ang boses niya nang mag-hello sa telepono. 

“Magandang hapon po. Dito ho ba nakatira si Thunder Morales?” Marahang tanong ng lalaking parang puno ng kapangyarihan ang tinig. 

“Dito nga ho.”


“Huwag ho kayong mabibigla, pero naaksidente siya. Kailangan na ninyong pumunta rito sa ospital,” wika nito. 


Hindi niya alam kung naitanong ba niya ang pangalan ng ospital, gayunman bigla tumulo ang kanyang luha sa labis na pag-aalala sa kanyang iniirog. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 12, 2024


HINDI man madasalin si Chantal, pero sa pagkakataong ito, natawag na niya lahat ng santo. 


Siyempre ayaw niyang mapahamak si Thunder. OA man sa iba, pero handa niyang ipagpalit ang kanyang buhay para sa kanyang iniirog. Kasi kung magkataong iwan din siya ni Thunder, tiyak na para na rin siyang pinatay.


Hindi naman malala ang aksidente ni Thunder, dahil gumana naman ang airbag ng kanyang minamaneho. ‘Yun nga lang, hindi ito naka-seatbelt kaya malakas pa rin ang paghampas ng mukha nito sa airbag. 


“Ligtas na si Thunder, apo,” wika ni Lolo Matias. 

“Pero, hindi pa rin ho siya nagigising. Miss na miss ko na si Thunder.”

“Sigurado akong miss na miss ka na rin niya,” wika ng matandang lalaki. 

“Kaya nga ibig niyang makita ka agad. Sabi nga ni Thunder, gusto ka niyang yakapin, kaya huwag mo na sisihin ang iyong sarili, dahil wala ka namang kasalanan. At kung sisisihin mo lang din ang sarili mo, aba’y mas dapat kong sisihin ang aking sarili. Ako ang nagpumilit kay Thunder na puntahan ka.”


Oh, para tuloy gusto niyang umiyak ng mga sandaling iyon. 


“Kung hindi rin naman ako umalis nu’ng araw na iyon, hindi na niya ako kailangan pang hanapin.” Malalim na buntong hininga ang kanyang pinawalan. 

“Kumain na muna tayo.”

“Wala ho akong gana.”

“Paano naman ako?”


Kumunot ang noo nito, at sabay sabing, “Magugutom ako, at kapag nagutom ako, magkakasakit ako. Lagot ka kay Thunder, dahil tiyak na magagalit iyon sa iyo . Gusto mo bang magalit ang mahal mo?”  


Tatanggi pa sana siya, kundi lang siya niyaya muli ni Lolo Matias na kumain. Sa katunayan, kumakalam na rin naman ang kanyang sikmura. Ngunit pagkatapos nila kumain diretso na sila sa sweet room ni Thunder. Umuungol ito ng datnan nila, kaya naman agad niya itong nilapitan. 


“Gising na siya.” matamis na sabi ni Chantal. 

Ibig sabihin kasi nu’n ay makakakuwentuhan at makakasama na muli niya si Thunder. 

“Sino ka?” Gilalas na tanong ni Thunder nang makita siya. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 13, 2024


KUNOT na kunot ang noo ni Thunder nang tanungin niya ang kanyang fiancée kung sino ito. 


Gusto sanang isipin ni Chantal na nagbibiro lang ito, kaya naman todo-ngiti pa rin siya. Gusto niyang ipakita na hindi ito naniniwala sa birong sinabi ni Thunder. Ngunit, nananatili pa rin itong seryoso. Kaya, unti-unti ring nawala ang kanyang ngiti. 

Nagsimula na rin kasi siyang mag-alala. Paano naman kasi niya hindi gagawin iyon kung natitigan niya muli si Thunder, at napansin niya ang benda nito sa noo. 

“Omg! Nagka-amnesia ka?” Hindi makapaniwalang tanong niya. 

“Ano?” Gilalas na tanong ni Lolo Matias. 


Nag-alala siya sa matandang lalaki, kaya agad niya itong binalingan. Nakahinga lang siya nang maluwag dahil ang nakikita sa mukha nito ay sadyang pagkagulat lamang. 

Ngunit, pagkaraan ang ilang sandali ay tumalikod ito at nagbukas ng pintuan. Siya naman ay hindi makuhang bawiin ang tingin sa matandang lalaki. Pakiwari niya ay naghihintay siya ng instruction dito. Hindi kasi niya alam kung ano’ng gagawin at sasabihin kay Thunder. 


Well, kung siya lang ang masusunod ay gusto niya itong yakapin at paghahalikan. Nais niyang iparamdam dito kung gaano niya ito kamahal. Subalit, hindi niya iyon magawan, dahil nga hindi siya nito maalala ngayon. 

“Kakausapin ko muna ang doctor niya. Ikaw muna ang bahala sa fiancé mo,” mariing sabi ni Lolo Matias. 


Ngunit, hindi na niya malaman kung ano’ng gagawin at sasabihin. Cold na cold kasi sa kanya si Thunder ngayon, kaya pakiwari niya, ibang tao ang kanyang kaharap.

“Sorry,” nahagilap niyang sabihin. 

Bahagyang tumigas ang awra nito sa kanyang winika.

“May kasalanan ka ba sa akin?” Kunwa'y tanong nito. 


“Kung hindi dahil sa akin, hindi ka magkakaganyan,” wika niya sabay hagulgol. 

Baka kasi kung hindi siya umalis sa mall na iyon, tiyak na maaabutan siya ni Thunder, at hindi ito maaaksidente. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 14, 2024


KAHIT hindi hawak ni Chantal ang manibela ng mga oras na iyon, pakiramdam niya ay may kasalanan pa rin siya sa nangyari. Kung naghintay pa sana siya ng ilang sandali, baka nagkita pa silang dalawa. 


‘Yun nga lang, wala siyang kakayahan na alamin kung ano ba talaga ang nangyari. Saka hindi na rin naman niya maibabalik pa ang nakaraan, dahil wala naman siyang kapangyarihang gawin iyon. 


“Ayoko na kumain,” matigas na wika ni Thunder. 


Bahagya siyang napatigil sa pagtaas nito ng boses. Hindi niya inaasahan iyon, hindi rin naman kasi si Thunder ang tipong basta na lamang sisigaw, dahil isa ito sa lalaking pinakamahinahong kanyang nakilala. 


Napabuntong hininga na lang siya nang maisip niyang wala nga pala itong maalala, kaya natural lang na mag-iba ang ugali nito. 

“Pero isang subo ka pa lang.”

“So, what?”


“Hindi ka puwedeng uminom ng gamot kung wala namang laman ang sikmura mo!”

“Wala akong sakit.”


Hinipo niya ang noo at leeg nito, at sabay sabing, “May sinat ka pa. Huwag nang matigas ang ulo mo, kung ayaw mong mas lumala ang sakit mo. Sige ka, baka mamaya matusukan ka pa ng karayom.”

“You mean, injection?” 


Parang gusto niyang matawa nang makita niyang bahagyang namutla ito. Kahit nagkaroon ito ng amnesia, hindi pa rin nito nagawang kalimutan ang takot sa injection. Hindi tuloy niya napigilan ang mapahagikgik. 


“Kaya, kumain ka na. Para hindi ka na lagyan pa ng dextrose,” mariin niyang sabi. 

Pinanlakihan pa niya ito ng mata na parang sinasabing hindi siya nagbibiro. Agad naman itong sumubo, habang kumakain si Thunder, ‘di niya maiwasan ang mapangiti. 


“Bakit mo ba ginagawa ito?” Tanong sa kanya ni Thunder. 

“Alin?”

“Ang pag-aasikaso mo sa akin.”

“Eh kasi fiancée mo ako.”

“Totoo ba?” Tanong nito. 


Kumunot ang noo niya, dahil parang napaka-sarcastic ng pananalita nito. 

“Of course! Hanggang ngayon ba ay ayaw mo pang paniwalaan na nagmamahalan tayo? Oh, sige na sumubo ka muna,” wika niya pagkaraan, habang sinusubuan si Thunder. 

“How sweet!” Sarkastikong bulalas ng lalaking kinaaasaran niya ngayon, na dati ay kanyang hinahangaan – si Santino. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 15, 2024


KAHIT na natural lamang na bisitahin ni Santino si Thunder, nakaramdam pa rin siya ng panggigigil. 


Hindi pa rin mawala sa kanyang isipan ang naging pag-uusap nila ni Santino nu’ng araw na ‘yun. 


“Kumusta ka na kapatid ko?” Tanong ni Santino. 


Kumunot ang noo niya, dahil puno ng sigla ang boses nito. Hindi niya lang malaman kung masaya nga ba dahil nakaligtas si Thunder, o baka naman nasisiyahan itong makita na nasa hospital ito ngayon. 


Naningkit tuloy ang kanyang mga mata. Naisip niya kasing hindi ang tipo ni Santino ang makakaramdam ng kasiyahan, dahil lang nasa mabuting kalagayan ang kanyang kapatid. 


“Kapatid?” Sarkastikong bulalas niya sa sarili. 


Kahit kailan naman kasi hindi itinuring na kapatid ni Santino si Thunder. Kung kapatid kasi ang turing nito sa kanyang fiance, hindi siya nito liligawan gayung alam na ni Santino na nagmamahalan sila ni Thunder. 


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Talagang gusto niyang magsisi na minsan sa kanyang buhay ay hinangaan niya ang tulad ni Santino. 

“Kapatid kita?” Gulat pang tanong ni Santino. “Unfortunately…” 

“Mayroon siyang amnesia,” Pagsabat ni Chantal.


Hindi siya duwag, pero sa pagkakataong iyon ay nakaramdam siya ng takot. Paano naman kasi hindi niya mararamdaman iyon kung may pagbabanta siyang nakikita sa mga mata nito. At hindi niya maiwasan ang makaramdam ng takot. Hindi para sa sarili niya, kundi para kay Thunder. 


“Really?”

“Yes.”


“Hindi mo pala ako maalala kapatid ko?” Hindi makapaniwalang tanong ni Santino. 

Isang kakaibang ngiti ang sumilay sa labi ni Santino na talaga namang nagpakaba kay Chantal. Para kasing may kakaiba ru’n kaya kinilabutan siya. Hindi man magsalita si Santino, alam niyang may kung ano’ng tumatakbo sa utak nito. 


Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 16, 2024


“HUWAG kang magpanggap na isa kang mabuting adoptive brother,” buong diing sabi ni Chantal kay Santino. 


Inis na inis kasi siya sa kaplastikan na pinapakita nito kay Thunder.

Kahit minsan ay naging crush niya si Santino, hindi rason iyon para naisin pang sulyapan ito ngayon. Kunsabagay, si Thunder na kasi ang mahal niya at hindi niya gugustuhing lokohin at paglaruan ito para lamang sa dati niyang crush. 


“Magkapatid kami,” wika ni Thunder. 


“Oo, pero sa papel lang,” inis pa rin niyang sabi at sa palagay niya ay iyon naman ang totoo. 


Hindi niya lang malaman kung ano’ng motibo ngayon ni Santino, at gusto nitong magpanggap na huwarang kapatid. 


“Ano’ng problema?” Maang tanong sa kanya ni Santino. 

Nang salubungin niya ang mga mata nito, ipinakita niya kung gaano katalim ang kanyang tingin. Kung may kakayahan lamang siya makapagbato ng kutsilyo gamit ang kanyang mata, kanina pa ito bumulagta at nangisay. 


Kung magkuwento kasi si Santino ay para bang itinatanim nito sa isip ni Thunder na isa siyang mabuting kapatid. Kung narito lamang si Lolo Matias, siguradong ipapamukha nito kay Santino kung ano talaga itong klaseng kapatid. 


“Wala,” nakangit sabi niya kay Thunder sabay lapit at subo ng mansanas.

“Nakakainggit naman,” wika ni Santino. “Sana ako rin,” dagdag pa nito.

“Maghanap ka ng partner mo. Tingnan natin kung may babaeng magmamahal sa’yo.”


“Aba, oo naman,” wika ni Santino na parang walang balak magpatalo sa kanyang parinig. 


“Actually, natagpuan ko na ang babaeng mahal na mahal ako. ‘Yun bang handang gawin ang lahat para sa akin. Kahit pa makapanloko,” marahang sabi nito, sabay tawa. 


Kahit hindi siya nito direktang tukuyin, alam niyang siya ang sinasabi nito. Mas nakaramdam tuloy siya ng buwisit kay Santino Morales. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 17, 2024


NATATAKOT si Chantal na baka hindi na siya makapagpigil. Kaya naman mas minabuti niya na lang na lumabas sa hospital room ni Thunder. Bad trip na bad trip na kasi ito sa mga pinagsasasabi ni Santino, kaya abot-abot ang pagpipigil niya sa sarili na huwag itong masapak. 


Nagugutom na rin naman siya, kaya agad siyang pumunta sa canteen para kumain. Ibig niyang makabalik din agad sa kuwarto ni Thunder once na umalis si Santino. Subalit dahil gusto niyang mawala lahat ng pagkaasar na nararamdaman niya, napagdesisyunan niyang umorder ng marami, tulad ng chicken with rice, menudo, barbeque, pizza, spaghetti at softdrinks. 


Kahit hindi siya tumingin sa kanyang paligid, alam niyang may mga matang nakatingin sa kanya. Pero, hindi na niya gusto pang pakialaman ang mga iyon. Basta ang mahalaga sa kanya ay makakain para makapag-isip ng tama. 


“Kaya mo bang ubusin ‘yang pagkain mo?” Tanong sa kanya ng boses na kinaiiritahan niya. 


Matalim na tingin ang binato niya rito, at sabay sabing, “Bakit iniwan mo si Thunder sa

kuwarto?”


Marahang tawa ang pinawalan nito, kaya mas lalo siyang nanggigil. Pakiramdam niya ay pinagtatawanan nito ang pag-ibig niya kay Thunder.

“Huwag kang mag-alala nandu’n na si Lolo Matias.” 

“Gusto mo?” Kunwa'y alok niya. 


Umiling ito, sabay ngiti, “mas gusto kong titigan ka.”“Huwag mo akong utuin.” 

“Nagsasabi lang ako ng totoo. Wala ka bang tiwala sa kagandahan mo?” 


“Malaki ang tiwala ko sa sarili ko. Pero, sa iyo ako walang tiwala. Saka, puwede ba, manahimik ka na lang?” Iritang sabi nito sabay kain ng kanyang pagkain. 

“Masaya lang akong kasama ka.”


Kesa na intindihin si Santino, mas binilisan niya na lang ang pagkain. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 18, 2024


“BAKIT ba nandito ka pa rin?” Inis na tanong ni Thunder sa kanyang fiancée.

Pakiramdam ni Chantal ay biglang siyang nakuryente, ngayon niya na kasi iniinda ang sakit ng kanyang katawan. Kaya bumaba ang tingin niya sa kanyang braso na kasalukuyang nangangalay.


“Wala akong balak iwan ka,” mariin niyang sabi. 

Kumunot ang noo nito sa kanyang sinabi, “Wala ka bang pagpapahalaga sa sarili mo?” 

Kahit tuloy merong amnesia si Thunder, parang gusto na niya itong sampalin. Kung makapagsalita naman kasi ito ay para bang napakarumi niyang babae. Para tuloy nangangati ang dila niya na sabihin dito na virgin pa siya. At kung sakaling iaalay niya sa isang lalaki ang kanyang pagkababae, kay Thunder niya lang iyon ibibigay. 


Ngunit, wala siyang lakas ng loob na sabihin dito ang kanyang naiisip. Aware din kasi siyang ibang Thunder ang kanyang kaharap ngayon, at hindi ito ang Thunder na mahal na mahal siya, dahil ang Thunder na kasama niya ngayon ay hindi siya maalala at makilala. 


“Ako ang caregiver mo.”

“Hindi ko kailangan ng tagapag-alaga.”

“Pero, gusto kong alagaan kita. Mahal na mahal kita eh!”

Marahas na buntong hininga ang pinakawalan ni Thunder. Siguro ay naiinis na ito sa kanyang mga sinasabi, o baka naman concern lang ito sa kanya. 

“Hindi ko maalala ang pagmamahal na sinasabi mo.” 

“Ayaw mo kasing alalahanin,” mariin niyang sabi. 

“Inaantok na ako.”

“Matulog ka na.”

“Umalis ka na sa kuwarto ko.”

“No. Babantayan kita.”

“Hindi ako bata na kailangan mong bantayan!” Buwisit nitong sabi. 

“Kahit na ano pang sabihin mo. Hindi ako aalis sa kuwarto na ito!” Buong diin niyang sabi. 

“Kapag pilit mo pa akong pinaalis, isusumbong na kita kay Lolo Matias,” dagdag pa nito.

“Wow? Talagang idadamay mo pa ang lolo.” 

“Ikaw na ang bahalang mamili kung isusumbong kita o hahayaan mo akong alagaan ka.”

“Fine,” inis nitong sabi, sabay talikod sa kanya. 


Hindi niya napigilan ang mapangiti dahil nagwagi siya sa round na iyon, kaya lang hindi niya rin maiwasan ang masaktan dahil pakiramdam niya ay tuluyan na siyang nabura sa buhay ni Thunder. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 19, 2024


KAGAT-KAGAT ni Chantal ang ibaba niyang labi. Ayaw niyang umiyak, dahil paniguradong maririnig siya ni Thunder. 


Kahit na sa kama ito natutulog, habang siya ay nagtitiyaga sa sofa, tiyak na maririnig ng kanyang fiancé kapag umiyak siya ru’n. May kalakasan kasi siyang ngumawa, lalo na kapag ‘di niya na mapigilan ang kanyang emosyon. 


Gusto kasi sana niyang ipaalam kay Thunder na labis na siyang nasasaktan, ngunit naisip niya na maaaring maging dahilan iyon para mas itaboy siya nito. 

Kasalukuyan niya kasing nami-miss ang dating Thunder na mahal na mahal siya.


Pakiwari niya kahit sa puso ni Thunder ay nabura na siya. Kaya, okey lang kay Thunder na sa sofa siya mahiga. Samantala, bigla siyang napabalikwas nang bangon nang tumulo na ang kanyang luha. Ayaw na niyang mapahiya pa, kaya dali-dali siyang lumabas patungo sa comfort room. Kahit na nasa tapat na siya ng shower, hindi siya nag-alangan na alisin ang kanyang damit. Ngunit, bigla niya pinatay ang shower nang maramdaman niyang may biglang pumasok.


Kahit na parang ayaw makagawa ng ingay ng taong dumating, malinaw niyang naririnig ang mga yabag nito. Naisip niya tuloy na si Thunder ang sumunod sa kanya. 

Maaaring naisip nito na sobra na siyang nasasaktan at kaya ito sumunod ay para humingi ng tawad. Na-imagine rin niya na yayakapin at hahalikan siya nito.


Pangarap niyang maialay ang buo niyang pagkababae sa kanyang mapapangasawa, kaya naman handa sayang ibigay iyon kay Thunder. Wala na rin naman kasi siyang nanaising mapangasawa kundi ito lamang.


At nang bumukas ang pinto ng cr, nanlaki ang kanyang mga mata. Hindi kasi si Thunder ang kanyang nakita kundi si Santino.

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 21, 2024


BIGLANG napabalikwas si Thunder nang hindi na niya kayanin pa ang guilt na kanyang nararamdaman. 


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan, akala niya kasi ay makakampante na ang kanyang kalooban kapag umalis si Chantal sa kanyang silid, pero du’n siya nagkakamali. 


Sa pag-alis ni Chantal, hindi niya maiwasan ang mag-alala. Alam niya kasi na masama ang loob nito sa kanya. Kailangan din naman kasi niya saktan ito para mas maging madali dito ang iwanan siya. 


Kahit nararamdaman niya ang pagmamahal ni Chantal, hindi pa rin niya maiwasang isipin na tunay nga ba ang nararamdaman nito.


“Kaya ba nagpanggap kang may amnesia?” Inis niyang tanong sa sarili.


Oo, isang kalokohan lang ang sinasabi niyang meron siyang amnesia, dahil sa katunayan, pinipilit lang niya ang sarili na kalimutan ang kanyang nararamdaman para kay Chantal. At sa palagay niya, mas mabilis na mangyayari iyon kung paniniwalaan din niya ang sarili na meron nga siyang amnesia, at hindi niya ito maalala.


Ngunit, sino ba talaga ang niloloko niya, si Chantal, o ang kanyang sarili? 


Siguro kahit nga magka-amnesia siya, walang ibang magiging laman ang kanyang puso kundi si Chantal lamang. Sabi ng isip niya, tama lang ang ginagawa niya, subalit iba ang sinasabi ng kanyang puso. 


Ayaw niyang maniwala na ‘di mahal siya ni Chantal, at si Santino ang laman ng puso nito. 


Gusto niyang makasiguro ngayon, at magagawa lang niyang malaman iyon kung magkukunwari siyang walang maalala. 


Ayaw niya naman talagang sumama ang loob sa kanya ni Chantal, kaya minabuti na niya puntahan ito sa silid. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 22, 2024


MATINDING takot, ‘yun ang emosyong makikita sa magandang mukha ni Chantal, habang si Santino ay kitang-kita sa mukha ang labis na kagalakan. 


Alam niyang wala na itong kawala sa kanya ngayon, dahil kahit magsusumigaw pa ito, walang makakarinig sa kanya dahil soundproof ang kuwarto kung nasaan sila ngayon. 

“Lumabas ka nga!” Galit nitong sabi sa kanya. 


Biglang nawala ang saya na kanyang nararamdaman at napalitaan ito ng takot at pangamba. 


Ang itsura kasi ni Santino ngayon ay parang tigreng handang manakmal once na gumalaw siya. 


Namura niya tuloy ang kanyang sarili. Napakawala niyang kuwentang tao, lalo na kung matatakot siya rito. Tiyak naman kasi niyang wala itong kayang gawing masama laban sa kanya. 


“Ayoko nga, ” sabay kunot ng noo nito.


Pagkaraan ay biglang tumalim ang tingin nito sa kanya. Kung nakakasugat lang ang pagtingin nito, paniguradong sugatan na siya ngayon. 

“Kung gagamitin mo ako para lamang masaktan si Thunder. No way!”

“Eh hindi ka nga niya magawang maalala.”

“Pero alam kong mahal niya ako.”


“Kung mahal ka niya, kahit wala siyang maalala, dapat nararamdaman pa rin niya ang pagmamahal sa’yo. Pero, hindi ganu’n ang pinapakita niya. Hindi mo ba naisip na niligawan at pinangakuan ka lang niya ng kasal dahil gusto ka ni Lolo Matias? Gusto lang niya makuha lahat ng kayamanan ng pamilya namin.”


“Siya naman talaga ang dapat na magmana ng lahat. Siya ang tunay na Morales. At ikaw, hindi ka ba marunong mahiya? Gusto mong saktan ang tunay na anak ng mga taong kumupkop sa’yo?”


Sa puntong iyon, bigla siyang natigilan. Malalim na buntong hininga rin ang kanyang pinawalan dahil tila natapakan ang kanyang ego. 


“Wala akong pakialam sa kung anuman ang opinyon mo. Ang gusto ko, makuha kita kay Thunder!” Galit na sigaw niya kay Chantal, sabay sugod sa dalaga. 


