Bebot, ‘di matanggap na may taning na ang buhay

ni Sis. Isabel del Mundo @Mga Kuwento ng Buhay at Pag-ibig | June 16, 2024

Dear Sister Isabel,

Gusto ko sanang humingi ng payo tungkol sa nalalabi ko pang panahon dito sa mundong ibabaw. 

May cervical cancer ako. Ang sabi ng doktor, isang buwan na lang ang itatagal ko. Dumaan na ako sa kung anu-ano’ng proseso para gumaling ang sakit ko, pero lalo lang akong nanghina. Ayoko pang mamatay, Sister Isabel. Pero, tanggap na ng magulang at mga kapatid ko na papanaw din ako, at binibigay na nila lahat ng bagay na makakapagpasaya sa akin, ngunit hindi ko pa rin ito matanggap. 

Ano ba ang dapat kong gawin upang buong tapang kong harapin ang katotohanan na hindi na ako magtatagal dito? At paano ko po ito matatanggap? 

Nawa’y mapalubag n’yo ang kalooban ko. Hihintayin ko ang sagot n’yo sa lalong madaling panahon.

Nagpapasalamat,

Mathew ng Tarlac

---

Sa iyo, Mathew,

Ganu’n talaga, may hangganan lahat dito sa mundo. Walang permanente rito, dahil nakikitira lang tayo rito sa daigdig na ito. 

Kaya habang nandito ka pa, gumawa ka ng mga bagay na kalugud-lugod sa Diyos upang sa langit ka mapunta. Tanggapin mo na kung tinaningan ka na ng doktor, pagsisihan mo lahat ng nagawa mong kasalanan, at humingi ka ng tawad sa mga taong nagawan mo ng kamalian. 

Sa langit, wala kang gutom, uhaw, at lungkot na madarama, dahil doon ay puro kaligayahan. Lahat ‘yan ay mararanasan mo sa kabilang buhay kung namumuhay ka ng naaayon sa kalooban ng Diyos. 

Una-unahan lang ang buhay sa mundo. Lahat ng tao ay papanaw sa takdang panahon.

Harapin mo ito ng buong katatagan, magpasalamat ka rin sa Diyos, dahil ‘yung iba ay namamatay nang biglaan, at