Marahil hindi rin nito malaman kung paano iiwas kaya nagpawala na lamang siya ng tili. Kasabay nu’n ay merong kamay na humablot sa kuwelyo ni Santino, at paglingon niya,  nakita niya ang galit na galit na mukha ni Thunder.

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 23, 2024


“TAMA na!” Wika ni Chantal kay Thunder. 

Kung hindi niya kasi ito aawatin, baka kung ano pa ang mangyari kay Santino. Duguan na kasi ang mukha ni Santino dahil sa panununtok ni Thunder. 


Gayunman, hindi niya maiwasan ang kiligin dahil ni-rescue siya ng lalaking mahal na mahal niya. Niyakap na niya ito sa bewang para lang maawat ito, pero hindi talaga lumubay si Thunder, hangga’t ‘di niya nakikitang nanghihina si Santino. ‘Yun bang tiyak nitong hindi na ito makakatayo at makakalaban pa. 


“Ano’ng nangyayari dito?” Tanong ni Lolo Matias. 

“Hindi ko naisara na ang pinto nang marinig ko ang pagsigaw mo,” wika ni Thunder sa kanya. “Sorry sa mga nasabi at nagawa ko,” dagdag pa nito.


“May relasyon kami ni Chantal,” wika ng boses na kahit na nahihirapan ay nasa tono pa rin ang pagmamalaki. 


Sa sinabi ni Santino, parang gusto na niyang sugurin ito at bugbugin, subalit kaya niya pang kontrolin ang kanyang emosyon. 


“Huwag kang magsinungaling hayop ka! Wala kayong relasyon ni Chantal. Dahil ako ang mahal niya!” Buong diing sabi nito. 


Gilalas siyang napatingin kay Thunder. Hindi siya makapaniwala na lalabas sa bibig nito ang mga salitang iyon. Gayunman, napangiti siya, dahil naramdaman na niyang muli ang pagmamahal sa kanya ni Thunder. 


Sobrang higpit ng yakap nito sa kanya ngayon na parang sinasabing hindi nito hahayaang maagaw siya ninuman. Wala naman siya talagang balak na magpaagaw, kaya ginantihan din niya nang mahigpit ang yakap nito. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 24, 2024


“BAKIT?” Pagtatanong ni Thunder


Hindi agad sumagot si Chantal, bagkus pinakatitigan muna niya si Thunder. 

“Ano bang ginagawa mo rito?” Bahagya pa niya itong tinulak para makalayo ito sa kanya. 

“Nag-aaway ba kayo?” Tanong ni Lolo Matias nang lingunin sila. 


Hindi sila nakakibo at isang malalim na buntong hininga ang kanyang pinawalan bago siya magsabi ng, “Thanks.”

“Sorry.”

“Wala kang kasalanan,” matabang niyang sabi. 


Kahit masaya siyang nakikita ang pag-aalala sa magandang mukha ni Thunder, bigla ring pumasok sa isip niya ang pagtataboy nito. Naisip niyang kung minahal nga siya nito, hindi siya nito makakalimutan pero iyon ang nangyari. 

“Nagsinungaling ako.”


Kumunot ang kanyang noo. Hindi kasi niya agad naunawaan kung ano’ng sinasabi nito. 

“Hindi totoong may amnesia ako,” dagdag ni Thunder.


Mabuti na lamang ay lumabas na si Lolo Matias, tiyak kasing manggagalaiti ito sa inamin ni Thunder. Ang pinakaayaw kasi nito sa lahat ay ang pagsisinungaling. 

“At bakit mo kailangang gawin iyon?”

“Para palayain ka.”


“Palayain ako?” Hindi makapaniwalang tanong niya. “O baka ang ibig mong sabihin ay maging malaya ka?”


“Akala ko kasi si Santino pa rin ang mahal mo.”

“No way!”


“Nakita ko kayo sa mall. Nakasunod siya sa iyo, habang ikaw ay nagmamadaling sumakay ng taxi.”


“Hindi mo ba naisip na tinatakbuhan ko lang siya nu’n? Alright, sumabay akong mag-lunch sa kanya, dahil gusto ko sanang maayos kayo. Pero, hiniritan niya ako ng peke niyang pag-ibig, kaya ipinamukha ko sa kanya na ikaw ang mahal ko. Wala ka bang tiwala sa akin?” Nagdaramdam niyang tanong. 


“May tiwala ako sa iyo, pero sa sarili ko ay wala. Palagi niya na lang kasi akong naaagawan.” 

“Hindi mo naman siya totoong kapatid.”


“Magkagayunman, mahal ko pa rin siya bilang kapatid, at ayokong mapunta sa wala ang relasyon natin.”


“Babalik na lang ako sa dati kong buhay, tutal nami-miss ko na rin naman ang pagsusulat.”

“Pakasalan mo ako,” nakikiusap nitong sabi sa kanya. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 25, 2024


MARAHAS na buntong hininga ang pinawalan ni Santino. Parang sasabog na ang puso’t isipan niya ng mga sandaling iyon. Pakiramdam niya, lahat ng karapatan ay naagaw na sa kanya. 


“Naagaw?” Gilalas niyang tanong sa sarili. 


Para kasing mali ang napili niyang term, dahil in the first place, wala naman talaga siyang karapatan. Kaya dapat lang mapunta kay Thunder ang yaman ng Pamilya Morales at kumpanya.  


Hindi niya gusto ang pakiramdam na parang inagawan siya, pero iyon ang nararamdaman niya ngayon. Dapat siya ang kapiling ni Chantal, at hindi si Thunder. 

“Hindi ako papayag,” gigil na sabi ni Santino. 


Para sa kanya, siya ang deserving maikasal kay Chantal at nais din niyang magkaroon sila ng maraming anak. Hindi dahil sa mahal niya ito, kundi iyon lang ang nakikita niyang paraan upang labis na masaktan si Thunder. 


Kahit na hindi siya ang magmana ng milyones ng mga Morales, wala siyang pakialam. Marami na rin naman siyang pera, at hindi iyon galing sa sinasahod niya, kundi sa mga ninakaw niya sa kumpanya. 


Hindi pa man niya alam ang tunay niyang pagkatao, pero mas pinili niya pa ring nakawan ang pamilyang tumulong sa kanya. 


Pero bakit nga ba iyon ginagawa ni Santino? Simple lang, dahil nais niyang malamangan si Thunder, at magagawa niya lang iyon kapag nakuha niya ang pinakamamahal nitong si Chantal. 


Ngunit, paano pa niya magagawa iyon? Banned na siya sa mansyon, how about sa kumpanya kaya? Nang maisip niya iyon, bigla siyang kinabahan. 


Galit na galit sa kanya si Matias, kaya hindi malayo na patalsikin siya nito sa kumpanya. Maaari ngang wala siyang magawa ru’n ngunit tiyak niyang makakabawi pa rin siya kay Thunder, lalo na kung aagawin nito ang isang dahilan kung bakit ito maligaya ngayon, at iyon ay walang iba kundi si Chantal. 

Itutuloy…

 

CONTINUATION STORY - October 26, 2024


ARAW na ng kasal nina Thunder at Chantal.

Mabilis na lumipas ang araw, kaya naman hindi mapigilan ni Chantal ang mapabuntong hininga habang nakatingin sa harap na salamin. 


Parang kailan lang kasi ay hiniling niya na sana ay makatagpo na siya ng lalaking kanyang makakasama habambuhay. 


Akala niya noo’y si Santino ang karapat-dapat sa kanyang pag-ibig dahil lahat ng gusto niya sa isang lalaki ay nasa binata na, pero iba ang nangyari. 


Ang pagkagusto niya pala kay Santino ang magiging daan para makamit niya ang pag-ibig na kanyang inaasam-asam.


Gayunman, napatawad na rin naman niya si Santino. Sana nga lamang ay magawa pa nitong magbago. 


Napangiwi lang siya nang maisip niyang tuluyan nang itinakwil ni Lolo Matias ang lalaking kanyang pinakamamahal dati. Hindi lang dahil sa pagsira nito sa relasyon nila ni Thunder, dahil ang maging pagnanakaw niya sa sarili nilang kumpanya ay nabisto rin ni Lolo Matias. 


Ngunit, sa ngayon ay alam niyang kay Thunder na iyon ipapamana bilang tunay na tagapagmana. 


“Bakit parang nagdadalawang isip kang magpakasal sa akin?”


“Ano’ng ginagawa mo rito?” Gilalas niyang tanong nang magsalita sa likuran niya si Thunder. Hindi na niya kailangang lingunin ito dahil nakaharap siya sa malaking salamin na nakakabit sa tokador. 


Sa kasalukuyan ay nagpapa-make up siya, pero nagpunta saglit sa cr si Ate Ruby. 

“Ayaw mo ba akong makita?” Nagdaramdam na tanong nito. 


“Hindi tayo dapat magkita hangga’t hindi pa tayo ikinakasal,” nagpa-panic niyang sabi. 

“Huwag kang maniwala sa pamahiin,” wika nito. 


“Walang masama kung mag-iingat tayo,” kabado pa rin niyang sabi. 


Ngayon ay parang gusto niyang magsisi na alam ni Thunder kung saang hotel sila manggagaling ng kanyang mga magulang. 


“Nasaan nga pala sina nanay at tatay?” Tanong niya. 


“Wala namang tao nu’ng pumasok ako rito. Nagtaka nga ako na bukas ang –” hindi na nito naituloy pa ang sasabihin nang biglang may ibang boses na nagsalita. 


“Iwanan mo na ako rito,” makapangyarihang boses na sigaw ni Santino na nagpalisik sa mga mata ni Thunder. 

Itutuloy…

CONTINUATION STORY - October 27, 2024

 

“HINDI ako titigil hangga’t hindi ako nakakapaghiganti!” Buong diin sabi ni Santino. 

Napabuntong hininga siya. Ngayon niya lang kasi nalaman na ngayong araw na pala ang pag-iisang dibdib nina Thunder at Chantal. 

“Hindi maaari!” Pagsigaw niya.

Ayaw niyang maging maligaya si Thunder, at hindi niya iyon hahayaan. 

Kaya, agad siyang nag-isip ng paraan kung paano niya sisirain ang pag-iisang dibdib ng dalawa. Gustuhin man niyang paniwalaan na hindi mahal ni Chantal si Thunder, ngunit paano? 

Gayunman, nasa huli talaga ang pagsisisi. Kung noon pa man niya nalaman na mamahalin ni Thunder si Chantal, matagal na sana niya itong binakuran, hindi para mahalin, kundi para ipagmalaki kay Thunder. 

Kaya naman, naisip niyang kidnapin na lamang si Chantal, at huwag na hayaan pang makita ni Thunder kahit kailan. 

Tiyak na kapag ginawa niya iyon ay para na rin niyang pinatay si Thunder. 

Kaya, ang makeup artist na nakuha ni Thunder ay nabayaran niya ng malaki dahil gusto niyang makasigurado na makukuha talaga ang dalaga.

“Hello Chantal,” wika niya.

“Ano’ng ginagawa mo rito?” Kunwa'y tanong ni Chantal.

“Babatiin lang kita ng congratulations.”

“Iyon lang?” Hindi makapaniwalang tanong nito. 

“Gusto ko lang sana mag-sorry sa mga nasabi at nagawa ko.”

“Not sure kung paniniwalaan kita.” 

“Halika na.” 

“Saan?”

“Sa langit,” wika nito, sabay sunggab kay Chantal.

“Paano mo maaayang makapunta si Chantal sa langit, kung sa impiyerno kita dadalhin?” Makapangyarihang tanong ni Thunder.

Ramdam na ramdam niya ang panggigigil nito kay Santino. 

Itutuloy…


 

LAST STORY - October 28, 2024


LAHAT ng galit at sama ng loob na nararamdaman ni Thunder ay naipon na sa kanyang kamao, kaya nang suntukin niya si Santino ay agad itong bumagsak. 

Sandamakmak na mura ang pinawalan ni Santino nu’ng nakabawi sa pagkabigla. Subalit, hindi nito makuhang bumangon agad. 


“At talagang may binabalak kang masama sa araw mismo ng kasal namin?” Galit na tanong ni Thunder. 


“Oo kasi wala ka namang karapatan lumigaya,” galit na singhal sa kanya ni Santino. 

Bigla siyang natigilan. May kakaiba kasi siyang napansin sa pananalita ngayon ni Santino, para kasi itong bata na inagawan ng candy. 


“Palagi mo na lang inaagaw ang mga taong nagmamahal sa akin. Wala kang kuwenta!” Sigaw nito, sabay hagulgol. 


Gusto sana niyang lapitan si Santino, pero nilapitan siya ni Chantal at niyakap. 

Naisip niya rin na hindi rin makabubuti kung lalapitan niya ito sa ganu’ng estado ng pag-iisip ni Santino. Maaari kasing may patalim itong nakatago at bigla na lamang itarak sa kanya. 

“Akin si Chantal!” Sigaw pa nito. 

“Hindi mo ako pag-aari,” buwisit na sigaw ni Chantal dito. 

“Alam mo namang si Thunder ang mahal ko!” Dagdag pa nito.

“Pero, ako ang una mong minahal!”

“Hinangaan lang kita, pero kailanman ay hindi kita minahal.”


Nanlisik ang mga mata ni Santino sa kanyang narinig. 

“Kung hindi ka mapupunta sa akin…” wika nito, sabay dukot sa bulsa. 


Ngunit, hindi na ito nakakilos pa nang magdatingan na ang mga pulis.

Ibinabagi kasi ni Ate Ruby sa magulang ni Chantal ang plano ni Santino, kaya agad itong nagpatawag ng pulis. 


Ngunit, sa halip na sa presinto ikulong si Santino, sa mental institution ito idinala, nagpakita na kasi ito ng kakaibang pag-uugali na para bang nawawala na sa kanyang sarili.


Marahil ito ay bunga ng matindi niyang depresyon.


Samantalang kahit na maraming problema ang kinaharap sina Chantal at Thunder, natuloy pa rin ang kanilang pag-iisang dibdib. 

“I love you so much,” wika ni Thunder. 

“Hindi ako papayag na meron pang hahadlang sa ating pagmamahalan.”


Matamis na matamis ang ngiti ni Chantal. 

“Dapat lang,” wika nito sabay angkin sa labi ni Santino. 


Hindi man iyon ang unang paglapat ng mga labi nila, pero iyon ang pinakamatamis dahil sila ay kasal na. 

Wakas.


 
 

Kuwentong pag-ibig: Pag-ibig mo ang buhay ko (Beginning Story)

  • BULGAR
  • Sep 12, 2024

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | August 2 - September 12, 2024



Kuwentong Pag-Ibig

BEGINNING STORY - August 2, 2024


“Ikaw ang pangarap ko, Santino Morales,” wika ni Chantal Mendoza habang nakatitig sa picture na nasa screen ng kanyang laptop. 


Hindi niya ito boyfriend, subalit mahal na mahal niya ito. Si Santino ang ideal man ni Chantal. Tall, white and handsome kung ide-describe ang hitsura nito, at para itong karakter sa kanyang mga nobela. 


Base sa pagkakaalam niya, may mataas itong posisyon sa Toy Factory na kanyang pinapasukan. Hindi man siya sure sa posisyon nito, pero para sa kanya si Santino ang best na boss. Napakaguwapo naman kasi talaga nito, at kahit hindi sila nagkakalapit, alam niyang mabango ito. 


“Mayroon akong nahagilap na balita,” wika ng co-writer niyang si Mae. 

Sa tingin niya, may kinalaman kay Santino ang sinasabi nito, kaya agad siyang na-excite.

 

“Baka naman tsismis ‘yan?”


“Pero, isa itong balita.”


Kumunot ang kanyang noo. Hindi niya kasi malaman kung ano’ng gusto nitong sabihin.

“Nangangailangan ng caregiver si Santino para sa kanyang lolo.”


Ang isasagot sana niya, “Ay ganu’n ba?” Pero napangisi siya nang may maalala siya. 

“Sigurado ka ba riyan?” Tanong pa niya. 


“Yes, 100%!”


“Maigi.”


“Bakit?” Takang tanong nito. 


“Alam ko na kung ano’ng istorya ang gagawin ko.”


“Ano’ng istorya, aber?” nagtatakang tanong nito. 


“Istorya namin ni Santino,” sagot niya habang nakangiti. 


“Ano?!” Gilalas nitong tanong sa kanya. 


“Papatusin ko ang pagiging caregiver para mapalapit ako kay Santino.” Aniyang tumatangu-tango pa. 


Iyon lang kasi ang nakikita niyang paraan para makuha niya ang puso ni Santino Morales.


Itutuloy…

 

STORY - August 3, 2024


Inis na inis si Thunder dahil panay ang pagpapa-cute sa kanya ng mga babaeng nasa paligid niya. Ramdam niya ang pagpapapansin ng mga ito, gayung wala namang kapansin-pansin sa mga hitsura nito. 


Kapag nagpupunta siya sa isang malaking gym, ang mga kababaihan ay nagkukumpul-kumpulan sa isang tabi. 


Marahang tawa ang kanyang pinawalan. Hindi naman kasi kataka-taka kung bakit marami ang nagkakagusto sa kanya. Tall, dark and handsome na siya, matagumpay pa siya sa kanyang buhay. 


Siya ang CEO ng Thunder’s Toys Company. Kaya, ang sinumang babae na makakabingwit sa kanya ay daig pa ang nanalo sa lotto.


Malas nga lang ng mga babaeng umaasa sa kanya, dahil hindi siya naniniwala sa kasal. Ang mga babaeng natatagpuan niya ay puro hitsura at yaman niya lang ang minamahal, at hindi siya minamahal dahil siya si Thunder Morales. 


“Mag-date naman tayo, Thunder,” wika ng babae na hindi niya nga matandaan ang pangalan. 


Basta ang sabi nito naging kaklase niya ito nu’ng high school. 

“Busy ako,” wika niya. 


Ang rason kaya nasa restaurant siya ngayon ay dahil gusto niyang mapag-isa at makapag-isip-isip habang kumakain, pero paano niya magagawa iyon kung may mga istorbo sa kanyang paligid? 


“Hindi ka dapat masyadong nagpapakasubsob sa trabaho. Dapat…”


“Can you do me a favor?” Putol niya sa sasabihin nito. 


Hindi niya talaga alam kung bakit may lakas ng loob itong lapitan siya. Kunsabagay, hindi lang naman ito ang gumawa nito, sa katunayan may mga nauna pa rito pero ito lang talaga ang gusto niyang itaboy. 


Napabuntong hininga siya nang maisip niyang ganu’n yata talaga kapag smiling face kahit pormal siya, parang nagsasabi pa rin ng ‘kausapin n’yo ako’.  Well, wala namang problema kapag may sense ang kanyang kakausapin pero para i-flirt lang siya, no way. 


“Anything.” Mayabang pang sabi nito. 


“Leave me alone, please…” mariin niyang sabi sabay baling ng kanyang atensyon sa kanyang kinakain. 


Naisip niya, kailan ba siya makakatagpo ng babaeng hindi siya magugustuhan?


Itutuloy…


 

STORY - August 4, 2024


“Narito na rin ako sa wakas!” Wika ni Chantal habang nakatitig sa mala-mansiyong bahay ng mga Morales. 


Hindi niya tuloy mapigilan ang mapa-wow. Kahit naman kasi hindi siya nagmula sa maralitang angkan, nakakalula pa rin ang karangyaang nakikita niya ngayon. 


Kunsabagay, sa Green Meadows lang naman kasi nakatira ang kanyang mahal. Nang maisip niya ang guwapong mukha ni Santino Morales, na-excite siyang bigla. Paano ba naman kasi niya hindi mararamdaman iyon eh abot kamay na niya ito. 


Kahit nagkaroon na siya ng certificate na puwede siyang mag-caregiver, si Santino lang ang dahilan kaya mag-apply siya rito bilang caregiver. At ang layunin niya lang dito ay ang magpa-cute kay Santino.


“Yes?”


Napatalon siya sa kanyang pagkabigla dahil sa matinding pagkagulat. 

“Masyado ka namang magugulatin.” 


Maiirita pa sana siya sa boses na iyon kundi niya ibinaba ang kanyang tingin, ngunit biglang nagsalita ang matanda at sabay sabing, “Ano bang kailangan mo rito?”


“Mag-a-apply ho sana ako.”


“Bilang?” Takang tanong nito sabay simangot.


“Caregiver.”


“Nagbibiro ka ba?” 


Sa pagkakatitig niya sa matandang babae na tingin niya ay nasa edad 50. Naalala niya ang komedyanteng si Matutina. Maliit kasi ito at kulot ang buhok, sabayan pa ng matinis na pagsasalita.


“Hindi ho ako joker,” wika niya. 


“Caregiver ka nga?” Hindi makapaniwalang tanong nito sa kanya.

“Opo.”


“Eh, mas mukha kang modelo.”


“Pero, pag-aalaga ho talaga ang gusto ko.”


“Pasaway na matanda ang aalagaan mo,” anitong parang nagbabanta. 

“Mahaba naman po ang pasensiya ko sa mga matatanda.”


“Good! Dahil kailangan mo talaga ‘yan”


“Nasaan na ho ang mag-i-interview sa akin?” Excited niyang tanong. 


Para tuloy gusto muna niyang tumakbo sa harap ng salamin at tingnang mabuti ang kanyang sarili. 


“Si Thunder ang mag-i-interview sa iyo.”


“Sino ho?” Mangha niyang bulalas. 


“Apo ng aalagaan mo.”


“Hindi ho si Santino?” Disappointed niyang tanong.



Itutuloy…

 

STORY - August 5, 2024


“Here we go again,” inis na sabi ni Thunder sa kanyang sarili. 


Hindi niya alam kung bakit hindi niya magawang alisin ang pagkakatitig niya kay Chantal. Kunsabagay, napakaganda naman kasi talaga nito, kahit simple lang ang kasuotan nito, nagmistulan itong anghel na naligaw sa lupa para makilala niya. 


“What?” Hindi makapaniwalang tanong niya sa sarili. 


Pagkaraan ay napakunot ang kanyang noo. Hindi niya kasi alam kung bakit para siyang na-engkanto sa mukha nitong napakainosente kahit na nakapusod ito. 


Pero, sapat na ba iyon para masabi niyang ‘di ito tulad ng ibang babae? 


“Bihira na kasing umuwi rito si Santino,” singit niya sa pag-uusap nina Manang Eta at Chantal. 


Ayaw na niyang alamin pa ang rason, kaya kaya nag-apply na agad ito bilang caregiver. Kung tutuusin, tama ang matandang babae, mas papasa itong modelo lalo na kung ang pagbabasehan ay ang kanyang mukha, katawan at katangkaran. 


Sa palagay niya, 5’9 din ang taas ito, habang siya ay nasa anim na talampakan lamang.

“Sino ka?” Gilalas na tanong ni Chantal. 


Natulala si Thunder, hindi niya inaakalang ganu’n ang magiging reaksyon nito. Ang inaasahan niya kasi ay biglang magliliwanag ang mukha nito. 


“Hindi mo ako kilala?” matabang niyang tanong. 


“Tatanungin ba kita, kung kilala naman pala kita?” Sarkastikong tanong nito. 


Kahit na may katarayan ang pananalita nito, hindi siya nagalit. Siguro dahil iniisip niyang ayaw lang nitong mapahiya. Kaya naman pinili na lang niyang mag-adjust. 


“I’m Thunder Morales,” wika niya sabay lahad ng kamay. 


Sa halip na tanggapin ni Chantal ang kanyang kamay,  tiningnan niya lang ito na para bang pinag-iisipan pa kung hahawakan ba niya ito o hindi. 


“Ito na kaya ang karma ko?” Pagtatanong niya sa kanyang sarili. 


Itutuloy…

 

STORY - August 6, 2024


Hindi alam ni Chantal kung bakit parang ang init-init ng dugo niya sa kanyang kaharap, gayung wala naman itong ginagawang masama sa kanya. 


Sa katunayan, ang tamis pa nitong ngumiti na para bang sinasabi nitong mapagkakatiwalaan siya. 


“Mapagkakatiwalaan?” Sarkastikong tanong niya sa sarili. 


Walang lalaking dapat pagkatiwalaan na may napakatamis na ngiti. Para kasing sinasabi nito na dudurugin ko rin ang puso mo. Kaya iyon ang rason kaya nagustuhan niya si Santino, hindi kasi ito palangiti, at para bang napakaseryoso.


“Siya ang mag-iinterbyu sa’yo,” singit naman ni Manang Eta. 


Ayaw pa sana niya itong ngitian, pero naisip niya na makakatulong ito para maisakatuparan niya ang kanyang plano.


“Ay, ganu'n ba?”


“Kapatid ko si Santino.”


Awtomatiko siyang napangiti. Ang pangalang Santino kasi lang ang nagbibigay ng ngiti sa kanya. Marinig niya pa lang ang pangalan nito, lumalakas na agad ang tibok ng puso niya. 


“Hindi kayo magkamukha,” sabi niya.  


Ngunit hindi ibig sabihin noon ay mas guwapo ito kaysa kay Santino, dahil para sa kanya, wala pa ring tatalo kay Santino. 


“Mas guwapo kasi ako sa kanya,” nakangiting sabi nito. 


“Hindi ah,” mariin niyang sabi. 


“What if ‘di kita kuhain bilang caregiver?” Nanunubok nitong tanong sa kanya. 


Nanlaki ang mga mata niya. Alam kasi niyang posibleng mangyari iyon kapag nainis ito sa kanya. 


“Hindi mo ba hahanapin ang certification ko na qualified akong maging isang caregiver?” Hindi makapaniwalang tanong nito sa kanya. 


“Alam ko naman kasi ang dahilan kaya ka narito ngayon.”


Kinabahan siya sa sinabi nito. Nakatitig ito sa kanya kaya pilit niyang iniiwasan ang tingin nito. Hindi kasi niya mapigilang isipin na mabubuking nito ang tunay niyang plano.  


“Hindi ba si Santino?” Sarkastikong tanong nito. 


Napabuntong hininga na lang siya, at sabay sabing,  “Yes.”


Itutuloy…


 

STORY - August 7, 2024


Feel niyang buking na ni Thunder ang damdamin niya para kay Santino. Kaya wala nang dahilan para magkaila pa. Gayunman, hindi naman niya magawang ipagmalaki ang kanyang nararamdaman dahil baka bumaba lang ang tingin nito sa kanya. 


“May pakialam ba siya?” Tanong niya sa sarili. 


Isang malalim na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Hindi siya makapagdesisyon ngayon, at ‘di niya alam kung bakit siya nag-aalinlangan, dahil ba sa ayaw niyang tanggihan ni Santino o dahil hindi niya alam kung ano’ng tingin sa kanya ni Thunder?


“May gusto ka sa kanya ‘no?” Tanong sa kanya ni Thunder. 


Hindi niya lang matandaan, kung nasabi ba nito ang pangalan o hindi. Pagkaraaan ay umingos siya. 


“Si Santino?”


“So, totoo? May gusto ka kay Santino. Ito bang certification mo ay peke lang?” Kunot noong tanong nito.


Sa pagkakatitig niya rito dapat ay mabawasan ang kaguwapuhan nito, pero parang lalo pa itong nadagdagan.


Nanlaki ang ang mga mata niya sa pagkabigla nang maisip niyang hindi maganda ang iniisip nito sa kanya. Pero, paanong hindi magiging ganu’n ang dating nito kung naisip na nitong isa siyang manloloko? 


“Totoo ‘yan. Nag-aral talaga ako ng…”


“Ginawa mo ‘yan dahil kay Santino?” Hindi makapaniwalang tanong nito. 


Kumunot ang kanyang noo. Kung hindi siya nagkakamali, may inggit siyang naaninag sa boses nito. 


“Ganyan ako magmahal,” mayabang niyang sabi. 


“Dapat ba akong mainggit?”


“Hindi mo na gugustuhing magmahal pa ng iba kapag ako ang minahal mo,” mayabang niyang sabi. Pero, siyempre joke lang iyon. Alam naman niyang walang ibang kayang mahalin ang kanyang puso kundi si Santino lang. 


“Talaga ba?” Tanong ng atribidang bahagi ng kanyang isipan.


 Itutuloy…


 

STORY - August 8, 2024


Namangha si Thunder sa mga salitang binitiwan ni Chantal. Masyado kasing malakas ang tiwala nito sa sarili. Kunsabagay, hindi naman kataka-taka iyon dahil maganda, at malakas naman talaga ang appeal nito, kaya hindi rin niya maalis-alis ang tingin niya rito.


“Napakasuwerte naman ni Santino,” bulong niya sa sarili. 


Hindi siya ang tipo ng tao na nakakaramdam ng inggit sa kanyang kapatid, pero hindi niya maiwasan ang makaramdam ng pagkaselos ngayon. Siguro dahil alam niyang may gusto ang babae rito. 


“Eh, ano naman ngayon?” Sarkastikong tanong niya sa sarili.


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. 


Crush niya ang babae at ngayon lang siya nakaramdam ng ganitong damdamin. Ayaw naman niyang isipin na dahil iyon sa pag-ibig, dahil hindi siya naniniwala sa love at first. Mas gusto niyang isipin na dahil iyon sa pagnanasa. 


“Thunder Morales,” wika niya sabay lahad ng kamay. 


“Chantal Mendoza,” walang kagana-ganang sabi nito, at mabilis nitong binitiwan ang kamay ni Thunder na para bang nandidiri. 


“Ito na nga ba ang karma ko?” Manghang tanong niya sa kanyang sarili. 


Nais niya na kasing makatagpo ng babaeng hindi siya magugustuhan. Lahat na lang kasi ng babaeng nakikilala niya ay agad siyang nagugustuhan. Ayaw na kasi sa mga babaeng oportunista, pero hindi nga ba ganu’n si Chantal Mendoza? 


Oo nga’t hindi siya ang target nito kundi ang nakakatanda niyang kapatid, pero may pera rin naman si Santino. 


“Siya na ba ang girlfriend mo?” Tanong ng boses na kilalang kilala niya – ang Lolo Matias niya. 


Actually, malakas pa naman ito at masasabi niyang hindi naman kailangan ng lolo niya ng caregiver. Kaya lang, masyado itong pasaway. Kung ano ang maisipan nito, gagawin niya agad. Kaya, napagdesisyunan nilang mas maganda kung may makakasama ito palagi, ‘yun bang may makakasakay sa trip nito. 


“No way,” mariing sabi ni Chantal na para bang sinasabing hinding-hindi niya ito magugustuhan. 


Itutuloy…


 

STORY - August 9, 2024


“Ohhh,” wika ng matandang lalaki. 


Ngumisi pa ito sabay tingin kay Thunder na para bang nang-aasar.


“Akala ko pa naman nabihag na ang puso mo, kapansin-pansin kasi ang pagkutitap ng mga mata mo,” dagdag pa nito.


Hindi man siya ang kausap ng matanda, pero parang may gumuhit na init sa kanyang kalamnan. Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Nabubuwisit siya pero iyon lang naman ang magagawa niya. Hindi niya rin mairapan ang lalaki dahil hindi naman ito tumitingin sa kanya. 


“Mag-a-apply siyang caregiver, lo,” wika naman ni Thunder. Napakalambing ng boses nito kaya parang bahagyang natunaw ang inis niya rito. 


“Sa iyo?” Takang tanong nito. 


Bahagyang tawa ang pinawalan ni Thunder. Naisip tuloy ni Chantal na baka siya ang pinagtatawanan ni Thunder, pero mas inisip niya na lang na gusto lang nitong mapasaya ang kanyang lolo. 


Bigla tuloy siyang napaisip kung bakit kailangan pa ng matandang lalaki ang caregiver samantalang ang lakas-lakas naman nito. 


“Para sa’yo siyempre.”


“Baliw ka, hindi ko kailangan niyan. Mas malakas pa ako sa kalabaw.”

“Sige na, lo,” wika ni Thunder. 


Siya naman ay napangiti. Niyakap pa kasi ni Thunder ang lolo nito. Pagkaraan ay may ibinulong pa ito sa kanyang lolo kaya naman napahalakhak ang matandang lalaki. 


Bigla tuloy siyang na-curious sa ibinulong ni Thunder. Pero, kahit na nangangati na ang dila niyang magtanong, pinigilan niya ang kanyang sarili. 


“Ano nga pa lang pangalan mo iha?” Tanong sa kanya ng matandang lalaki.


Awtomatikong gumuhit ang ngiti sa kanyang labi nang sagutin niya ito, “Chantal po.”


“Pag-aralan mo nang tawagin akong Lolo Matias, dahil tiyak na magiging parte ka rin ng aming pamilya,” wika nito, sabay kindat sa kanya. 



Itutuloy…

 

STORY - August 10, 2024


“Lolo Matias…” wala sa loob na bulalas ni Chantal. Napangiti siya, dahil nai-imagine niyang magkasama sila ni Santino, habang magkahawak-kamay. 


“Better. Kaya lang, ayoko ng caregiver,” mariing sabi ng matandang lalaki. 


Kung mapupurnada ang pagiging caregiver niya, baka hindi na siya magkaroon ng pagkakataon na mapalapit kay Santino. 


Sa kasalukuyan kasi nangangati na ang kanyang dila na tanungin kung nasaan na ba ang kanyang crush. Pero, iniisip niya na baka mabuking siya na kaya lang siya nag-apply bilang caregiver ay para mapalapit sa binata. 


“Hindi ba ttoo?” Sarkastikong tanong niya sa sarili. 


“Paano n’yo magiging kapamilya si Ms. Chantal kung…”


“Hindi ko kailangan ng mag-aalaga sa akin, dahil unang-una malakas pa ako. Ang kailangan ko ay kasama, ‘yun bang kaibigan at puwede ko ring maging apo,” mariing sabi nito. 


“Hindi n’yo ho ako papaalisin?” Naniniguradong tanong niya. 


“At bakit ko naman gagawin iyon?” Manghang tanong sa kanya ng matandang lalaki. 

“Sabi ko nga sa iyo magiging parte ka na ng aming pamilya. Kaya ano’ng dahilan para paalisin ka? Ang ibig ko nga ay mas kilalanin ka pa.”


Napalunok siya sa kaisipang iyon. Hindi kasi siya sigurado kung handa nga ba siyang isiwalat ang tunay niyang trabaho. Kapag nangyari kasi iyon, malalaman ng lahat ang tunay niyang intensyon. 


“Tiyak din na hindi mo sasabihin ang lahat kung lalagyan natin ng boundary ang relasyon natin. Mas gusto kong kilalanin kita bilang apo, at kilalanin mo ako bilang lolo.”


Biglang dumoble ang lakas ng kabog ng kanyang dibdib. Kabadung-kabado siya. Pero, hindi niya maiwasan ang makaramdam ng katuwaan dahil hindi tulad ng mayaman ang pamilyang Morales. Sa madaling salita, hindi mahirap pakisamahan ang mga ito. Tiyak din niyang makakasundo ng mga ito ang kanyang pamilya. 


Nang maisip niya ang kanyang mga magulang, nakaramdam siya ng pangungulila sa mga ito. Ginusto niya kasing maging independent, kaya naman pinili niyang manirahan sa Manila. Kumokontra rin kasi ang mga magulang niya sa kanyang pagiging manunulat. At hindi niya gusto iyon, ibig niyang may kalayaan siyang piliin kung ano’ng gusto niya. 


“Kailan ba kayo magpapakasal ni Thunder?” Sabik na tanong ni Lolo Matias na labis niyang ikinabigla. 


Itutuloy…


 

 STORY - August 11, 2024


Hindi inasahan ni Thunder na itatanong ng kanyang Lolo Matias kung kailan nga ba sila magpapakasal ni Chantal. Sa katunayan, hindi pa nga niya ito nililigawan. Pero, siyempre, hindi niya maipagkakaila na may balak din siya pormahan ang dalaga.


Sa kaisipang iyon ay napasinghap siya. Nakaramdam kasi siya ng pagkalito kung bakit nga ba niya gagawin iyon. Dahil nga ba may nararamdaman din siya rito, o dahil ibig din niyang may mapatunayan? Pero kahit na sabihing hindi siya ang tipo ni Chantal, naniniwala pa rin siya sa kanyang sarili na maaagaw niya ang dalaga. 


“Lolo naman…” wika niya. 


“Ano’ng lolo naman?” 


“Hindi ko pa nga siya nililigawan,” wika niya sabay kamot. 


Pakiwari niya tuloy ay isa siyang teenager. Paano ba naman kasi nahihiya siyang sumulyap kay Chantal. Alam kasi niyang nainis ito sa kanyang sinabi. Pero, kahit na ganu’n ang nararamdaman nito, mas pinili niyang ngumisi.


“Aba’y ano pang hinihintay mo?” Inis na tanong ng kanyang lolo. 


Parang ibig niyang bumunghalit ng tawa, matagal na kasi itong nagre-request na mag-asawa na siya. Sabi nga nito, ibig pa nitong maalagaan at makalaro ang magiging apo niya. Subalit, ayaw naman nitong kumuha lang ng kung sino-sinong babae.


“Kaya nga dapat maging caregiver mo muna siya.”


“Ayaw ko nga ng caregiver. Subalit, puwede ko rin naman siyang makasama palagi. Dito ka na lang muna tumira, tutal sabi mo gusto mong maging caregiver.”


Pero ‘di agad tumango si Chantal. Para kasing nakakaramdam na ito ng pagkalito sa nangyayari. 


Itutuloy…




 

STORY - August 12, 2024


“Bakit hindi ka kumontra?” Inis na tanong ni Chantal. 

“Hindi ko maaatim na saktan ang kalooban ni lolo,” mabilis na sabi nito na para bang iyon lang ang naisip niyang paraan para mabigyan ng katwiran ang kanyang ginawa. 

“Sinungaling,” inis niyang sabi rito.

Hindi siya makapaniwala na hindi nito kinontra ang paniniwala ng matandang lalaki. 

“Eh, bakit hindi mo rin ginawa?” Sarkastikong tanong niya sa sarili. Napabuntong hininga siya sa kaisipan na iyon. Hindi rin kasi niya maatim na mapahiya si Lolo Matias. 

“Iba kasi masaktan ang lolo,” wika ni Thunder.

Malungkot na malungkot ang boses nito, kaya hindi niya napigilan ang labis na mag-alala. 

“Ano’ng ibig mong sabihin?” Kabadong tanong niya. 

Hindi man niya kadugo si Lolo Matias, pero nagawa nitong hawakan ang kanyang puso. Ito kasi ang kauna-unahang tao na nagpakita ng interes na maging parte siya ng pamilya nito. 

Bigla tuloy niyang naalala ang dati niyang manliligaw na balak na sana niyang sagutin. Ipinakilala na siya nito sa mga magulang, pero hindi siya nagustuhan ng pamilya nito. Kaya naman, hininto rin ni Roy ang panliligaw sa kanya. Masyadong  nasaktan si Chantal, kaya naman hindi na siya muling nag-entertain ng ibang manliligaw. 

“Kapag nasasaktan kasi si lolo, umaalis siya. At iyon ang ayokong mangyari. Kaya nga naghanap ako ng caregiver niya. Ikaw ba, gusto mong masaktan ang lolo at lumayas?” Tanong nito.

Sunud-sunod na pag-iling ang ginawa ni Chantal. 

“Kaya, sakyan na lang natin ang paniniwala ng lolo.”

“Na tayong dalawa?” Hindi makapaniwalang tanong niya. 

“Yes.”

“Paano si Santino?” Bulong niya sa sarili. 

“Forget him,” mariin namang sabi sa kanya ni Thunder. 

Gusto sana niyang kontrahin ang sinabi nitoz pero natameme siya dahil sa talim ng tingin nito sa kanya. 


Itutuloy…


 

STORY - August 13, 2024


“Forget him?” Hindi makapaniwalang bulalas ni Chantal.


“Si Santino nga ang dahilan kaya ako narito eh!” Dagdag pa nito.

Sa lahat ng ayaw niya ay iyong parang kinokontrol siya, pero iyon ang ginagawa ngayon ni Thunder. Para tuloy gusto niyang magalit dito. 


“Pero, bakit hindi ko magawang magalit?” Inis na tanong niya sa kanyang sarili. 

“Maaatim mo bang may hindi magandang mangyari sa lolo ko, lalo na kapag nalaman niyang ang gusto niyang maging asawa ko ay bet pala ang kapatid ko?” 


Naghahamong tanong nito sa kanya. 

Hindi siya nakakibo dahil alam niyang may katwiran ito. 


“Ikaw ang may kasalanan nito! Hindi mo pinaliwanag ang lahat sa Lolo Matias mo!”


“Magkaroon na lang tayo ng deal.”

Kumunot ang kanyang noo. Seryoso kasi ang mukha ni Thunder ng mga sandaling iyon, at para bang sinasabi nito na maniwala, at magtiwala lang siya. 


“Ano’ng deal?” 


“Kapag natapos na ang pagpapanggap natin, tutulungan kita kay Santino.”

Kumunot ang noo niya sa sinabi nito. Para kasing may hindi tama. 



“Kailan naman matatapos ang pagpapanggap natin?”


“Kapag may iba nang mamanugangin si Lolo Matias. Siyempre sa ngayon, ipakita muna natin sa kanya na sweet tayo. At sa huli, ipaalam natin na hindi na tayo magkasundo. Kahit naman gustung-gusto ka niyang maging manugang kung makikita niyang hindi na tayo masaya, tiyak na ‘di siya tututol sa paghihiwalay natin.” 


Napabuntong hininga siya, at bigla na lamang nanikip ang kanyang dibdib. 

“Ano payag ka na?” Nananabik nitong tanong. 

Gusto niya sanang sumagot agad ng ‘yes’ pero ang bigat pa rin ng kanyang damdamin. Pakiramdam niya ay may bakal na nakadagan sa kanyang puso. 

“Yes,” wika niya. 

Itutuloy…


 

STORY - August 14, 2024


Sinabi ni Thunder sa kanyang sarili na hindi siya papayag na hindi siya makapasok sa puso ni Chantal Mendoza. Unang kita pa lang niya rito ay may kakaiba na siyang naramdaman, at tiyak niyang iyon ang sinasabi ng mga magulang niyang love at first sight. 


Dati ay hindi siya naniniwala sa sinasabi ng kanyang magulang tungkol sa unang pagkikita ng mga ito, kaya lang nang makita niya si Chantal, kakaiba talaga ang kanyang naramdaman, at para bang nakatungtong siya sa alapaap. 


“Sure kang tutuparin mo ang sinabi mo, ah?” Paniniguradong tanong ni Chantal.


“Alin?” Tanong niya.


“Ilang segundo pa lang, parang nagka-amnesia ka na agad.”


“Marami kasi akong iniisip, eh!”


“Ilan bang mga babae ‘yan?”


Kahit na may pag-aakusa ang tono ng pananalita nito, minabuti niyang huwag kumibo, pero hindi niya mapigilan ang mapangiti. Para kasing may selos siyang naaaninag sa boses nito. 


“Really?” Hindi makapaniwalang tanong niya sa sarili. 


“Akala ko ba inlab ka kay Santino?” Nakuha niyang itanong dito. 


“Yes.”


“Pero bakit parang nagseselos ka sa mga babaeng iniisip ko?”


“Sabi mo nga, hindi dapat makita ni Lolo Matias mo na may iba pa. Hindi ba sa paningin niya tayo na? Kaya mag-concentrate muna tayo sa isa’t isa.” 


“Very good.”Nakangising sabi niya. 


Sa katunayan, ang iniisip niya ay kung paano niya mapapaibig ang isang Chantal Mendoza. Sa tingin kasi niya, hindi ito nadadaan sa biglaan. Saka, kailangan muna niyang mabura sa puso't isipan nito si Santino, dahil hindi niya gugustuhing may kahati. 


“Gusto kong makilala ang pamilya mo.”


“Why?” 


“Kailangan din kasi nilang malaman na ako ang nanliligaw sa’yo.”


“Hindi ito ang gusto kong mangyari,” wika nitong parang pinagsisisihan ang pag-a-apply bilang caregiver. 

Itutuloy…


 

STORY - August 15, 2024


MARAHAS na buntong hininga ang pinawalan ni Chantal. Naguguluhan siya sa kanyang sitwasyon, hindi naman kasi talaga ito ang gusto niyang mangyari. Ang plano niya ay mapalapit kay Santino, pero ang ending, iba pa yata ang magiging boyfriend niya. 


Muli, napabuntong hininga siya sabay iling. Hindi naman niya maikukunsiderang boyfriend si Thunder, dahil hindi naman ito nanliligaw sa kanya, at wala rin siyang gusto rito. 


Napangiwi pa siya, dahil kung siya ang tatanungin, nadudungisan siya rito. Kung titingan kasi, isa itong moreno, at rugged style kung pumorma. Ang nais niya kasi sa mga lalaki ay ‘yung tulad ni Santino na prinsipe kung titingnan. Isa pa, nakakasiguro siya na may maganda itong buhay dahil mataas ang posisyon nito sa kumpanya. 


Hindi siya mapanghusga, pero sa tingin niya wala namang trabaho si Thunder dahil nasa bahay lang ito. Naisip din siya na kaya gusto nitong sundin ang lahat ng nais ng lolo nito ay dahil sa mana nito. 


Tumaas tuloy ang kilay niya. Baka naman kasi, hindi nito makukuha ang mamanahin nito kung hindi ito magpapakasal. 


“Mukhang ang lalim ng iniisip mo, ah?” Pansin ni Thunder.Nasa sasakyan sila noon. Sabi nito ay ihahatid siya sa bahay para makakuha siya ng gamit. Napabuntong hininga na naman siya. Nakaligtaan niya kasi na nasa condo nga pala siya nakatira kaya tiyak na nagtataka ito sa kanya. 


“Nagulo kasi ang plano ko eh,” wika niya. 


Marahang tawa ang pinawalan nito. Dapat sana ay makaramdam siya ng inis sa ginawa nito, pero hindi iyon ang nangyari dahil parang may kasiyahan siyang nararamdaman sa klase ng pagtawa nito. 


“Kalimutan mo na si Santino.”


“I love him. Saka may usapan tayo ‘di ba? Tutulungan mo ako sa kanya kapag natapos na ang deal natin.” 


“Right.”


“Seryoso ka ba talaga sa sinabi mo?” 


“Ang ibig kong sabihin, kalimutan mo muna siya habang nagpapanggap ka.” Nakangising sabi nito na para bang maraming alam sa kanya. 

Itutuloy…


 

STORY - August 16, 2024


“MAGUGUSTUHAN kaya ito ni Lolo Matias?” Dudang tanong ni Santino sa kanyang sarili. 


Para naman kasing ang hirap hulaan ng gusto ng matandang lalaki. Hindi dahil sa hindi nito naa-appreciate ang kanyang mga ibinibigay. Sa katunayan, lahat ng binibigay niya rito ay nagugustuhan naman nito. 


Napabuntong hininga siya sa kaisipang iyon. Dapat kasi ay makaramdam na siya ng katuwaan. Ngunit, hindi niya maiwasang isipin na parang may kulang. Ibang-iba kasi ang sayang nakikita niya sa mga mata nito kapag si Thunder ang nagreregalo. 


“Nagseselos ba ako?” Natatawang tanong niya sa sarili. 32-anyos na kasi siya, pero hindi pa rin niya maiwasan ang negatibong damdamin na iyon. 


Sa loob kasi ng 6 na taon, sa kanya lang umikot ang mundo ng kanyang mga magulang, maging ang kanyang Lolo Matias. Subalit mula nang dumating si Thunder, para bang nakalimutan na siya ng lahat.


“Mas maigi siguro kung kukunin mo na po ‘yung dalawa,” wika ng boses kaya napalingon siya rito – isang babaeng abot tenga ang ngiti. Kahit alam niyang isa itong saleslady, hindi niya napigilang isipin na may gusto ito sa kanya. Marami naman talaga ang nagkakagusto sa kanya, at lahat sila ay pinagbibigyan niya, pero never pa siyang nagseryoso. Gusto kasi niya once na nagmahal siya, siya lang at wala ng iba pa. Natawa tuloy siya sa kanyang naisip. Para kasing napakaimposibleng mangyari nu’n. Maliban na lang siguro kung super-inlab ito sa kanya. 


“Sir…?”


“Ah, yes, kukunin ko na.” Nakangiti niyang sagot. 


Kapag dumating kasi ang ganu’ng babae sa kanyang buhay, sisiguraduhin niyang hindi na ito makakawala pa sa kanya. Pero, may babae pa nga bang ganu’n? 


Bigla tuloy niyang naalala ang sinabi ng kanyang ina na once na humiling siya kay God, tiyak na matutupad. 


Itutuloy…


 

STORY - August 17, 2024


“At sino ang lalaki na ‘yan?”


Gilalas na napa-straight nang tayo si Chantal dahil sa isang matabang babae na humarang sa kanyang daanan. Nanlaki ang mga mata niya nang makilala niya ang babae, ito kasi si Aling Lourdes, ang pinaka-tsismosang kapitbahay nila sa Nueva Ecija. 


“Ano hong ginagawa n’yo rito?” Tanong niya sa halip sagutin ang tanong nito. Hindi kasi niya inaasahan na makikita niya ito sa lobby ng kanyang condo. 


“Dadalawin ko ang pamangkin ko. Dito rin kasi siya nakatira.”


Ikinabigla niya iyon, pero hindi siya nagpahalata, at sabay sabing, “Ganu’n ho ba, o, sige ho. Nagmamadali ho kami eh,” sabi na lang niya. 


Napasinghap naman siya nang ma-realize niyang magka-holding hands pala sila. Hindi niya namalayan na sa kamay nito siya napahawak. Ang importante lang kasi sa kanya ng mga sandaling iyon ay matakasan si Aling Lourdes. Subalit, sa nakita nitong paghawak niya sa kamay ni Thunder, tiyak na mababalita na agad nito sa magulang niya na may boyfriend siya. 


“Hindi ko boyfriend si Thunder!” Paalala niya sa sarili. Buong diin ang pagkakasabi niya sa mga katagang iyon dahil parang nalilito na siya. 


Napabuntong hininga siya, nang bigla niyang maalala ang madalas sabihin ng kanyang ina na mas matatanggap umano nito kung mag-asawa siya nang maaga kaysa mamuhay na mag-isa. 


“Bakit ba parang kabadung-kabado ka? Sino ba iyon?” Tanong sa kanya ni Thunder. 


Ang ini-expect niya ay nakakunot ang noo nito. Pero hindi ganu’n ang naging hitsura nito. 


“Siya lang naman ang pinaka-tsismosa sa lugar namin.”


“Naku, kailangan ko na yatang humarap sa parents mo.”


“At bakit naman?” 


“Tiyak kasing ikakalat niya na may ka-live-in ka na,” wika niya bago paandarin ang sasakyan. 


Itutuloy…


 

STORY - August 18, 2024


Dapat sana ay pagtawanan lang ni Chantal ang sinabi ni Thunder, subalit kinabahan siya. Napahawak pa rin siya sa kanyang dibdib. Hindi nga imposible na makarating agad sa magulang niya ang nakita ni Aling Lourdes na numero unong tsismosa sa lugar nila. 


Kinagat niya ang kanyang ibabang labi, tiyak na kapag nagsabi ng ganu’n ang tsismosa nilang kapitbahay, paniguradong masasaktan ang kanyang magulang. 


Ang magulang niya ay may pagka-konserbatibo, kaya nagdadalawang isip din ang mga ito na payagan siyang mag-solo.


“Hindi naman siguro,” wala sa loob niyang sabi. 


Pero, biglang nag-ring ang kanyang cellphone. At mas lalo siyang kinabahan nang makita niya kung sino ang tumatawag - ito ay walang iba, kundi ang kanyang ina. 

“Bakit hindi mo sagutin?” Kabadong tanong ni Thunder. 


“Ano’ng sasabihin ko?”


Natawa si Thunder sa kanya, pero wala siya sa mood para mainis o mairita rito. Para kasing nakikita na niya ang disappointment sa mukha ng kanyang ina. 


“Mag-hello ka muna,” wika nito. 


Kahit na kinakabahan siya, sinunod niya pa rin ang sinabi ni Thunder. Sa mga sandaling iyon, takot na takot na siya sa kanyang ina. 


“Hello po,” wika niya. 


“Ang tagal mo namang sagutin?” Sambit nito. 


Hindi niya alam kung dapat na nga ba siyang makahinga dahil hindi naman galit ang tono ng kanyang ina. Mas lamang pa nga ang pagdaramdam nito. 


“Nasa sasakyan po kasi ako,” wika niya. 


“Ay bakit sumasagot ka ng tawag kung nasa jeep ka pala? Gusto mo bang maagawan ka ng cellphone?” Sagot nito, sabay baba ng tawag. 


“Masyado talaga akong mahal ni Lord,” wika ni Thunder. 


“Kukunin ka na ba niya?”


“Ibinigay kasi niya ang makakapagpaligaya sa akin, at ikaw iyon.”


Nagulat siya sa sinabi nito, lalo na nu’ng ihinto nito ang sasakyan, at bigla siyang kabigin para halikan sa labi. 


Itutuloy…


 

STORY - August 19, 2024


“Huwag kang pumayag!” Gigil na sabi ni Chantal sa kanyang sarili. 


Gusto niya sanang sampalin si Thunder, dahil hindi naman sila magkarelasyon. 


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Ang tanging dahilan kaya siya pumayag na ‘makipagrelasyon’ dito ay dahil ayaw niyang masaktan si Lolo Matias na kasalukuyang umaasa na magkakaroon sila ng happy ending. 


“Eh, paano si Santino?” Tanong niya sa sarili. 


Hindi niya dapat makalimutan na si Santino ang dahilan kaya ginagawa ang lahat ng ito. 


Pero, bakit kahit na pumasok na sa isip niya si Santino, hindi pa rin niya magawang itama ang lahat? 


Sa halip kasi na itulak niya si Thunder, kumapit pa siya sa batok nito para mas maramdaman niya ang labi nito.


“Mukhang tuluy-tuloy na ang pagpapanggap natin ah?” Nakangising sabi ni Thunder. 

“Hindi dapat magbago ang usapan natin,” mariin niyang sabi.  


Kumunot ang noo nito, at sabay tanong na, “Si Santino pa rin ba ang gusto mo?” 

“Of course,” wika niya. 


“Liar.”


“Kung sinungaling ako, hindi ko aaminin na gusto ko ang kapatid mo. Hindi rin ako magpapanggap na…”  Hindi na niya naituloy ang sasabihin niya dahil napansin niyang titig na titig sa kanya si Thunder. 


“Hindi ka talaga caregiver?”


“Nag-aral ako ng caregiver, dahil gusto ko ring ma-experience na mag-alaga ng matanda para sa istorya ko.”


“Manunulat ka?” 


“Yes.”


“Fantasy?” 


“Romance story,” pagtatama niya. 


“At sa istorya mo si Santino ang bida?” 


“Siyempre, wala ng iba,” nakangiti niyang sabi, pero bigla na namang nag-flash sa kanyang isipan ang eksena ng halikan nila. 


“Erase, erase, erase!” Sabi niya sa isip, pero hindi niya iyon makalimutan. 


Kahit ano’ng gawin niya, ‘di mawala sa isip niya ang kanilang ginawa. Sa katunayan, first kiss niya si Thunder. Hindi niya tuloy napigilan ang kanyang sarili na mapasigaw, ang gusto kasi niyang mangyari ang unang makakahalik sa kanya ay ‘yun bang mahal niya. 


Itutuloy…



 

STORY - August 20, 2024


“NINAKAW mo ang first kiss ko!” Inis na sabi ni Chantal kay Thunder. 

Kung maaari lang sana siyang bumalik ng ilang minuto paniguradong hihilingin niya iyon, pero ‘di na niya itinuloy pa kanyang iniisip. Paano ba naman kasi muli na naman niyang naalala ang kanilang kissing scene. 


“No!” sabi ng utak niya, pero bakit parang gustong kumontra ng kanyang puso? 


“Ako ang first kiss mo?” Parang hindi makapaniwalang tanong nito, sabay ngiti. 


“Hindi ako sinungaling”! Iritang sagot nito, sabay irap. 


“Puwes sisiguraduhin kong ako na rin ang magiging last kiss mo.”


Parang na-paralyze ang kanyang bibig dahil hindi niya masabi na si Santino na ang gusto niyang mahalikan sa susunod. Para kasing kumokontra ang kanyang utak at katawan. Hindi rin naman kasi siya ang tipo ng babae na gugustuhing makipaghalikan nang makipaghalikan kung kani-kanino. 


“Hindi na ako papayag na maaagaw ka pa sa akin. Kahit pa sabihing kapatid ko ang gusto mo,” buong diin nitong sabi sa kanya. 


Dapat sana ay matakot siya rito dahil parang determinado itong hadlangan ang kanyang pangarap. 


Ang pangarap kasi talaga niyang mapangasawa ay walang iba kundi si Santino. Unang kita pa lang niya rito, nabihag na agad ni Santino ang kanyang puso. 


“Pero hindi naman tayo!”


“Gusto mo bang ligawan pa kita hanggang sa ma-realize mo na ako talaga ang mahal mo?” Seryosong tanong nito sa kanya. 


Matiim na matiim ang tingin nito sa kanya na para bang sinasabing gagawin nito ang lahat makuha lang ang pag-ibig niya. 


“Shucks!” Hindi niya napigilang sabihin. 


Ramdam kasi niya ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. 

Itutuloy…


 

STORY - August 21, 2024


“DAMN!” Hindi mapigilang bulalas ni Thunder nang makita niyang nakaparada sa harap ng mansyon ang kotse ni Santino. 


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Okey lang naman sa kanya na dumalaw doon ang nakakatanda niyang kapatid, dahil after all, apo pa rin naman ito ng kanyang Lolo Matias. 


“Hindi sana sa panahong ito!” Buwisit niyang sabi sa kanyang sarili. 


Bahagya niyang sinulyapan si Chantal na halatang nagtataka sa kanyang ginawa. Hindi kasi nito itinuloy ang pagbusina upang pagbuksan sila ng gate. Pinag-iisipan niyang mabuti kung itutuloy ba niya ang pagbusina o hindi. Alam niya kasing maaaring masira ang plano niya kay Chantal kapag pinilit niyang pumasok sa mansyon. 


Sa katunayan, gustung-gusto na niya si Chantal. Hindi siya ‘yung tipo ng tao na basta-basta na lamang manliligaw at makikipagrelasyon, lalo na kung hindi naman talaga siyang sigurado at seryoso.


Kaya nakakatiyak siya na may pagtingin na nga siya kay Chantal. Ngayon pa nga lang ay parang ayaw na niya itong ipakita pa sa ibang lalaki, at lalung-lalo na kay Santino. 


Para bang anytime puwedeng madurog ang kanyang puso, lalo na kapag iniisip niyang may gusto si Chantal sa nakakatanda niyang kapatid. Hindi rin niya mapigilan ang ‘di kabahan. Dati kasi kapag may babae siyang nagugustuhan, agad na nililigawan ni Santino. 


Tiyak niyang hindi coincidence ang panliligaw nito sa mga naging crush niya, dahil ramdam din niya ang galit ito sa kanya. Pakiramdam kasi ni Santino, inagaw niya ang lahat ng pagmamahal ng kanilang mga magulang. 


“Ano bang nangyayari sa’yo?” Nagtatakang tanong sa kanya ni Chantal. 

Gusto pa sana niyang magkaila, pero alam niyang wala namang patutunguhan iyon. 


“Nandyan siya.”


Kumunot ang noo nito, at sabay tanong na, “Sino?”


“Si santino,” matabang nitong sagot. 


“Talaga?” Manghang bulalas nito, habang nagniningning ang mga mata. 


Itutuloy…

 

STORY - August 22, 2024


BIGLANG sumama ang timpla ni Thunder dahil sa kakaibang saya na nakikita niya sa mukha ni Chantal. 


“Basta huwag mong kakalimutan ang usapan natin,” matabang niyang sabi. 

Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Kung maikli lang ang kanyang pasensya, baka nagwala na siya ngayon. Hindi pa ba sapat ang halik niya para makalimutan na ni Chantal si Santino? Hindi man nito sabihin, ramdam niyang naapektuhan din ang dalaga sa nangyari. Pero, ngayon parang gusto niyang magsisi sa desisyon niyang sabihin kay Chantal na nasa loob si Santino. Bigla tuloy siyang nakaramdam ng takot na baka mawala pa sa kanya si Chantal.


“Let’s go na.”


“Alalahanin mo ang usapan natin.”


“Hindi ba puwedeng…”


“Shut up! Ang usapan ay usapan,” nagpa-panic niyang sabi. 


“Alam ko naman, kaya huwag kang mag-alala. Hindi ko sisirain ang usapan natin. Saka, nakita ka na ni Aling Lourdes.”


“Very good,” nakangisi niyang sabi. 


Para tuloy gusto niyang hanapin ang matandang babae na iyon, at pasalamatan sa naging presensiya nito kanina. 


“Bumusina ka na.”

Ginawa naman niya ang sinabi ng kanyang mahal, pero kinakabahan siya sa posibleng mangyari. Bigla na naman tuloy nabuhay ang insecurity sa kanyang katawan. 


“Oh, nandito na pala ang kapatid mo,” nakangiting sabi ni Lolo Matias. 


Gusto niyang ipakita kay Santino na si Chantal ang girlfriend niya. Kaya naman agad niya itong inakbayan. Pagkaraan ay hinawakan niya ang baywang nito para sabihing ‘akin lang siya’. At hindi na niya hahayaan pang maagaw ito ni Santino. 

Itutuloy…


 

STORY - August 23, 2024


Nakaramdam ng matinding kasiyahan si Santino, dahil wala si Thunder sa paligid nang magpunta siya sa mansyon ng kanyang Lolo Matias. Ibig sabihin, maso-solo niya ang atensyon nito. 


Napabuntong hininga siya dahil kahit 30+ na siya, hindi pa rin nawawala sa kanyang puso ang selos na nararamdaman niya para sa kanyang nakakabatang kapatid. 


Kung minsan tuloy ay naiisip niyang parang si Thunder lang ang apo nito. Pero, ang paulit-ulit na lang niyang iniisip ay tunay din naman siyang anak ng kanyang magulang. 


“Ikaw, kumusta ka naman?” Tanong sa kanya ng kanyang Lolo Matias. 


Marahan siyang tumawa. Naunahan kasi siyang tanungin nito. Gayung mas kailangan pa nga niya itong kumustahin dahil matanda na ito. 


“Okey naman po ang takbo ng negosyo,” wika niya.


“Hindi ko tinatanong ang negosyo dahil alam kong okey na okey ‘yan. Ang gusto kong malaman ay ikaw. Kumusta ka na?” 


“Okey na okey naman ako, lo. Marami na akong salapi,” wika niya sabay tawa. 


Pero parang hindi nagustuhan ni Lolo Matias ang kanyang sagot dahil hindi man lang ito napangiti. 


“Ano’ng problema?” Inis niyang tanong sa sarili. 


Kapag kasi si Thunder ang nagsasalita, sobrang tuwa nito kahit maliit o walang kakuwenta-kuwenta ang achievement nito. 


Dahil nais niyang mapansin ng kanyang magulang, nag-aral siyang mabuti. Mula elementary hanggang high school, valedictorian siya. 


May trahedya mang dumating sa kanilang buhay, hindi siya nagpatinag. Sa isip kasi niya, siya lang ang pamamanahan ng Toy Factory ng kanilang pamilya. Hindi nga lang niya alam sa kanyang Lolo Matias kung bakit hindi pa nito ibinibigay sa kanya ang buong kumpanya. 


Ayaw naman niyang isipin na si Thunder pa ang pamamanahan nito, dahil hindi siya papayag kapag nangyari iyon. Siya ang panganay, kaya sa kanya dapat ito mapunta. 


“Mas maigi pa rin na may pamilyang magmamahal sa’yo. Baka naman maunahan ka pa ni Thunder na mag-asawa?”


“May girlfriend na si Thunder?” Gilalas niyang sabi. 


“Fiancée,” agaw naman ng boses na kinaiinisan niya. 


Ayaw sana niyang tingnan ito, pero parang may sariling utak ang kanyang mga paa, at mukha na lingunin ito. At sa paglingon niya, ikinagulat niya ang babaeng katabi nito, pamilyar na pamilyar kasi iyon sa kanya. 


Itutuloy…


 

STORY - August 24, 2024


“Santino…” halos pabulong na bulalas ni Chantal. 


Kahit aware siyang makikita niya ito sa loob ng mansyon, hindi pa rin siya makapaniwala na makakaharap niya na ito. Pero, parang may nagbago sa kanyang damdamin, dahil para bang nabawasan ang kanyang kasiyahan. 


“Dahil ba ito kay Thunder Morales?” Nanunudyong tanong ng kanyang isip. 


Pagkaraan ay umiling-iling siya. Ayaw niya na kasing isipin pa ang naging halikan nila ni Thunder, at sa tingin niya may kinalaman ito sa kanyang nararamdaman ngayon.


“Pero tumugon ka nga sa halik niya,” paalala niya sa kanyang sarili. Sa puntong iyon, gusto niyang maiyak dahil pakiramdam niya ay nagtaksil siya kay Santino. 


“Hey, baka naman kay Thunder ka nagtataksil?” Dagdag pa niya sa kanyang sarili. 


Hindi niya dapat kalimutan ang kanilang pinag-usapan. Saka, hindi niya rin gugustuhing masaktan si Lolo Matias. 


“Chantal Mendoza, right?” Nakangiting tanong nito. 


Napalunok siya bigla, at sabay tanong ng, “Kilala mo ‘ko?”


“Paano ba namang hindi ko makikilala ang isang napakagaling na manunulat ng Librong Prosa?” Nakangiting sabi pa rin nito sa kanya. 


“Hindi ko akalain na nagbabasa ka pala ng love story,” wika naman ni Thunder kay Santino. 


Nang lingunin ni Chantal si Thunder, kitang-kita niya ang pagkunot ng noo nito. 

“Secretary ko ang mahilig magbasa n’yan,” nakangiting sabi ni Santino. 


Nang ibalik niya ang tingin kay Santino, nakita niyang nakangiti at nakatitig ito sa kanya. Siya naman ay napasinghap, pakiramdam kasi niya ay alam na nito ang kalimitang bida sa mga istorya na kanyang ginagawa. 


May mga pagkakataon din naman kasi na Santino ang pangalan ng kanyang bida, at ang apelyido ng bidang babae ay Morales. Kaya, kung nagbabasa ang secretary nito, malamang nakita nito na mayroong Santino at Morales sa kanyang sinusulat. Bigla tuloy siyang kinabahan ng mga sandaling iyon. 


Itutuloy…


 

STORY - August 25, 2024


“Siya ang fiancée ni Thunder?” Tanong ni Santino sa kanyang sarili. 


Gusto sana niyang maniwala na mahal ni Chantal Mendoza ang nakababata niyang kapatid, pero pamilyar sa kanyang ang sinusulat ng dalaga. 


Ang Toy Factory ng kanyang pamilya ay katapat lamang ng pinagsusulatang publication ni Chantal. Palagi niya itong nakikita kaya hindi niya mapigilan tanungin ang kanyang sarili kung sino ba nga ba ito? Bukod doon ay kita rin naman niya na may hitsura at kaseksihan itong ipagmamalaki. Pero, hindi dahilan iyon para magkainteres siya sa dalaga. 


Iisa lang naman kasi ang nakakapagbigay ng interes sa kanya. Siyempre, iyon ay kung may perang involve. Kahit na alam niyang no. 1 writer ito sa publication na pinagsusulatan, hindi siya nagkainteres dito. Pero, ngayon niya lang na-realize na parang may iba. 


Umiling siya para itama ang kanyang sarili. Sabi niya kasi kanina ay pera lang ang dahilan kaya nagkakainteres siya sa isang tao. Totoo naman iyon, pag-uukulan niya ito ng pansin kapag alam niyang may pera siyang mapapala rito. Pero, sa pagkakataong ito may isa pang dahilan para magkainteres siya sa isang babae, lalo na kapag involve si Thunder.


Para sa kanya, napakalaki ng kasalanan ni Thunder, inagaw na nito ang pagmamahal ng mga magulang niya sa kanya. At mas nainis pa siya rito, dahil namatay ang kanilang magulang. Kaya naman kapag may pag-aari ito, nais niyang maagaw ang mga iyon, kahit pa ang mga babaeng natitipuhan ng kanyang kapatid. 


Magaling siyang mambola, kaya naman madali niyang nagagawa iyon. Masyado rin siyang nasisiyahan kapag nakikita niyang nasasaktan si Thunder. 


“Sure ka bang ikaw ang gusto ng magandang dilag na ito, Thunder?” Kunwa'y malambing na malambing niyang tanong, sabay tingin kay Chantal na hindi gaanong makatingin sa kanya. 


At siyempre, may ideya na siya kung ano’ng dahilan. Para tuloy bigla niyang narinig ang boses ng kanyang secretary na nagsasabing, “Panigurado akong malaki ang paghanga sa inyo ni Chantal Mendoza, boss.”


Itutuloy…


 

STORY - August 26, 2024


Mahigpit na mahigpit ang pagkakahawak ni Thunder sa kanyang kamay. Hindi tuloy napigilan ni Chantal ang mapatingin at mapangiti rito. Para naman kasing sinasabi nito na wala itong balak na pakawalan siya. 


Ayaw din naman niyang kumawala. Sa kaisipang iyon ay hindi niya mapigilan ang mapasinghap. Pakiramdam niya kasi ay marami na ang nagbago. Tantiya niya,  malaki ang kinalaman ng halik ni Thunder. 


Shucks, hindi niya namalayan kasi bigla niyang hinaplos ang kanyang labi nang maalala niya ang halikan nila ni Thunder. Pero, mas namula ang kanyang mukha nang mapagtanto niyang ang pinanghahaplos niya ay ang kamay na hawak din ni Thunder. 


Oh, parang gusto niyang lumubog sa kanyang kinatatayuan dahil kitang-kita niya ang pagngiti ni Thunder na para bang alam na nito kung ano’ng tumatakbo sa kanyang isipan.


“Umupo na kayo,” wika ni Lolo Matias. 


Ngumiti siya nang ibaling dito ang kanyang tingin. Para kasi itong anghel na nagligtas sa kanya sa kapahamakan. 


“Kapahamakan?” Natatawang sabi niya sa kanyang sarili.


Para naman kasing napaka-oa niya. Kunsabagay, bigla naman talagang bumibilis ang pintig ng kanyang puso kapag nandyan si Thunder. 


“Hindi ba dapat si Santino ang dahilan kaya bumibilis ang kabog ng aking dibdib?” Tanong niya sa sarili. 


Para kasing nag-iba ang kanyang pakiramdam sa pagkakatitig sa kanyang nito.

 

“Palagi kitang nakikita sa publication n’yo,” wika ni Santino. 


Dapat ay masiyahan siya sa sinabi ni Santino, pero napakunot ang kanyang noo. Para kasing hindi kapani-paniwala ang sinasabi nito. 


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Halata kasing nilalandi siya nito kahit na katabi niya ang kanyang fiancé na kapatid nito. 


Itutuloy…

 

STORY - August 27, 2024


“AKO ang gusto ng babaeng ito,” sabi ni Santino sa kanyang sarili. 


Matalas ang kanyang pakiramdam, kaya naman nalalaman niya agad kapag ang babae ay may gusto sa kanya. 


Sa palagay nga niya kaya ito nag-apply bilang caregiver para magpapansin sa kanya. Kahit na maraming babae ang nagpa-cute sa kanya, hindi siya nagkainteres sa mga ito.

Kahit na matatanda na sila, gustung-gusto pa rin niyang nasasaktan ang kalooban ng nakababata niyang kapatid. 


“So, kailan ang kasal?” Tanong niya. 


“Soon,” wika naman ni Thunder. 


“Kailan?” Tanong niya kay Chantal, habang inaakit ito. 


Alam naman niyang madali niya iyong magagawa dahil nakatitiyak siya na siya ang gusto ni Chantal. 


“Hindi pa namin iyon napag-uusapan.” Nakakunot noong sagot ni Chantal. 

Panigurado kasing napapantastikuhan ito sa kanyang ginagawa. 


“Sabihin ninyo sa akin kung kailan.”


“Para saan? Para mahadlangan mo?” Inis na tanong sa kanya ni Thunder. 

Kahit na gusto niyang sumagot ng ‘yes’ mas pinili niyang itikom na lamang ang kanyang bibig. 


“At bakit ko naman gagawin ‘yun?”


“Ikaw ang makakasagot niyan.”


Marahang tawa ang pinawalan ni Santino. Totoo naman kasi ang sinasabi ni Thunder, dahil handa niyang gawin ang lahat para lamang mahadlangan ang kaligayahan nito. 


“Hindi mo na ito magagawa this time.”


“Wow, masyado ka yatang confident sa pagmamahal ng fiancée mo?” Inis nitong sagot. 


Kahit na alam niyang naroroon si Lolo Matias, hindi niya napigilan ang kanyang sarili na maging masungit sa kanyang kapatid. 


“Yes,” mayabang nitong sabi. 


“Maniniwala na sana ako kung wala lang akong alam eh!” Wika niya. 


“Tunay naman talaga kaming nagmamahalan,” wika naman ni Chantal. 

Itutuloy…


 

STORY - August 28, 2024


NAPAGTANTO ni Chantal na kahit pala sobra niyang gusto si Santino, makakaramdam pa rin pala siya rito ng inis. Pakiramdam kasi niya ay binu-bully nito si Thunder, at hindi niya iyon papayagan. Kailangan niya itong ipagtanggol, dahil tiyak niyang kailangan din nito ng kakampi. 


Bigla tuloy siyang natigilan. Kung umakto kasi siya ngayon akala mo talaga tunay siyang girlfriend ni Thunder Morales. Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Naalala niya kasi ang usapan nila ni Thunder na kailangan nilang magkuwaring magkarelasyon. 


“Talaga bang nagmamahalan kayo?” Sarkastikong tanong sa kanya ni Santino. 

“Oo naman,” may katarayan niyang sabi. 


Tinitigan pa niya ang mga mata nito dahil gusto niyang patunayan dito na hindi siya nagsisinungaling. 


“Kailan pa?” Nang-iinis nitong tanong habang nakangisi. 


Talaga kasing parang gusto nitong sabihin na hindi nito pinaniniwalaan ang kanyang sinasabi. Hindi tuloy niya mapigilan ang mapalunok. May palagay kasi siyang kaya ganu’n ang impresyon nito ay dahil alam nito na ito ang crush niya. 


“Interview portion ba ito?” Inis na tanong ni Thunder. 


“Gusto ko lang naman makilala ang future hipag ko.” 


May diin ang pagtukoy sa kanya ni Santino. Gayunman, umiling siya dahil sa palagay niya ay may mali sa kanyang iniisip. 


“Talagang dapat mo siyang kilalanin bilang asawa ko,” buong diing sabi ni Thunder. 

“Kumain na nga tayo, puro kayo daldalan na walang katuturan,” Sambit ni Lolo Matias. 

Kahit sa walang gana kumain si Chantal, pilit pa rin siyang kumain. 


Itutuloy…

 

STORY - August 29, 2024


LABIS na nasiyahan si Thunder dahil sa mga sinabi ni Chantal kay Santino.

Ramdam kasi niya kung paano siya ipaglaban ni Chantal sa kapatid niyang walang ibang ginawa kundi asarin at pagtripan siya.


Napabuntong hininga tuloy siya. Ang nais naman kasi niya ay magkasundo sila ni Santino na nag-iisa niyang kapatid. Kaso, hindi iyon ang nangyayari, dahil palagi nitong ipinararamdam sa kanya na isa siyang kaaway. 


At ngayon ay nakaramdam na naman siya ng takot. Simula pa lang kasi ay alam na niyang nasisiyahan si Santino kapag nakikita nitong nasasaktan at nahihirapan siya.


Sa palagay niya, iyon ang paraan nito para paghigantihan siya. Sa isip kasi nito ay inagaw niya ang pagmamahal ng kanilang magulang. 


Ayon sa kanyang Lolo Matias, nasanay umano itong tutok sa kanya ang pagmamahal ng kanilang magulang. 


At mas nagalit sa kanya si Santino, dahil mas naging paborito siyang apo ng kanilang Lolo Matias. 


Kaya naman, ginagawa ng kanyang kuya ang lahat para lamang makuha ang mga gusto niya. 


Hindi niya tuloy mapigilan ang kabahan na baka agawin din ni Santino sa kanya si Chantal.  


“Hindi ba ikaw ang nang-agaw?” Sarkastikong tanong niya sa sarili. 


Simula pa lang ay alam na niyang si Santino ang gusto ni Chantal, pero ginamit niya ang kanyang lolo para makuha ang atensyon ni Chantal. Siyempre sa huli ay nais din niyang makuha ang pagmamahal nito. 


“Thank you,” bulong niya kay Chantal. 


Nginitian siya nito, at sabay kuha ng kanyang kamay. 

Pakiramdam tuloy ni Thunder, nadagdagan ngayon ang kanyang kakampi, kaya naman labis siyang nasiyahan. 


Sa katunayan, may damdamin na siya kay Chantal. Kaya naman sinabi niya sa kanyang sarili na hinding-hindi niya hahayaang mawala sa kanya si Chantal, at nangako pa siya sa kanyang sarili na gagawin niya ang lahat para makuha lamang ang pag-ibig nito. 

Itutuloy…

 

STORY - August 31, 2024


Naningkit ang mata ni Santino nang masaksihan niya na hinalikan ni Chantal si Thunder. Nanikip ang kanyang dibdib sa sobrang galit. ‘Yun din kasi ang nararamdaman niya noon sa tuwing nakikita niyang nilalambing ng kanilang magulang si Thunder. 


“Ang sakit!” 


Ang atensyon kasi ng kanilang magulang ay nakatutok lang kay Thunder na para bang ito lang ang anak ng mga ito. 


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Hindi siya makapaniwala na muli na naman niya iyong mararamdaman. “Damn!” Buwisit niyang sabi sa sarili. 


Nakakasiguro kasi siya na siya talaga ang gusto ni Chantal Mendoza, pero sa isang iglap ay nawala iyon – dahil kay Thunder. 


“Ang sweet nila, ‘no?” Tanong ng isang boses mula sa kanyang likuran. 


Kahit na hindi niya ito lingunin, alam niyang nakangiti ang kanyang Lolo Matias. 


“Hindi n’yo ba sila susugurin?” Inis niyang tanong sabay lingon. 


Kahit hindi tama ang ginagawa ni Thunder, hindi makuhang magalit ng matanda rito. Samantalang kapag nakakagawa siya ng pagkakamali, hinahambalos siya nito ng tungkod. 


Kunot na kunot naman ang noo nito nang lingunin siya, at sabay sabing, “At bakit ko naman gagawin iyon?” 


“Naghahalikan sila.”


“Kasi nagmamahalan sila,” nakangising sabi nito. 


Biglang bumigat ang dibdib niya sa sinabi ni Lolo Matias. Para kasing may boses na nagsasabi sa kanya na natalo na naman siya ni Thunder. 


“Maghihiwalay din sila,” bulong niya. 


Handa niya kasing gawin ang lahat para mabawi ang taong alam niyang nagmamahal sa kanya. Naningkit ang kanyang mga mata. Hindi niya hahayaan na makuha ni Thunder ang mga taong para sa kanya. 


“May plano ka bang paghiwalayin sila?” Mabalasik na tanong ng kanyang Lolo Matias. 


Kahit na matanda na si Lolo Matias, nakakaramdam siya ng takot kapag tumataas ang boses nito. Gayunman, tinikom niya ang kanyang bibig. Tila nabasa kasi nito ang nilalaman ng kanyang utak. 


“Subukan mong gawin iyan at mawawala ang lahat sa’yo,” nagbabantang sabi nito, pero alam niyang kayang-kaya iyon gawin ni Santino. 

Itutuloy…

 

STORY - September 1, 2024


KUMUNOT ang noo ni Santino sa isinagot sa kanya ni Lolo Matias. 

Marahas na buntong hininga tuloy ang kanyang pinawalan. Kailangan niyang itaboy ang sakit na kasalukuyan niyang nararamdaman. Kung makapagsalita naman kasi ang kanyang lolo parang hindi siya nito kadugo. 


Kung pagmamahal at atensyon lang ang pag-uusapan, napakalaki ng lamang ni Thunder sa kanya. 


Gusto sana niyang isipin na kaya mas mahal nito ang bunso niyang kapatid, dahil mas napalapit ito sa matandang lalaki, pero iba ang pakiramdam niya. 


“Mahal na mahal n’yo ho talaga si Thunder, ano ho?” Kunwa'y tanong niya. 

Pinigilan niyang maging sarkastiko dahil baka mahambalos na naman siya ng tungkod nito. 


Mabilis na sumagot ito, at sabay sabing, “Aba siyempre, siya ang kaisa-isa kong...”

Bigla siyang napatingin dito at napahinto naman ito sa kanyang sinasabi. Kinabahan tuloy siya, pero wala siyang lakas na loob na magtanong. Ngayon pa lang kasi ay naninikip na ang kanyang dibdib. 


“Basta huwag kang gagawa ng mga bagay na ikakasama ng loob ni Thunder.”“Paano kung hindi naman talaga sila magkarelasyon?” Nahagilap niyang itanong. 


Nagsalubong ang kilay nito, at sabay sigaw na, “Sinasabi mo bang niloloko lang ako ng apo ko?!”


“Lo, apo mo rin ako!”


Bahagyang tawa naman ang ginawang tugon ng matandang lalaki. 


“Itatakwil mo ba akong apo kapag nalaman mong ako talaga ang gusto ng babaeng ‘yan at hindi si Thunder?” Galit niyang tanong dito. 


“Bulag ka ba? Hindi magiging super sweet ang dalawang ‘yan kung nagpapanggap lang sila. 

Ang mga nagpapanggap ay iyong nandidiri sa isa’t isa kapag magkasama. Tingnan mo nga sila, hanggang ngayon ‘di pa ring naghihiwalay ang mga labi nila. 


Isa pa nga pala, hinding-hindi kita maitatakwil bilang apo dahil hindi naman talaga kita tunay na apo,” buong diing sabi nito. 


Ayaw niyang marinig ang mga salitang iyon, pero ngayon ay harap-harapang sinabi iyon sa kanya. Pakiramdam niya tuloy ay may malaking kamay na pumiga sa kanyang puso, kaya sobra ang sakit na nararamdaman niya.

Itutuloy…

 

STORY - September 2, 2024


“SO, sino ako?” Galit na tanong ni Santino sa kanyang sarili. 


Hindi niya kasi matanggap ang ginawang pag-amin sa kanya ng kanyang lolo.  

Napasuntok siya sa pader dahil naiinis siya sa kanyang sarili. Ginalit niya ang matandang lalaki, kaya ibinulalas nito ang matagal na niyang hinihinala. 


“Inampon ka ng mga kinilala mong magulang, dahil akala nila hindi na sila magkakaanak.

Nu’ng una ay ayaw nga pumayag ng ina mo dahil baka hindi ka raw niya magawang mahalin tulad ng pagmamahal sa tunay na anak. 


Ngunit, may nagsabi sa kanya na masuwerte ang nag-aampon, mas magkakaroon ng tsansa na magkaanak.”


Masyado siyang nabigla kaya naman hindi siya nakakibo. Ang tanging nagawa lang niya nang mga oras na iyon ay tumitig kay Thunder. Pakiramdam niya kung hindi ito dumating sa buhay nila, hindi niya malalaman ang totoo. 


“Ngunit, nagawa ka rin namang mahalin ng mga magulang mo. Sadyang iba lang ang pagmamahal nila sa tunay nilang anak.” Buong diing sabi nito. 


Kahit na nalaman niya na kung ano’ng totoo, ang galit na nararamdaman niya para kay Thunder ay hindi pa rin nawala. Sa halip, mas lalo pa itong nadagdagan at nais niya ring masaktan ito. 


Kailangan niyang kunin ang pinakamahalagang bagay na mayroon ito. Umiling siya, dahil tiyak niyang hindi niya makukuha ang yaman na mayroon si Thunder. Baka nga siya pa ang mawalan, alam niya kasing hindi nagbibiro si Matias Morales. 


Ngayon, lubos na niyang naiintindihan kung bakit hindi nito mai-turnover sa kanya ang Toy Factory. 


Pero, hindi pa rin siya talo, dahil alam niyang mas masasaktan si Thunder kapag inagaw niya si Chantal Mendoza. 

Itutuloy…

 

STORY - September 3, 2024


PARANG naka-jackpot si Thunder sa sobrang kasiyahan.

Kung maaari lamang na hindi na matapos ang halikan nila ni Chantal ay gagawin niya, mas lalo tuloy siyang nakasigurado na siya na ang gusto nito at hindi na si Santino. 


“Wala nang bawian, ha?” Wika niya. 


Gayunman, hindi pa rin niya gustong pawalan ito. Para ngang gusto na naman niya itong halikan, gayung ilang segundo pa lang magkahiwalay ang kanilang mga labi.

Kumunot naman ang noo ni Chantal, hindi niya kasi nage-gets ang kanyang sinasabi nito.


“Ano’ng wala nang bawian?”


“‘Yung sinabi mong I love you.” Nakangiting sabi niya. 


“Wala naman akong sinabi ah?”


“Ano’ng wala kang sinabi?”


“I love you,” wika nito.


Siya naman ay lalong napangiti, sabay sagot ng, “I love you too.”

“Mahal mo ako? Masyado ka naman yatang nagpapadala sa palabas natin.”

Maang siyang napatingin dito. Hindi agad siya nakakibo. Para kasi siyang biglang nagka-amnesia at nakalimutan niya ang pinag-usapan nila ni Chantal, at nang maalala iyon, bigla na lamang siyang natawa. 


“See…”


“Hindi ako natawa dahil gusto kong sabihing tama ang hinala mo. Mali ka ru’n dahil actually, style ko lang iyon para mapapayag kita na maging tayo.”

“Parang ayokong maniwala sa sinasabi mo.”


Hindi naman siya nagtataka kung hindi nga siya nito paniniwalaan. Pero, hindi naman niya makuhang magdamdam. Alam naman kasi niyang gusto lang nitong makasigurado. 


“Hindi mo ba naramdaman sa halik ko ang pagmamahal ko?” Tanong niya rito. 


“Ganu’n ka rin naman humalik sa ibang babae, right?”


“Wrong. Dahil ikaw pa lang ang nakatikim ng matamis kong halik,” wika niya sabay kindat. “At sa bawat araw, patutunayan ko sa’yong mahal na mahal kita.” Dagdag pa nito. 

Itutuloy…

 

STORY - September 4, 2024


BUONG pag-aakala ni Chantal isang kalokohan lang ang sinabi ni Thunder na patutunayan nito ang kanyang pagmamahal. ‘Ika nga sa kasabihan, “Action speaks louder than words.”


Sa katunayan kasi, walang palya ang binata sa pagbigay sa kanya ng bouquet of flowers at chocolates. Matagal na niyang pinangarap na sana’y may magbigay sa kanya ng ganu’n, kaya naman ‘di niya mapigilan ang kiligin. 


“Palagi mo na lang akong binibigyan,” wika niya. 


“Natural. Paano mo ako mamahalin?” Nakangiting sabi ni Thunder. 

Hindi na tuloy niya mapagdesisyunan kung totoo nga ba ang sinasabi nito o nambobola lang. 


“Magtigil ka nga!” Inis niyang sabi sa sarili.


“Mahal kita.” 


“Sure ka?” Tanong nito. 


Bigla siyang sumimangot, at sabay sabing, “Bakit duda ka ba?”

“Gusto ko lang makasigurado. Baka naman minahal mo lang ako dahil nakikita mo sa akin si Santino?”


“Hindi naman kayo magkamukha.”


“Bakit mas guwapo ba siya?”


“Hindi bagay sa’yo ang ma-insecure.”


“Nagseselos lang ako.” 


“Huwag ka na magselos.” Nakangiti niyang sabi. 


Sobra kasi siyang nakakaramdam ng kasiyahan. Biruin mo ‘yun, may nagmamahal na sa kanya. Kahit tuloy si Santino ang una niyang nagustuhan, nabalewala iyon nang natikman niya ang pagmamahal ni Thunder. 


Higit pa siyang nasiyahan ngayon dahil alam niya na ang kanyang nararamdaman hindi na maglalaho. 


Kitang-kita naman palagi sa mga mata at ngiti nila ang kasiyahan sa bawat araw na dumarating. Panay na nga rin ang tanong ni Lolo Matias kung kailan sila magpapakasal. 


“Kailan lang kami nagkakilala, lo,” 


“Ibig bang sabihin niyan, hindi pa kayo sigurado?” Hindi makapaniwalang tanong ni Lolo Matias. 


Ang mukha ni Chantal ay bigla namang namula. Dahil sa pagiging showy ni Thunder, nagiging showy na rin siya. Gusto niya na rin kasing iparamdam ang kanyang pagmamahal. 


“Sigurado na ako,” mariing sabi ni Thunder. 


“Kung ganu’n…”


“Hindi ko pa ho kasi napapakilala si Thunder sa magulang ko,” nahagilap niyang sabihin. 


“Eh ‘di kung ganu’n, puntahan natin ang parents mo ngayon,” buong diing sabi ni Lolo Matias. 


Nang sabihin nito ang mga salitang iyon, nagmistula itong hari na hindi na magbabago pa ang desisyon. 

Itutuloy…

 

STORY - September 5, 2024


KUMUNOT ang noo ni Chantal dahil narinig niyang nag-ring ang kanyang cellphone. 


Hindi iyon naka-rehistro kaya hindi niya mapagdesisyunan kung sasagutin niya ba iyon o hindi. Pero, gusto naman niya magkaroon ng katahimikan, at tiyak niyang mangyayari lang iyon kapag nagkaroon ng kasagutan kung sino ang tumawag sa kanya. 


“Hello,” wika niya. 


“Hi Chantal,” masiglang sabi ng boses. 


Kumunot ang noo niya. Pamilyar sa kanya ang timbre ng boses nito, pero para siyang nagkaroon ng amnesia. Hindi niya matandaan kung saan nga ba niya iyon narinig. Gayunman, may kaba siyang naramdaman.


“It's me, Santino.” Pagkatapos ay bigla itong tumawa na para bang hindi makapaniwala na hindi siya nito kilala. 


“Yes? May kailangan ka ba?” Nahagilap niyang itanong dito pagkaraan. 

Hindi niya kasi alam kung ano ang dapat niyang maramdaman sa presensiya nito. Dapat nga ba siyang masisiyahan dahil nakausap niya na ang kanyang crush o maiinis dahil alam niyang gagamitin lang siya nito para masaktan ang nakababata nitong kapatid. 


Isang umaga ay nabanggit sa kanya ni Lolo Matias ang lihim ng pamilya nito, partikular na sa pagkatao ni Santino. 


Ayon sa matandang lalaki, hindi tunay na Morales si Santino. Inampon lamang ito ng kinikilala nitong magulang dahil sa paniniwala na magiging daan iyon para magkaroon ito ng tunay na anak. 


Gayunman, minahal din ng mga ito si Santino. Marahil hindi na umasa ang mga ito na magkakaroon pa sila ng sariling anak, subalit biglang dumating si Thunder. 


Hindi niya alam kung bakit bumilis ang kabog ng kanyang dibdib. 


“Ikaw.”


“Para saktan si Thunder?” Sarkastikong tanong niya. 


“Sorry ha? Pero hindi mo ako magagamit para lang pasakitan si Thunder. Mahal ko siya,” dagdag pa nito. 


“In love na ba talaga ako kay Thunder?” Tanong pa niya sa kanyang sarili. 


Masyadong malalim ang isip niya kaya naman hindi niya namalayan kung paano natapos ang pag-uusap nila ni Santino. 

Itutuloy…

 

STORY - September 6, 2024


“SINO ang kausap mo?” Tanong ni Thunder. 

“Sino pa nga ba? Eh ‘di ‘yung kapatid mo,” walang alinlangan niyang sabi. 

Hindi siya ‘yung tipo ng tao na kailangan pang magsinungaling. Naniniwala kasi siyang kapag tapat ang tao sa kanyang karelasyon, mas tumatagal ang kanilang pagsasama. 


“Si Santino?”


“Yes.”


“Ano naman ang naramdaman mo?” Seryosong tanong sa kanya ni Thunder. 

Medyo pasinghal ang pananalita nito, at ramdam niyang nagseselos ito. 

“Selos?” Mangha niyang tanong sa sarili. Marahil nga ay nagsabi na ito ng katagang “I love you” sa kanya, pero parang hindi pa rin sapat ang dahilan na iyon para sabihing talaga ngang mahal siya nito. 


Paano kung ibig lang din nitong patunayan na kaya nitong agawin ang kanyang damdamin para kay Santino? 


Ayaw na niyang masaktan pa kaya umiling-iling siya. Hindi maganda kung mag-iisip pa siya ng negatibo. Mas maigi sigurong maniwala na lang siya na may pagmamahal din sa kanya si Thunder. 

“Okey lang.”

“Happy?” 

“Badtrip ako sa kapatid mo,” wika niya. 


Pinakadiinan pa niya ang katagang kapatid kahit alam naman niyang hindi magkapatid sina Thunder at Santino. 


“Why?”


“Kunwari ka pang hindi mo alam ang sagot, eh kanina ka pa yata nakatayo riyan!”


Bahagyang tawa ang pinawalan nito at sabay sabing, “So, bakit ka na-badtrip?”

“Dahil ikaw ang asawa ko,” buong diin niyang sabi. 


Nang titigan niya si Thunder, napagtanto niya na may iba pang kahulugan ang kanyang sinabi, kaya naman agad niya itong dinugtungan ng, “Ayokong awayin ka ng ibang tao.”

Maang itong napatingin sa kanya. Wari'y hindi maintindihan ang kanyang sinasabi. 


“Pero kapatid ko naman siya.” 


“Kahit na! Basta hangga’t nandito ako, walang sinumang impakto ang maaaring mang-away sa iyo.”


“Ang suwerte ko naman.”


“Kaya, huwag na huwag mo akong pakakawalan.”


“Never,” buong diin niyang sabi.

Itutuloy…

 

STORY - September 7, 2024


HINDI mapigilan ni Chantal ang mapalunok habang pinagmamasdan si Thunder na abalang naglilinis ng kanyang sasakyan. May mga tauhan naman ito na puwedeng gumawa nu’n, pero mas gusto ni Thunder na siya mismo ang gagawa nito.Bigla tuloy niyang naisip na marami pa siyang hindi nalalaman tungkol kay Thunder.


Sa isang linggong paninirahan niya sa mansyon, hindi niya ito nakitang umalis ng bahay para magtrabaho. Napabuntong hininga siya nang maisip niyang may sarili nga pa lang kumpanya ang pamilya nito, subalit sa pagkakaalam niya ay si Santino ang namamahala ru’n. Kaya, gusto na sana niyang umalis, hindi niya kasi alam kung saan at paano siya magsisimulang magtanong.


“Hi, love!” Bati nito sa kanya. “Hello,” sagot naman niya. Hindi niya malaman kung ano ang gagawin niya, isa pa nadi-distract siya dahil wala itong suot pang itaas. “Shucks!” Naibulalas niya nang makita ito. Para kasing nanunuyo ang kanyang lalamunan at gusto niyang uminom ng tubig. “Okey ka lang ba?” Natatawang tanong nito.


Kahit hindi siya nakaharap sa salamin, alam niyang namumula na ngayon ang kanyang mukha. “Bakit ba kasi ganyan ang suot mo?” Inis niyang tanong kahit hindi naman iyon ang gusto niyang itanong.


“Naglilinis kasi ako ng kotse. ”Dahil sa ayaw na niyang magkasala, ang sasakyan na lamang ang tinitigan niya. Kahit na hindi ito nagtatrabaho, may magara pa rin itong sasakyan. Gusto sana niyang itanong kung paano ito nagkaroon ng ganu’ng sasakyan, ang kaso baka ma-offend naman ang binata.


“Puwede mo naman ‘yan ipaasikaso sa mga tauhan mo, ah?”“Hindi ko pinapalinis sa iba ang sasakyan ko. Saka, espesyal sa akin itong araw na ito. Pupunta na tayo sa Alua para makilala ko parents mo, hindi ba?”Marahan siyang tumango, ngunit kinakabahan na siya. Ang pinakaimportante kasi sa magulang niya ay mayroong pinagkakakitaan. So, ano’ng sasabihin niya sa kanyang mga magulang? 

Itutuloy…

 

STORY - September 8, 2024


“RELAX….” Natatawang sabi ni Thunder. 

Ramdam kasi niya ang kabang nararamdaman ni Chantal. 

Bukas pa sana sila pupunta sa Nueva Ecija para dalawin at ipagtapat sa magulang ni Chantal ang kanilang relasyon, subalit naunahan na yata sila ni Aling Lourdes. 

“Nakakainis kasi ang…”


“Huwag mo nang intindihin ‘yun, at baka ma-high blood ka pa.” Marahang saway niya rito. 

“Ang isipin mo na lang ay magkikita na kayo ng mga magulang mo.” Dagdag pa ng binata.

Napabuntong hininga na lamang ito na para bang ang bigat ng problemang kanyang dinadala. 


Sa kagustuhan niyang makampante ang kalooban ni Chantal, hinagilap niya ang palad nito at pinisil. Gusto niyang sabihin dito na kahit ano’ng mangyari ay kasama siya nito. 

“Manong magmaneho ka nang maayos, Thunder!” Gigil na saway ni Lolo Matias.

“Ang tigas kasi ang ulo mo! Sinabi kong ‘yung van ang dalhin natin, pero ito pang kotse ang dinala mo!” Dagdag pa nito. 


“Siyempre ho, gusto kong makasigurado na safe tayong makakarating sa Nueva Ecija. Makakampante at makakasiguro akong magiging okey ang lahat kapag ako ang nagmaneho at sasakyan ko ang ginamit.”


“Handa ka na bang harapin ang magulang nitong si Chantal?”

“Siyempre naman ho.”


“Eh, ano’ng trabaho ang ipagmamalaki mo sa magulang ni Chantal?”

“Ang pagiging professional tambay ko,” wika niya sabay halakhak. 

“Nakakainis ka,” mariing sabi ni Chantal. 


Muntik na tuloy niyang matapakan ang preno sa pagkabigla. Nakabibigla naman kasi ang mga salitang ibinulalas nito, pakiwari niya’y may kinikimkim itong galit. 

“Masyado mong ginagawang biro ang lahat, kaya mas kinakabahan ako eh! Parehong professor ang magulang ko, at may business pa kami kaya importante sa kanila ang pagkakaroon ng trabaho.” 


Sa halip na ituloy ni Thunder ang kanyang sasabihin, napatingin ito sa dalaga na kasalukuyang nag-aalala. Parang sinasabi nito, huwag sana siyang mapahiya. 


Doon niya napagtanto na kahit naging ‘sila’ na, hindi niya pa rin magawang ipakilala ang kanyang sarili. Lumapad tuloy ang kanyang ngiti dahil karaniwan sa ibang babae, ang tinitingnan sa kanya ay kung ano’ng mayroon siya. Siyempre, hindi lang iyon nagtatapos lang sa kanyang apelyido. 

Itutuloy…

 

STORY - September 9, 2024


MAS dumoble ang kabang nararamdaman ni Chantal nang titigan ng magulang niya si Thunder. Para kasing sa pamamagitan nu’n ay magagawa ng mga ito na malaman ang tunay na pagkatao ni Thunder. 


“Magandang umaga po,” magalang na sambit ni Thunder. 


Abot tenga pa ang ngiti nito, at sabay lingon sa kanyang lolo, “Ang lolo ko po pala, si Lolo Matias.” 


Ang boses ni Thunder ay maikukumpara sa kalmadong dagat. Matamis na matamis ang pagkakangiti nito na para bang gustung-gusto nitong kunin ang loob ng magulang ni Chantal.  


“Baka naman gusto mong sabihin ang pangalan mo, iho?” Matapang na tugon ng kanyang ama. 


Andres ang pangalan nito na isinunod sa pangalan ni Andres Bonifacio. Iyon nga lang ay minsan natutukso ito sa pagiging under sa kanyang asawa. Gayunman, aminado naman ang kanyang ama dahil mahal na mahal nito ang kanyang ina, kaya naman handa nitong gawin ang lahat para sa kanila.


“Ako nga ho pala si Thunder Morales.”


“Mas mabuti pa sigurong kumain muna tayo,” wika naman ng kanyang ina. 

Lydia naman ang pangalan nito, kaya hindi nakakapagtaka kung idol nito si Lydia de Vega. Iyon nga lang, mas mabilis ito sa kainan kaysa sa takbuhan. Nakangiti ito, pero hindi niya magawang makampante. Maurirat kasi ang kanyang ina, kaya nakatitiyak siya na marami itong itatanong kay Thunder kapag ito’y nabusog na. 


Hahawakan na sana niya ang kamay ng kanyang nobyo, pero nakita niya ang mapanumbat na tingin ng kanyang ina. Gayunman, hindi dahilan iyon para hindi niya ibigay ang kamay sa lalaking mahal na mahal niya. 


“Ano’ng plano mo sa anak ko, aber?” Tanong ng kanyang ina, matapos nitong dumighay. 

Ibig sabihin, busog na ito kaya aarangkada na ang bibig nito para magtanong nang magtanong. 


“Handa ko po siyang pakasalan,” diretsahang sagot ni Thunder, dahilan para bumilis ang kabog ng kanyang puso. 


Alam niya kasing hindi makukuntento ang magulang niya sa ginawang tugon ni Thunder. 

Itutuloy…

 

STORY - September 10, 2024


“KAYA mo ba talagang buhayin ang anak ko?” Pormal na tanong ng ama ni Chantal kay Thunder. 


Kilala niya si Chantal, hindi love life ang priority nito, dahil alam niyang ang tanging nais lamang ni Chantal ay makilala siya bilang isang magaling na manunulat. 

Gayunman, hindi naman niya masabing nagsisinungaling ang kanyang anak, dahil kita niya sa mga mata nito ang labis na pag-ibig. 


Isa pa, napatotohanan na ng tsismosa nilang kapitbahay ang tungkol sa pagsasama ng dalawa sa isang condo. 


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Ibig sana niyang magalit, dahil tila kinalimutan ni Chantal ang pagiging isang dalagang Pilipina, pero ayaw din naman niyang sumama ang loob nito sa kanya, at baka isipin pa ng dalaga na wala silang tiwala. 


“Pero iyon nga lang ba ang dahilan?” Sarkastikong tanong niya sa sarili. 


Sa palagay niya kasi natatakot lang siyang kumpirmahin ni Chantal ang tsismosa nilang kapitbahay. 


“Kayang-kaya ho.”

“At saan mo siya ititira?”  Marahang tanong nito. 

Nakailang tungga pa lamang si Thunder, kaya tiyak niyang hindi pa ito nalalasing. 

“Sa mansyon po.”

“At sino ang makakasama niya?” Nakakunot ang noong tanong nito. 

“Ang lolo.”

“Magiging mabuting asawa ka ba sa anak ko?” Kampanteng tanong nito.

“Siyempre po.”

“Patunayan mo, at umpisahan mo na dahil pumapayag na ako na maging parte ka ng aming pamilya.”


Kahit naman kasi kumontra siya, wala rin naman siyang magagawa, at ‘di rin magbabago ang lahat. May katigasan din kasi ang ulo ni Chantal, kaya kahit magbigay ito ng payo tiyak na hindi rin naman nito susundin. 


“Hindi ka na ba talaga magpapapigil?”

“Nope.”

“Makulit ka.” 

“Ayoko na ho kasi mag-isip pa. Basta ang gusto ko lang ho ay makasama si Charlot. 

“Aba’y talagang in love.” mariin niyang sabi. 

“Yes ho.”

“Sana nga.”

“Huwag ho kayong mag-alala, dahil hindi ko ho lolokohin ang anak n’yo.”

“Aba, dapat lang! Dahil kapag niloko mo si Chantal, hindi kita mapapatawad.”

“Aber, ano nga pa lang trabaho mo?” Dagdag nito.

“May negosyo ho ako.”

“Ano iyon?”

“Toy factory,” singit ni Chantal. 

Marahang tawa naman ang pinawalan ni Thunder, at sabay sabing, “Hindi iyon ang negosyo ko.”

“Ha? Eh, ano?”

“TM Cars.” Buong pagmamalaki nitong sabi. 

“Ako ang nagmamay-ari ng kumpanyang iyon. Mahilig kasi ako sa sasakyan kaya naisipan ko iyon inegosyo.”

Itutuloy…


 

STORY - September 11, 2024


GILALAS na gilalas si Chantal nang marinig ang sinabi ni Thunder, at talagang napanganga siya. 


“Baka naman mapasukan ng langaw ang bibig mo,” wika ng kanyang ama. 

Hindi niya malaman kung natatawa o naiirita ito sa kanya.

“Seryoso ka?” Manghang tanong niya kay Thunder. 


Ngumisi naman sa kanya si Thunder, at sabay sagot ng, “Parang ayaw mo maniwala ah?”

“Hindi ka naman kasi umaalis ng mansyon, kaya akala ko…”


“Ipapaalala ko lang sa iyo, uso na ang cellphone at laptop, kaya kahit na nasa bahay lang ako, nagagawa ko pa rin na magtrabaho. Isa pa, mapagkakatiwalaan ang mga empleyado ko.”


“Mabuti nga at nag-stay na ‘yan sa bahay. Dati ayaw n’yan na nasa bahay lang. Mabuti na nga lang at dumating ka sa bahay…” Singit ni Lolo Matias habang ngumunguya.


“So, talaga ngang nagsasama na kayo?” Mabalasik na tanong ng kanyang ama. Pero, mahina lang ang boses nito, at para bang kinokontrol ang kanyang damdamin.

“Kaya nga mas maigi kung magpapakasal na sila,” wika naman ni Lolo Matias. 


Hindi siya nakapagsalita dahil ayaw niyang mapahiya si Lolo Matias kung kokontrahin niya ang sasabihin nito. 


“I agree,” wika naman ni Thunder. 

“Gusto mo nang magpakasal tayo?” Mangha niyang tanong. 

“Yes. Hindi ko na gugustuhin pang makawala ka sa akin,” anitong matamis na matamis ang ngiting pinawalan. 


Hindi niya tuloy mapigilan ang mapasinghap. Bigla kasing dumagundong tibok ng kanyang puso, at para bang gusto niyang sumigaw ng, “Thunder, I love you!” 

Itutuloy…

 

STORY - September 12, 2024


BAD trip na bad trip si Santino, dahil hindi niya nagawang agawin si Chantal Mendoza kay Thunder Morales. 

Muli na naman siyang nabuwisit nang maalala niya ang paglabas ng katotohanan na hindi pala siya tunay na anak ng kanyang mommy at daddy. 


Kunsabagay, matagal na rin naman siyang nagdududa, dahil hindi niya kamukha si Thunder at ang kanilang magulang, pero hindi niya iyon ang pinag-ukulan niya ng pansin, dahil ramdam naman kasi niya ang pagmamahal ng kanyang magulang. 


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan, kahit naman kasi binibigyan siya ng atensyon ng mga ito, kita pa rin ang lamang ni Thunder kesa sa kanya. Alam na niya kasing ito ang tunay na anak at siya ay isang sampid lang. 


Masakit, pero iyon ang totoo. Dahil din doon mas nangibabaw ang galit niya kay Thunder. Tiyak naman kasi niyang hindi sasabihin ni Lolo Matias ang tunay niyang pagkatao kundi dahil kay Thunder. 


Siguro iniisip ng matandang lalaki na mababago ang pakikitungo niya kay Thunder kung sasabihin nito ang totoo. Pero nagkakamali ito. Mas higit niyang gustong matalo si Thunder at alam niyang magagawa niya lang iyon kapag naagaw niya na si Chantal, dahil kita niya sa mga mata ng kapatid kung gaano nito kamahal si Chantal. 


“Mukhang malalim ang iniisip mo, boss?” wika ni Sharlene - ang kanyang secretary. 

Matamis na matamis ang ngiti nito sa kanya. Pero, alam niyang wala itong gusto sa kanya dahil pamilyadong tao na ito, at mahal na mahal niya ang kanyang pamilya.


“Ano’ng gagawin mo kapag may tao kang gusto, pero iba ang mahal niya?” wala sa loob niyang tanong. 


“Kidnapin mo.” Mabis na tugon nito.

Itutuloy…


 
 

Kuwentong pag-ibig: Ang playboy na isinumpa (Finale)

  • BULGAR
  • Aug 1, 2024

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | July 5-August 1, 2024


File photo


STORY  — JULY 5, 2024


Gusto nang makampante ni Cecil, dahil wala namang nangyayari sa kanila.

Dalawang araw na rin mula nang manganak siya, iniisip niya tuloy na baka hindi pa alam ni Eliza ang tungkol sa kanyang panganganak.


“Huwag kang maging kampante,” wika ni Malambing. 


“Pati ba naman iniisip at nararamdaman ko, binabantayan mo rin?” 


“Gusto ko lang ipaalala sa iyo ang kalagayan mo.”


“Normal na tao lang ako.”


“Alam mong hindi ka pangkaraniwang tao.”


Naiirita na siya sa tinutumbok ng kanilang usapan, ngunit hindi niya magawang magtaray. Ayaw niyang magising ang anak niyang mahimbing na mahimbing na natutulog. Hindi niya tuloy mapigilan ang mapangiti dahil napakaamo ng mukha nito, at para bang pinaghalo ang hitsura nila ni Anthony. 


Nang maalala niya si Anthony, napangiti siya. Kung hindi pa kasi niya ito pinilit na magtrabaho, hindi ito aalis sa tabi nila. “Mas lalo mong dapat ingatan ang mahal na prinsesa, dahil siya ang susunod na mamumuno.”


“At bakit siya?” 


“Kasi siya ang tagapagmana mo.”


“Dito lang kami sa lupa, at hindi kami pupunta sa lugar na sinasabi mo, Malambing!”


“May mga nakatakda para sa’yo. Kaya kailangan mo na bumalik sa kaharian upang tuparin ito.”


“Ang responsibilidad ko ay ang pamilya ko,” mariin niyang sabi. 


“Kung responsibilidad mo ang mag-ama mo, dapat mas lalo mo silang protektahan dahil kapag hindi mo tinanggap ang pagiging reyna, mas mamayani si Eliza at ang maitim niyang balak. Maaari pa niyang agawin sa’yo ang asawa’t anak mo”


“Hindi ako papayag.”


“Masasabi mo lang ‘yan, kung ikaw ang mas makapangyarihan sa nilalang na gusto kang pahirapan,” marahang sabi nito na nagpabilis ng tibok ng kanyang puso. 


Itutuloy…



 

STORY  — JULY 6, 2024


Hindi man siya maging isang reyna, kaya niya naman makipagbakbakan para sa kanyang pamilya.


Sa punto na iyon, hindi napigilan ni Cecil ang matawa. Wala naman kasi siyang alam sa pakikipagsuntukan at pakikipag-away. 


Subalit sabi naman ni Malambing, hindi siya nito pababayaan, at tutulungan umano siya nito na makipaglaban. Kailangan niyang gawin iyon bilang reyna dahil tiyak na hindi papayag ang mga kalaban niya na basta na lamang siyang maupo sa trono. 


“Hindi ka pa puwedeng mag-training,” mariing sabi ni Anthony, ramdam sa boses nito ang matinding pag-aalala. 


“May responsibilidad…”


“Kakapanganak lang niya,” buwisit na singhal ni Anthony kay Malambing. 


“Baka nakakalimutan mo, hindi ordinaryong tao ang asawa mo. Isa pa, dapat mo ring malaman na ikaw ang dahilan kaya nagulo ang kanyang buhay. Dahil sa sumpa na ipinataw sa’yo ni Eliza.”


“Matagal na naglaho ang sumpang iyon,” wika ni Anthony na may kayabangan pero hindi rin maikakaila sa boses nito ang guilt na kanyang nararamdaman. 


“Iyon ang akala mo.”


Siya naman ang nagulat sa sinabing iyon ni Malambing. May kaba siyang naramdaman na talaga namang nagpakabog sa kanyang dibdib. Pakiwari nga niya’y para iyong drum na tinatambol. 


“Hindi mawawala ang sumpa, maliban na lang kung babawiin ito mismo ng nagsumpa. O ‘di kaya…”


“Ano?” Inis niyang tanong. 


“Mapapahamak ka.”


“Mamamatay ako?” Diretsahang tanong ni Anthony. 


Bigla siyang kinilabutan sa tinuran ng asawa. Pagkaraan ay umiling siya. Hindi niya siyempre hahayaang mangyari iyon. 


“Sa nalaman mo ngayon, tatanggapin mo na ba ang responsibilidad bilang isang reyna? Ito lang ang paraan upang maprotektahan mo ang pamilya mo.”


Marahas na buntong hininga ang pinawalan ni Cecil at sabay tanong na, “Kailan natin sisimulan ang training?”


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 7, 2024


Ang sama ng pakiramdam ni Anthony habang pinanonood niya ang asawa niyang nagti-training. 


Kasalukuyan kasi itong nakikipag-espadahan at sobra siyang kinakabahan. Para kasing isang pagkakamali lang ni Cecil, mapapahamak na ito. 


Gusto na niya itong awatin at sabihing, “Tama na!” Pero kapag ginawa niya iyon, alam niyang mapapaalis siya at lalong hindi niya gugustuhin na mangyari iyon. Gusto niya pa naman na palagi niyang nakikita si Cecil. 


“Akin na po ang baby,” wika ni Lok. 


Nu’ng nakita niya ito noong isang araw, bata pa ito, pero ngayon nagbibinata na ito. Ang bilis tumanda ng mga tao sa lugar na ito, at mabuti na lang hindi ganu’n si Cecil.


“Bakit mo kukunin ang anak ko sa akin? Kaya ko naman siyang alagaan,” naiinis niyang sabi. 


“May oras po kasi silang nasa labas lamang. Baka kapag tumagal pa siya, mas magiging madali sa kanya ang pagtanda. Gusto n’yo bang tumanda agad ang hitsura niya?”


“Huwag mong pababayaan ang anak ko,” madiin niyang sabi. 


“Talagang hindi ko gagawin ‘yan sa susunod na reyna.”


“Sige na,” wika niya. 


“Maaari na kayong pumasok,” sambit ni Malambing.


“Babantayan ko ang asawa ko.”


“Hindi naman siya mawawala.”


“Ayokong magpakampante.”


“Ikaw ang bahala.”


Matalim na tingin ang ibinigay niya kay Malambing. Hindi niya alam kung bakit badtrip na badtrip siya rito, gayung wala naman itong masamang ginagawa. Siguro dahil may kakayahan itong ipagtanggol si Cecil, samantalang wala siyang kakayahan para protektahan ang kanyang mag-ina. Saklap ‘di ba?


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 8, 2024


Dapat na bang magpakita si Eliza? Aware siyang naipanganak na ni Cecil ang kanyang anak, ngunit wala pa siyang lakas na loob para harapin ito. 


Mahal niya si Anthony kaya masakit sa kanya na makitang nagkaanak ito sa ibang babae. Kunsabagay, kasalanan din naman niya. Alam niyang mangyayari ito, pero hinayaan niya lang na mainlab si Anthony kay Cecil. Pakiramdam tuloy niya ang tanga-tanga niya. 


So, ano nga ba ang dapat niyang gawin? Miss na niya si Anthony kaya dapat na siyang magpakita rito. Subalit nang makarating siya sa bahay nila Anthony, wala ang mag-asawa rito. Tiyak din naman niyang hindi ito dadalhin ni Anthony sa kanyang bahay dahil nandu’n siya, at isa pa jinx ang tingin sa kanya ni Anthony. Well, maaari nga siyang makapagbigay ng kamalasan, pero hindi pa rin niya magagawang talunin si Cecil. Ang masaklap pa, puwede pang maibalik sa kanya ang kamalasang ibibigay niya kay Cecil, kaya mas maiging manahimik na lang siya. 


“Hindi mo ba ako tatanungin kung saan sila makikita?” 


Gulat siyang napalingon, at sabay sabing, “Nakakagulat ka naman!”

“

Napakahina mo naman!” Natatawang sambit ng matandang mangkukulam.


“Excuse me, hindi ako mahina!”


“Kung malakas ka, eh ‘di sana walang mahina sa mundo,” sarkastikong sabi nito. 


“Sabihin mo na kasi kung nasaan sila!”


“Nasa engkantasya sila.”


“Pati si Anthony?” Gilalas niyang tanong. 


“Natural, pamilya na sila!


“Ang sakit naman.”


“Tanga ka kasi. Simula pa lang alam mo nang hindi siya para sa iyo, pinagsiksikan mo pa ang sarili mo!”


Mas pinili niyang ‘di na lang magsalita para ‘di na rin siya masaktan. Ngunit pagkaraan, hindi rin siya nakatiis, at sabay tanong na, “Ano’ng gagawin ko ngayon?”


“Ano pa nga ba? Eh ‘di sumunod ka sa kanila!”


“Pero hindi naman ako engkanto tulad ni Cecil.”


“At sinong may sabi? Engkanto ka, itim nga lang. Kaya kailangan mong mag-ingat dahil ang papasukin mong kaharian ay ang puti.”

Itutuloy…


 

STORY  — JULY 9, 2024


Biglang napahinto si Cecil sa kanyang ginagawa. Well, wala naman talaga siyang ginagawa. Nakapikit lang siya habang nagko-concentrate, at pinakikiramdaman kung ano’ng nangyayari sa kanyang paligid. 


Ramdam niya na may mga matang nakatingin sa kanya, at ang mga mata nito ay galit na galit. Pero nang lumingon siya, nakita niya si Anthony. Kumunot ang kanyang noo, hindi siya kumbinsido na si Anthony ang nararamdaman niya.


“Ikaw lang ba ang nandito?” Tanong niya habang lumilingun-lingon sa kanyang paligid upang siguraduhin na wala ng ibang nilalang na naroon. 

“May iba ka pa bang ini-expect?”

“Para kasing may nakatingin sa akin.”

“Baka may nagbabantay sa’yo.”


Gusto niyang kontrahin ang sinabi ni Anthony, dahil ang sabi kanina ng kanyang tagapagturo ay iiwanan muna siya ng lahat ng diwata para makapag-concentrate siya sa kanyang ginagawa. Hindi lang niya iyon masabi kay Anthony dahil baka mag-alala na ito. 


“Baka nga.”


“Hindi pa ba tayo uuwi?”


Kumunot ang noo niya, at sabay sabing, “Alam mo naman na hindi pa…”


“Uuwi sa kaharian n’yo?” 


Nang makita niya sa mukha nito ang labis na kaseryosohan, napangiti siya. Ramdam na kasi niya ngayon ang suporta ng kanyang asawa. 


“Bakit ka nga pala narito?” Tanong niya pagkaraan kahit alam naman niya ang sagot. 


“Siyempre, gusto kong bantayan ka.”


“Para namang may magagawa ka kapag may sumulpot na nilalang at kidnapin ako,” wika niya sabay kunot ng noo. 


Hindi niya alam kung bakit niya naibulalas ang mga katagang iyon. Pakiwari niya ay may

kung sino’ng bumulong sa kanya, at bigla na lamang nanayo ang kanyang balahibo. 


“Wala ka bang tiwala sa akin?” Nagdaramdam na tanong nito. “Baka nakalimutan mong makapangyarihan ang pag-ibig natin.”


Magsasalita sana siya pero bigla siyang natigilan dahil bigla na lang humalakhak si Eliza.


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 10, 2024


“Pati ba naman dito pumapasok ka?!” Galit na tanong ni Cecil kay Eliza. 

Bahagya siyang natigilan dahil hindi niya akalain na mag-e-echo sa buong paligid ang kanyang boses. Kunsabagay, natural lamang iyon dahil kulob ang paligid. Saka ayon sa nakausap niyang diwata, iyon daw kasi ang paraan para wala silang mailihim sa isa’t isa.

Kaya, hindi na siya magtataka kung magsusulputan ang mga diwata rito para tulungan siya.


Pero sa pagkakataon na ito, kailangan niyang protektahan si Anthony, at aware siyang ang mister niya ang pakay ni Eliza. Naningkit ang kanyang mga mata. Hindi niya siyempre hahayaan na mawala ang kanyang pinakamamahal.


“May karapatan din naman ako rito!”

“Isa kang mangkukulam, hindi diwata,” paalala niya rito. 

Natawa ito sa kanyang sinabi, at sabay sabing, “Ang sakit mo naman magsalita.”

“Talagang masakit ang katotohanan, pero kailangan mo iyong tanggapin,” gigil niyang sabi. 

“Kung ganu’n, kailangan mong tanggapin na may dugong diwata rin ako kaya ako nakapasok dito.”

“Baka naman diwatang itim?” Paglilinaw niyang sabi. 

“Korek,” pagmamalaking sagot nito. 


Ang malapad nitong ngiti ay napawi dahil biglang na lang sumulpot ang mga diwata sa paligid. 


Kumunot ang noo nito, at sabay sabing, “Huwag n’yo sabihing pagtutulungan n’yo ako?”

“Kapag may ginawa kang masama.” 

“Umalis ka na!” Sigaw dito ni Anthony. 

“Concern ka rin pala sa akin. Iba talaga ang pinagsamahan natin. Anthony, miss na miss kita.”

“Magtigil ka nga!” Bulyaw ni Anthony. 


Alam naman niya ang sitwasyon nina Anthony at Eliza, pero para pa ring may kumurot sa kanyang puso. Hindi iyon basta langgam kundi dambuhalang langgam. Para kasing may kung ano’ng eksena ang naglalaro sa kanyang isipan. 


“Basta tandaan mo, kahit na ano’ng mangyari babalikan pa rin kita, mahal ko. Tayo naman kasi ang itinakda na magsama habambuhay.”


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 11, 2024


Hindi magawang kumibo ni Cecil, kahit na alam naman niyang walang katiting na gusto si Anthony kay Eliza. Pero kahit na ganu’n, nakaramdam pa rin siya ng takot na baka isang araw ay mawala sa kanya si Anthony.


“Talaga bang mahal mo ‘ko?” 


“Ano bang klaseng tanong iyan?” Gulat na tanong ni Anthony. Mahahalata sa boses nito ang pagkalito at pagdaramdam. 


“Oo at hindi lang naman ang isasagot mo.” 


“Mga babae nga naman. Hindi lang kita mahal, kundi mahal na mahal,” wika nito. 


“Baka naman minahal mo lang ako dahil gusto mong mawala ang sumpang binigay sa iyo ni Eliza?”


Malalim na buntong hininga ang pinawalan ni Anthony. Hindi niya tuloy malaman kung napipikon na ito sa kanya. Basta ang alam niya, mabigat ang kanyang dibdib. 


“Gusto mo talagang malaman ang totoo?” Tanong nito sa kanya. 


Siya naman ang natigilan, at parang may lumapirot sa kanyang puso. Hindi niya tuloy mapigilan ang mapa-ouch ng bongga. Pakiwari niya kasi ay hindi niya magugustuhan ang sasabihin nito. 


“Ang una ko talagang plano ay paibigin ka lang, dahil gusto ko nang makawala sa sumpa. Pero, natakot ako nang mahimatay ka. Hanggang sa dumating ang araw na na-realize ko na mahal na pala kita.”


Kahit na bahagya siyang napangiti sa sinabi nito, may sakit pa rin siyang naramdaman. Gusto sana niyang tanungin kung kailan nito naramdaman ni Anthony. Pero parang may nagsasabi sa kanya na kaya lamang siya minahal ni Anthony ay dahil nabuntis siya. 


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 13, 2024


“Ano bang nangyayari sa iyo?” Natatarantang tanong ni Anthony. 


Parang nilamutak ang kanyang puso dahil nakita niyang lumuluha si Cecil. Mahal na mahal niya ito, kaya hindi niya ito gustong masaktan sa anumang paraan. 


“Mahal mo ba talaga ako?” Pagtatanong ni Cecil. 


Kumunot ang kanyang noo. Ibig niyang magdamdam sa tanong na iyon ni Cecil. Kung makapagtanong kasi ito, parang wala itong tiwala sa kanya. Alam naman niyang hindi siya nagseseryoso noon, pero ngayon ay seryosung-seryoso na siya, at mahal na mahal niya si Cecil. Ang pagmamahal niya rito ay tulad ng pagmamahal niya sa yumao niyang tiyuhin.


“Ano bang klaseng tanong ‘yan?” Hindi siya makapaniwalang tanong ni Anthony. 


“Sagutin mo na lang ang tanong ko!” Inis nitong sambit. 


“Siyempre, mahal kita!” Buong diin niyang sabi. 


“Baka naman minahal mo lang ako dahil sa anak natin?” 


Sa pagkakataong iyon, humugot si Anthony ng malalim na buntong hininga. Gusto niyang magalit o magtampo sa mga sinasabi nito. Pakiramdam niya ay gumagawa na lamang ito ng isyu para hiwalayan siya. At ‘yun ang hindi niya pahihintulutan. 


Saka, sa tingin niya ay hindi ganu’n ang gusto ni Cecil. Kita niya sa mukha nito ang labis na paghihirap, kaya sa halip na ipagpatuloy niya ang tampo na nararamdaman dito, mas kinaawaan pa niya ito. Alam niyang naghihirap ang kalooban nito, at hindi niya malaman kung bakit ganu’n ang nararamdaman nito ngayon. 


“Paano natin magagawa ang ating anak kung hindi kita mahal. Tumingin ka sa aking mata, at intindihin mo ang sasabihin ko. Mahal kita na mahal kita, kaya huwag mong pagdudahan at kuwestiyunin ang pagmamahal ko sa iyo, dahil nasasaktan mo rin ako.” Mariin niyang sabi. 


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 14, 2024


Alam na alam ni Malambing kung ano’ng nangyayari kay Cecil na kanilang prinsesa. 

Hindi niya puwede itong tawaging reyna, dahil si Anthony lang ang may karapatang magsabi nu’n dito.  


“Inggit ka, Tito Daddy?” wika ng isang maliit na boses sa kanyang likuran. 


“Magtigil ka nga riyan,” inis niyang sabi sa pamangkin niyang si Loki. 


Malalim na buntong hininga ang kanyang pinawalan nang maalala niya ang dahilan kung bakit niya kailangan magpanggap. Gusto niyang bantayan ang kanyang pinakamamahal. Siya kasi ang itinalaga para pangalagaan si Cecil. Nag-anyo siyang bata para makalaro ito dati. Ang problema, hindi siya maaaring mag-anyong tao habambuhay dahil hihina ang kanyang kapangyarihan. Bata pa siya noon kaya madali siyang manghina. 


Iyon din ang dahilan kaya kinailangan niyang magpanggap na pusa dahil mas mahinang enerhiya ang kakailanganin niyang ilabas pa rito.


Kaya lang ang utos sa kanya, hindi siya maaaring mag-antay kung wala siyang ipapakilalang pamilya. 


Ayaw niyang tuluyang mainlab kay Cecil, at kailangan niyang tanggapin na hindi sila ni Cecil ang itinakda.


“May tinatago ka, ‘no?”


“Ano naman ang itatago ko?”


“Hindi ko man mabasa ang eksaktong iniisip mo, alam kong importante iyon at alam kong may kinalaman iyon sa prinsesa.” Sambit ni Loki. 


“Kung mahal mo talaga ang prinsesa, gawin mo ang lahat para mailigtas siya. Huwag kang magdadalawang isip na humingi ng tulong sa kanyang pinakamamahal, dahil alam naman nating si Anthony lang ang makakatulong sa kanya dahil sila ang tunay na nagmamahalan.” Dagdag pa nito.


Maang siyang napatingin kay Loki. Ang sabi nito kanina, hindi niya gaanong nababasa ang takbo ng kanyang isip, pero ‘yun ang eksaktong kanyang nararamdaman.  


Itutuloy…



 

STORY  — JULY 15, 2024


Marahas na buntong hininga ang pinakawalan ni Anthony. Na-realize niya kasing walang tiwala sa kanya si Cecil, pero pagkaraan ng ilang sandali, may bumatok sa kanya, at para bang sinasabi nito na hindi iyon ang tunay na dahilan. 


“Natural sa bagong panganak na magkaroon sila ng alalahanin. Sa mga pangkaraniwang tao tulad mo, ito ay tinatawag na postpartum.”


Kahit na nagulat siya sa biglang pagsasalita ni Malambing, agad pa rin niya itong nilingon at sabay sabing, “Hindi naman kayo mawawalan ng pagkain at pera, ah?” 


“Hindi naman materyal na bagay ang dahilan kaya nagkakaganu’n ang mga babae kapag nanganganak. Maaaring pumasok dito ang kanilang insecurities,” buong kasartikuhang sabi ni Malambing. 


“Baka naman nakakasama sa kalusugan niya ang training na ginagawa niya?”


“Kayang pasukin ng masasamang diwata ang isip ng mabubuting diwata para guluhin ang kanyang isipan. Sa palagay ko, iyon ang ginagawa ng babaeng iyon.”


“Si Eliza?”


“Yes, wala ng iba.”


“Akala ko ba…”


“Nasa training pa lang si Cecil, huwag kang mag-expect na magagawa na niya ang lahat para maging matatag.”


“Kung totoo man ang sinasabi mo, kailangan na nating maitaboy si Eliza.”


“Totoo ang sinasabi ko. At ‘yun ang pinakamagandang gawin, pero mangyayari lang iyon kapag buo na ang tiwala sa iyo ni Cecil.”


“Wala ba talaga siyang tiwala sa akin?” 


“Babaero ka dati, kaya paano niya maibibigay ang tiwala niya sa iyo?”


“Pero mag-asawa na kami ngayon!”


“Bigyan mo siya ng pagkakataon. Dapat palagi kang nasa tabi ni Cecil, okey?”


“Iyon naman talaga ang gusto kong mangyari,” inis niyang sabi kay Malambing. 


“Isang pagkakamali mo lang, buhay ng prinsesa ang kapalit.” Buong diin sabi ni

Malambing. 

Itutuloy…


 

STORY  — JULY 16, 2024


Biglang nanlaki ang mata ni Anthony sa sinabi ni Malambing na isang pagkakamali, buhay ni Cecil ang magiging kapalit. Hindi niya siyempre gugustuhing mangyari iyon. 


Saka, ayaw niya ring isipin na mangyayari iyon, dahil aware siyang malakas si Cecil. Na-train na ito nang husto, at saksi siya sa mga training na ginagawa nito. 


“Hindi lang naman lakas ng katawan ang kailangan sa pakikipaglaban,” wika ni Malambing habang nag-aalala. 


Gusto na sana niyang mainis dito, dahil parang sinasabi nito na may hindi magandang mangyayari sa kanyang asawa, pero natigilan siya dahil kailangan muna niyang alamin ang lahat. 


“Ano bang ibig mong sabihin?” Inis niyang tanong. 


“Kailangan mong gawin ang lahat, para maging kalmado ang kanyang isipan!”


Nagsalubong ang kilay ni Anthony at sabay sabing, “Wala namang diperensya sa isip ang aking asawa!”


“Ang isipan ng engkantadang puti ay kayang pasukin ng itim na diwata, lalo na kung magkakaroon si Cecil ng pag-aalinlangan sa iyo.”


“Excuse me? Pero tapat ako sa aking asawa!”


“Kahit tapat ka kung wala siyang tiwala sa pagmamahal mo, maaari pa rin siyang makapagdesisyon ng mali.”


“Ano bang ibig mong sabihin sa magiging desisyon niyang mali?” Inis niyang tanong habang kinakabahan. 


May palagay nga siyang hindi niya magugustuhan ang puntong gustong sabihin ni


Malambing, kaya naman parang tumigil sa pagtibok ang kanyang puso. Para kasing may malaking kamay na humawak at lumalamutak doon na parang sinasabing hindi iyon bibitawan hanggang sa hindi niya naririnig ang gusto nitong sabihin. 


“Tulad ng nangyari sa tatay ni Cecil, nagawang pasukin ng itim na diwata ang kanyang isipan para itulak siya na magpatiwakal. Naniniwala kasi siya na kapag nawala siya sa mundong ito, maililigtas niya ang kanyang mag-ina. Nawalan siya ng tiwala sa kanyang sariling kakayahan, kaya pinili niya ang ibang landas. Sana hindi ganu’n ang mangyari kay Cecil.”


Sa narinig niyang paliwanag ni Malambing, malakas na pagsingap ang kanyang pinawalan. Kailangan niyang maipaalala sa kanyang asawa kung gaano niya ito kamahal. 

Itutuloy…


 

STORY  — JULY 17, 2024


MATAMLAY na matamlay pa rin si Cecil habang pinagmamasdan niya ang kanyang anak, ito kasi ang babaeng version ng kanyang asawa na si Anthony. 


Dapat sana ay masiyahan siya, pero parang may pumipiga sa kanyang puso. Hindi niya mapigilang mag-isip, paano kung nagtitiyaga lang si Anthony sa kanila dahil sa guilt na nararamdaman nito? 


Aware siyang kaya lang naman siya inibig ni Anthony ay para mawala ang sumpang ibinigay ni Eliza rito. 


“Ang ganda-ganda talaga ng anak natin, ano?” Wika ni Anthony sa kanyang tabi. 

Pinigilan niya ang kanyang sarili na mapasinghap sa ginawa nito. “Kamukha mo kasi siya,” wika naman niya. 


Pinigilan niyang mapalingon kay Anthony, dahil ayaw niyang makita nito kung gaano siya nahihirapan ngayon. 


“Bakit parang hindi ka nasisiyahan?” Natatawang tanong nito sa kanya. 


“Ayaw mo bang kamukha ko ang anak natin?” Dagdag nito.


“Kaya hindi mo ba kami maiwan dahil kamukha mo ang anak natin?”


“Ayan ka na naman!” Nagrereklamong sabi nito. 


“Nagsasawa ka na ba sa akin?” 


“Bakit ba kasi wala kang tiwala sa akin?”


“Mahirap naman kasing….” Hindi na niya naituloy ang sasabihin nang may narinig na naman siyang boses na bumubulong sa kanya. 


“Tama ganyan nga, magalit ka. Kailangan malaman ni  Anthony na wala kang tiwala sa kanya.” 


“Huwag mong paniwalaan ang sinasabi at binubulong niya sa iyo, gusto niya lang tayong paghiwalayin. Mahal kita, at ‘yan ang tandaan mo. Mahal ko kayo ng anak natin.”


“Saka ka na maniwalang mahal ka ni Anthony, kapag ikaw ang pinili niya at hindi ang inyong anak. Ibato mo ang anak mo!” 

Itutuloy…


 

STORY  — JULY 18, 2024


KINABAHAN si Anthony sa reaksyong nakikita niya ngayon sa magandang mukha ng kanyang asawa, at para bang mayroon itong gustong gawin. 

“Akin na muna si baby,” wika niya. 


Kahit alam niyang mabuti ang puso ni Cecil, hindi siya puwedeng magpakampante.

“Bakit ka ba walang tiwala sa akin?” Matapang na tanong ni Anthony kay Cecil. 

“May tiwala ako sa’yo. Kunin mo na si baby,” wika ni Cecil. 


Mabilis niya itong sinunod, alam kasi niyang pilit din nitong nilalabanan ang kanyang nararamdaman. 


“Huwag mo siyang pakinggan,” sabi niya.


“Alam mo?”

“Mahal kita,” 


“Baka naman mahal mo lang ako dahil sa anak natin?”


“Ikaw ang una kong minahal. Kaya puwede ba ‘wag mong paniwalaan ang boses na nagsasabi sa iyo na ‘di kita mahal.”


“Hindi ba totoo ang sinasabi niya sa akin?”


“Sisirain ka niya, at sisirain niya lang tayo. Kahit na maging malakas pa ang katawan mo, kung magagawa naman niyang baguhin ang takbo ng isip mo, si Eliza pa rin ang magtatagumpay.”


“Eliza?”


“Siya ang bumubulong sa iyo. Cecil…” mariin niyang sabi. Talaga kasing hindi niya maiwasan ang mag-alala.


“Niloloko mo lang daw kasi ako.” 


“Kahit kailan, hindi ko naisip na lokohin ka. Ayoko lang aminin sa sarili ko noon na kaya kita niligawan ay dahil inlab na ako sa iyo. Una pa lang, minahal na kita. Maniwala at magtiwala ka lang sa akin.”


Isang matinis na pagtili ang pinawalan ni Cecil habang nakahawak sa kanyang ulo. 

Itutuloy…


 

STORY  — JULY 19, 2024


“BAKIT mo ba pinaniniwalaan ang sinasabi ng lalaking ‘yan? Niloloko at binobola ka lang niya! Huwag mong paniwalaan ang mga sinasabi niya sa iyo.” Malinaw na malinaw na narinig ni Cecil ang sinasabi ng isang boses sa kanyang isipan, pero mas gusto niyang pakinggan ang sinasabi ng kanyang mister. 


Mahal siya nito, at sapat na ang salitang iyon para paniwalaan niya ang sinasabi nito. Maaaring hindi pa sila noon magkakilala ngunit marami itong babaeng pinapaasa, pero nakakasigurado siya na hindi na ito uulitin ni Anthony ngayon. 


“Cecil…”


“Huwag kang mag-alala, naniniwala ako sa iyo,” sabi niya kay Anthony. 


“Baliw!” Singhal ng boses sa kanyang isipan. 


Gusto rin sana niya itong sigawan, pero hindi na niya ito ginawa. Ang mahalaga sa kanya ay ang kanilang pamilya. 


“Talaga?” Naniniguradong tanong ni Anthony. 


“Yes na yes,” sagot naman niya. 


“Mabuti naman at naniniwala ka sa akin,” wika ni Anthony. 


“Wala naman akong ibang choice. Ayokong masira ang pamilya natin.”


Sa pagkakataong iyon ay tumingala siya dahil gusto niyang makita ang reaksyon nito.


Nakakunot ang noo nito nang tingnan niya, pero maya-maya ay nagbago ang ekspresyon nito. 


“Bakit?”


“Totoo ang sinabi ko sa’yo.”


“Alam ko.”


“Talaga bang naniniwala ka sa akin?” May pagdududang tanong nito. 


“Baka ikaw ang hindi naniniwala sa akin?” 


“Naniniwala nga ako.”


“Iba ang naniniwala sa pinili na lang maniwala.”


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinakawalan. Ayaw niyang magdamdam, pero iyon ang nangyayari. Makalipas ang ilang saglit, naririnig na naman niya ang pagtawa ng boses sa kanyang isipan. 


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 20, 2024


Hindi naniniwala si Eliza na magiging okey lang kay Cecil ang lahat. Ramdam niya ang paghihirap at pagpipigil nito. 


Gusto sanang sabihin ni Anthony kay Cecil na mahal na mahal niya ito, para magawa niyang labanan ang negatibong emosyon na sumisigaw sa utak ng kanyang misis. 


‘Yun din ang isang dahilan kung bakit mas nanggigigil si Eliza kay Cecil, ramdam niya kasi ang pagmamahal ni Anthony para sa kanyang pinsan. 


Papayag nga ba si Eliza sa ganitong setup? Mahal niya si Anthony, kaya tiyak na hindi niya ito hahayaang maagaw sa kanya. 


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Para naman kasing napakahirap gawin iyon. Ibig sabihin, lahat ng para sa kanya ay madali lang makukuha sa kanya ni Cecil. Pero kahit na ganu’n, wala na rin naman siyang magagawa. 


Subalit ang tipo ni Eliza ay hindi agad sumusuko. Gagawin niya ang lahat para hindi mangyari ang kinatatakutan niya. Kahit na ano’ng gawin ni Anthony, alam niyang ang layunin lang nito ay ang makawala sa kanya. Bigla tuloy niyang naisip na ang layunin lang naman nito ay ang makawala sa kanya. 


“Game tayo,” naghahamon niyang sabi kahit alam niyang maaaring tumanggi si Anthony. 


Tulad ng ginawa niya, pumasok siya sa isip ni Anthony. Madali niyang ginawa iyon dahil alam niyang siya naman talaga ang laman ng isip ni Anthony, at wala ng iba. Marahang tawa lang ang pinawalan niya dahil alam niyang hindi positibo ang dahilan kaya siya nito naiisip. 


“Ano?”

“Hindi ko na guguluhin ang mag-ina mo, basta sumama ka lang sa akin!”

“Nababaliw ka na ba?”


“Baliw na baliw na ako sa iyo.”


Dapat sana ay masaktan siya, dahil ang nagsalita sa kanya ng masakit ay ang lalaking mahal na mahal niya, pero hindi iyon nangyari. 


“Kung hindi mo gagawin ang gusto ko, pagsisisihan mo ito,” nakangisi niyang sabi, dahil may plano na namang nabubuo sa kanyang isipan. 


 

STORY  — JULY 21, 2024


Marahas na buntong hininga ang pinakawalan ni Anthony. Kahit kasi ano’ng tawag niya kay Eliza sa kanyang isipan, hindi na ito sumasagot. “Sino ang iniisip mo?” 


Bigla siyang napatingin kay Cecil, madali lang sanang sagutin ang tanong nito kung ang uri ng pagtatanong nito ay hindi pang-aakusa. 


“Si Eliza ba?Akala ko ba gusto mong mabuo tayo?” 


“Siyempre,” buong diin niyang sabi. 


“Eh, bakit may ibang babae sa isip mo?”


Napabuntong hininga na naman siya. Iyon na lang yata ang alam niyang gawin para hindi mangibabaw ang inis niya. Para kasing walang tiwala sa kanya si Cecil. At sa tingin niya ay hindi iyon makabubuti rito lalo na’t nakatakda itong mamuno ng buong kaharian.


Insecurity, sa tingin niya iyon ang dahilan kaya umaasta itong parang ayaw siyang paniwalaan o pagkatiwalaan. 


“Ayoko lang na magalaw niya kayo.” 


Tumingin ito sa kanya at pagkaraan ay sa kanilang anak na para bang pinag-iisipang mabuti kung siya ay pinaniniwalaan. Muli ay dinismis niya sa isipan ang magtanim ng sama ng loob. Dapat niyang tandaan ang sinabi ni Malambing na ang masasamang engkanto o nilalang ay kayang pumasok sa puso't isipan ng kanyang misis. 


Sana lang malaman ngayon ni Cecil kung gaano niya ito kamahal. Kahit naman kasi paulit-ulit niya iyong sabihin, wala pa ring nagbabago roon, at iyon ang nagpapasakit sa kanyang kalooban, kaya paano niya masasabi kay Cecil ang banta ni Eliza?


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 22, 2024


NAGPUPULUNG-PULONG ang mga engkantada. Kahit na walang nagsasalita sa kanila, aware silang hindi sila dapat magpakampante. Ramdam din kasi nila na hindi pa handa si Cecil para sa napakabigat na responsibilidad. 


Kahit naman kasi nagsanay na itong makipaglaban, hindi pa rin sapat iyon para makasiguro sila na kaya na nitong ipagtanggol ang buong kaharian. Paano nito magagawang alalahanin ang nasasakupan niya, kung hindi nga rin nito magawang maayos ang sarili niyang pamilya?


“Hindi siya tunay na engkantada. May lahi lang siya, pero hindi siya 100%,” wika ng isa. 

Napa-straight si Malambing sa sinabing ng kalahi niya, at kita ang pag-aalinlangan sa mga mukha nito. Maski siya, hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang gawin, basta ang alam niya hindi dapat siya magpakampante. 


Sa puso niya, alam niya kung sino ang dapat na maging reyna kaya lang iba-iba ang opinyon ng mga nakapaligid sa kanila. Para kasi sa mga ito, kulang na kulang pa ang kakayahan ni Cecil upang mamumo. Pero kung titingnan, si Cecil talaga ang karapat-dapat na mamuno. Gayunman, natanong din niya ang kanyang sarili, “Kaya nga ba ni Cecil ang responsibilidad niya? Ano ba talaga ang dapat niyang gawin? ” Inis niyang wika sabay buntong hininga. 


“Tanggalin na siya bilang reyna.”


“Gusto mo bang bumangon sa hukay ang kanyang mga magulang?”


“Paano kung mapahamak tayong lahat?” Nanunubok na tanong ng kanilang kalahi. 


“Hindi pa siya handa sa pamumuno. Paano siya magiging handa kung ang sarili nga niya ay hindi niya magawang kontrolin?” Pag-uusisa pa ng isa. 


Bigla tuloy siyang kinabahan, para kasing may nagsasabi sa kanya na may tsansang magkaroon ng matinding kaguluhan. 


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 23, 2024


“ANAK, ano bang nangyayari sa iyo?” 

Napahinto si Cecil nang makita niya ang kanyang mga magulang. Ang ina niya ang nagbukas ng pintuan, habang ang kanyang itay naman ay nakita niyang nakaupo sa sofa. Pero, napabuntong hininga siya nang mapagtanto niyang isa lang itong panaginip. 


“Kumusta na kayo?” Naitanong niya. 


“Ikaw ang dapat naming kumustahin. Madami na ang nangyayari sa buhay mo. ‘Yan sana ang gusto naming iwasan mo, kaso hindi na namin kontrol ang sitwasyon. Wala na kami sa tabi mo, kaya matuto kang tumayo sa sarili mong mga paa.”


“Matagal na akong namuhay mag-isa,” nahagilap niyang sagot.

Hindi niya maintindihan kung bakit parang nagagalit ito sa kanya ngayon. 

“Alam mo na ba ang dahilan kung bakit mas minabuti namin na nasa loob ka lang ng bahay dati?” Pormal na tanong ng kanyang itay habang nakatitig sa kanya.


“Kasi ayaw n’yong makatagpo ako ng masamang nilalang,” wika niya. 


“Bukod doon, nais din namin na ma-develop ang self confidence mo. Pero bakit ngayon ay nawawala na ‘yun?” 


Natigilan siya sa sinabi ng kanyang itay, totoo kasi ang sinasabi nito. Na-realize niya rin na unti-unti ngang nawawala ang kanyang confidence. Hindi niya lang malaman kung dahil nga ba ito sa pagmamahal niya kay Anthony. 


“Kapag tuluyang mawala ang tiwala mo sa sarili mo, magiging madali lang sa mga kaaway mo na durugin ka. Huwag mong pakinggan ang mga negatibong naririnig mo. Maniwala ka sa sarili mo dahil d’yan ka magtatagumpay,” mariin namang sabi ng kanyang ama. 

Itutuloy…


 

STORY  — JULY 24, 2024


“CECIL… CECIL…” Buong pag-aalalang tawag ni Anthony sa kanyang asawa. 

Mahal na mahal niya ito kaya nasasaktan din siya sa tuwing nakikita niya itong umiiyak. Pero, paano ba niya malalaman ang dahilan kung bakit ito umiiyak gayung hindi ito magising-gising? Narinig din niya ang pag-iyak ng kanyang anak, kaya napuno ng pag-aalala ang kanyang puso. Nakahinga lang siya nang makita niyang may lumapit dito para pakalmahin ito. Sa puntong iyon, dahan-dahang dumilat si Cecil. Hindi maipagkakaila ang pagkabigla sa mukha nito nang makita siya. 


“Bakit ka umiiyak?” 


“Nami-miss ko na kasi sila.”


“Sino?” Nagtataka niyang tanong. 


Kasabay nu’n ay may kirot siyang naramdaman. Ang gusto niya kasing alalahanin lang ni Cecil ay ang kanilang pinagsamahan.


Nagiging makasarili ba siya? Marahil nga’y oo, pero wala siyang pakialam. Basta ang importante sa kanya ay malaman niya ang nararamdaman at iniisip nito. 


“Parents ko.”Bigla siyang natigilan. Siyempre, hindi naman niya puwedeng sabihin na kalimutan na lang niya ang kanyang napanaginipan.

“Nami-miss mo na ba talaga sila?”


“Yes. Sobra.”


“Tahan na.”


“Para ko silang nakasama.”


“Kasama pa rin naman talaga natin sila. Kahit wala na sila sa mundong ito, ang pagmamahal natin para sa kanila ay hindi pa rin naglalaho.”

“Sinermunan nga nila ako,” nakangisi nitong sabi. 


“Bakit ka natatawa?”


“Kasi nga miss na miss ko na sila. At tama sila, hindi dapat ako sumuko sa mga pagsubok. May malaki akong responsibilidad na dapat harapin.”


“Hindi lang ang problema ang dapat mong solusyunan.”


Sa halip na mainis dahil parang pinangungunahan siya nito, napangiti siya dahil gumaan ang kanyang pakiramdam.


“Dapat ding pagkatiwalaan kita at ang aking sarili. Pati na rin ang mga nilalang na kasama natin.” Nang sabihin niya iyon ay biglang gumaan ang kanyang pakiramdam, at ready na siyang harapin ang lahat.


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 27, 2024


Ngayon na ang araw kung saan ipapakilala na ni Cecil ang kanyang anak, ito rin kasi ang susunod na magiging reyna. Subalit, mangyayari ba iyon kung mas pipiliin niyang manirahan sa lupa?


Alam ni Cecil na may agam-agam si Anthony sa pananatili nila sa engkantada. Ang buhay niya ay nasa ibabaw ng lupa, pero nais niyang gampanan ang kanyang responsibilidad. 


“Babalik na tayo sa lupa pagkatapos nito,” wika niya. 


Gulat na napatingin sa kanya si Anthony, at hindi nito inaasahan ang kanyang sinabi.


Sa pagkabigla nito, hindi niya alam kung nasiyahan ba ito sa kanyang sinabi. Ngunit ilang saglit lang ang nakalipas ay ngumiti rin ito. 


“Sure ka?”


“Yes”


“Paano ang responsibilidad mo rito?”


“Puwede naman siyang bumisita rito,” wika ni Malambing. 


Buong akala niya ay mapipikon si Anthony sa pagsingit niya sa usapan, pero hindi iyon ang nangyari. Ngumiti pa ito dahil para sa kanya, isa itong magandang balita. 


“Magandang balita ‘yan.”


Maski si Cecil ay napangiti rin. Tiyak niya kasing nag-aalala na ito sa kanyang negosyo.


Ang hindi nga lang nito pagbisita sa kanyang kumpanya ay isa nang , sakripisyo,pero wala itong magawa dahil sa sumpang ipinataw ni Eliza. 


Hindi ito basta-basta nagiging pusa kapag kasama siya, pero kapag wala siya sa tabi nito, agad na nagbabago ang anyo ni Anthony. 


“Eh ‘di wala rin pa lang kuwenta kung ikaw ang magiging reyna,” wika ng isa, at sinundan pa ng maraming boses. 


Isang malalim na buntong hininga ang kanyang pinawalan at sabay sabing, “Kahit na ano’ng sabihin n’yo may responsibilidad din ako sa aking pamilya. At kung…”


“Nawawala ang prinsesa!” Sigaw ng isang babae. 


Itutuloy…


 

STORY  — JULY 28, 2024


Todo-ngisi si Eliza habang pinagmamasdan ang pagkataranta ng lahat sa pagkawala ng anak nina Anthony at Cecil. 


Kahit na makapangyarihan ang mga puting engkantada, hindi sapat ang kapangyarihan nila para matunton ang kanilang kinaroroonan. Mayroon kasing itim na tela ang nakaharang, at mabuti na lamang mayroon ito dahil hindi naaapektuhan ang bata. Kunsabagay, may dugong mangkukulam din naman ito. 


Sa pagkakatitig niya sa sanggol, hindi niya napigilan ang ngumiti. Hindi lang dahil sa nagtagumpay siya na kunin ang sanggol kundi nakikita niya rito si Anthony. 


“Ako ang karapat-dapat na maging asawa ng iyong ama,” nakangisi niyang sabi rito. 


Kahit na alam niyang hindi naman siya nito naiintindihan, ibinulalas pa rin niya ang mga salitang iyon. Kung ordinaryong sanggol lang ito, iisipin niyang hindi naman siya nito nakikita pero nasa dugo nito ang pagiging mangkukulam at pagiging engkantada. 


So, nakikita nga siya nito? Tanong niya sa sarili dahil ayaw nito alisin sa mga mata niya ang titig nito. Nakaramdam din siya ng kilabot dahil doon. Gayunman hindi dahilan iyon para matakot siya rito. 


“Kung sa tingin mo ay matatakot ako sa’yo, nagkakamali ka. Kaya kitang tirisin na parang garapata.”


“Bakit hindi mo pa patayin ang sanggol na ‘yan?” Wika ng matandang mangkukulam. 

“Hindi ako mamamatay tao!” Gilalas niyang sabi. 


“Eh ‘di ako na lang ang…” hindi na naituloy ng matandang mangkukulam ang balak nitong gawin dahil biglang nag-iba ang anyo nito, at ito ay naging isang palaka. 


Namilog ang mga mata niya. Tiyak kasing ang sanggol ang may kagagawan nu’n. 


Itutuloy…



 

STORY  — JULY 29, 2024


LUMAYO si Eliza sa sanggol. Tiyak niya kasing may kinalaman ito sa nangyari. Kahit ano’ng lingon kasi ang gawin niya sa kanyang paligid, wala siyang ibang nakikita roon. Siyempre, hindi niya makakayang gawin iyon sa matandang mangkukulam. 


“Tulungan mo akong bumalik sa dati!” Sigaw ng matandang mangkukulam na ngayon ay palaka na. 


“Ano ang gagawin ko?” Nalilito niyang tanong. 


Hindi niya maiwasan ang makaramdam ng takot dahil baka matulad siya sa matandang mangkukulam. Kung tutuusin,, may kapangyarihan na itong taglay, pero naging palaka pa rin ito kaya maaaring sa isang pagkakamali pa niya ay magbagong anyo rin siya. 

“Patayin mo siya!”

“Hindi nga ako mamamatay tao!” Gilalas niyang sabi. 

“Sa palagay mo ba habang nasa paligid ni Anthony ang kanyang mag-ina ay makukuha mo ang kanyang pag-ibig? Hindi! Magiging kaawa-awa ka lang!”

Bigla siyang natigilan, totoo ang sinabi ng matandang mangkukulam pero hindi ibig sabihin nu’n ay kaya na niyang pumatay. 

Ang nais lang naman kasi niya ay i-blackmail si Anthony. Ibabalik lamang niya ang anak nito kung magsasama sila habambuhay. Wala siyang pakialam kung kasal na ito kay Cecil. 

“Eliza!” Sigaw ni Anthony.

Ang lakas ng kanyang pagsinghap sa narining niyang boses, ‘yung takot na nararamdaman niya ay biglang naglaho. Nakaramdam kasi siya ng pananabik nang marinig niya ang boses ni Anthony. 

“Sabi ko na nga ba at babagsak ka rin sa akin,” buong kayabangan pa niyang sabi.

Ang ngiti niya ay biglang naglaho nang mapagtanto niyang hindi lang nag-iisa si Anthony, dahil kasama rin nito si Cecil at ilang mga alipores nito. 

“Hindi!” Sambit niya.

Hindi siya papayag na ‘di siya magtagumpay ngayon. 

Itutuloy…


 

STORY  — JULY 30, 2024


ANG unang pumasok sa isip ni Eliza ay mawawalan na siya ng pagkakataon na makasama si Anthony kapag nakuha na niya ang sanggol. Para tuloy siyang biglang nagka-amnesia, at nakalimutan niya ang nangyari sa matandang mangkukulam. 


“Hindi kayo maaaring lumapit sa akin dahil may mangyayaring masama sa sanggol na ito!” Nagbabanta niyang sabi. 


Pilit siyang umiiwas ng tingin sa munting prinsesa dahil baka mag-ibang anyo rin siya tulad ng matandang mangkukulam. Sa palagay niya iyon ang dahilan kaya naging isang palaka ito. 


“Huwag mong idamay ang anak ko!” Sigaw ni Anthony. 

Dapat sana ay maawa siya dahil kitang-kita sa mata nito ang takot na kanyang nararamdaman, pero hindi iyon ang nangyari. 


“Hindi ka rin naman namin hahayaan na makawala,” wika ni Cecil. 


“Magtigil ka! Wala na akong pakialam sa buhay ko! Pero, sisiguraduhin ko na hindi kayo liligaya kailanman!” Aniyang bahagyang itinaas ang sanggol na para bang gusto niyang ibayo. Pero, hindi niya iyon magawa. Napasinghap pa nga siya dahil naramdaman niya ang mahigpit na hawak sa kanya ng sanggol. 


“Huwag mong gawin ‘yan sa anak ko,” pagmamakaawa ni Anthony. 

“Hindi ko siya sasaktan kung susundin mo ang sasabihin ko,” lakas loob niyang sabi. 

“Kahit ano, gagawin ko.”


Bigla siyang natigilan sa determinasyong nakikita niya ngayon sa guwapong mukha ni Anthony. Para kasing sinasabi nito lahat ay gagawin nito para sa kanyang pamilya. 

“Gusto ko sumama ka na sa akin,” wika niya. 

“Sige,” matigas nitong sabi. 

Sa winika nito, napangisi siya dahil sa wakas, mapapasakanya na si Anthony. 

Itutuloy…


 

STORY  — JULY 31, 2024


“ANO’NG sige?” Pagtatanong ni Cecil kay Anthony. 

“Huwag ka na kumontra, nagdesisyon na ang asawa mo,” 

Kahit pa sabihin ng buong mundo na mas importante ang anak kaysa sa kanyang asawa, hindi niya ibibigay si Anthony sa baliw na babae, dahil ang tanging gusto niya ay magkaroon sila ng kumpletong pamilya. 


“Nagdesisyon lang siya dahil bina-blackmail mo siya!” Sigaw nito.


“So, walang kuwenta sa’yo ang buhay ng iyong anak? Mas pipiliin mo ba si Anthony kaysa sa anak mo?”


“Bakit ko naman kailangang mamili kung pareho ko silang makukuha?” Natatawa niyang tanong. 


“Papatayin ko anak mo!” 


“Tingnan mo nga ang anak ko, tingnan mo kung kaya mo siyang patayin,” wika niya. 


Ayaw sana niyang sundin ang sinasabi ni Cecil dahil nasaksihan niya ang nangyari sa matandang mangkukulam. Kaya lang parang hindi niya kayang awatin ang sarili niya sa kung ano ang inuutos ni Cecil at may kakaiba siyang naramdaman sa pagtitig ng prinsesa. 


Pakiramdam niya anumang sandali ay maibabagsak na niya ang sanggol. Mabuti na lang at agad itong nakuha sa kanya ni Anthony. 


Sa puntong iyon, bigla siyang natauhan. Nanlaki ang kanyang mga mata. Ibig pa lang sabihin noon ay wala na siyang pag-asa na makuha si Anthony. Pero, may kakaiba pa siyang nararamdaman. 


“Nasaan na si Eliza?” Gilalas na tanong ni Anthony. 


Kaharap lang niya ito pero bigla itong nawala. Kahit naman malaki ang kasalanan nito sa kanila, nais niyang pagbayaran nito ang kanyang nagawa. Pero hindi naman niya gugustuhing mamatay ito. 


“Nasa harap mo,” wika ni Cecil. 


Bago pa siya nakapagtanong, nakakita siya ng pagong sa kanyang harapan. 


Tatapusin…


 

STORY  — AUGUST 1, 2024


“Ginawa mo ‘yun sa kanya?” Gilalas na tanong ni Anthony kay Cecil. 


Kahit hindi siya nakaharap sa salamin, alam niyang ang laki-laki ng kanyang mga mata kaya naman hindi kataka-taka kung bakit ito biglang natawa. 


“Hindi ako,” wika niya. 


Kumunot ang noo niya. Ayaw sana niyang maniwala sa sinasabi nito, pero ayaw din naman niyang isipin na nagsisinungaling sa kanya ang kanyang pinakamamahal. 


“Eh, sino?” Tanong niya pagkaraan. 


“Ang anak mo,” nakangiting sabi ni Cecil. 


“Dahil sa panganib na kanyang kinaharap, maagang lumabas ang kanyang kapangyarihan, at isa sa kapangyarihang taglay niya ay ang makapagbigay ng sumpa.”


“Parang hindi maganda ang kapangyarihan na iyon,” nakangiwi niyang sabi. 


Naisip niya kasi na baka isang araw ay magalit ito sa kanya at sabihing maging unggoy sana ang tatay ko. 


“Dahil sa iyo kaya nakuha niya ang kapangyarihan na ‘yan.”


“Dahil sa akin?” Pagtatanong niya. 


“Isinumpa ka ni Eliza, kaya namana niya sa iyo ang sumpa. Ang kaso nga lang, nag-transform ito sa kapangyarihan.”


“Hindi ko na alam ang sasabihin ko,” wika niya. 


“Sabihin mo na lang na mamahalin mo kami ng anak ko habambuhay.”

“Kahit hanggang sa kabilang buhay.”


Napahagikgik ito sa kanyang sinabi. Siya naman ay napakunot ang noo, para kasing hindi nito pinaniniwalaan ang kanyang sinabi. 


“Nakakakilig naman,” sabi pa nito. 


“Ano’ng problema?” Pagtataka niyang tanong nang biglang nagbago ang mood nito. 

“Baka kasi sa mga susunod na araw ay masyado akong maging abala. Baka hindi ko na magawa ang responsibilidad ko sa iyo bilang asawa mo.”


“Ang importante magkasama tayo.”


“Hindi ka na ba babalik sa lupa?”


“Babalik. Pero, para lang magtrabaho. Kapag tapos na office hours, babalik na ko rito.”


“Talaga?”


“Mahal kita. Mahal ko kayo ng anak natin. Kaya lahat ng pang-unawa ay ibibigay ko sa inyo. Paano nga pala sila?” Tukoy niya kay Eliza at sa matandang mangkukulam. 


“Mananatili silang ganyan hanggang sa mapatawad sila ng anak natin,” nakangiti niyang sabi. 


“Ang tagal nu’n!” Hiyaw nang naririnding tinig, at alam nilang si Eliza ito. 

Wakas.


 
 
RECOMMENDED
bottom of page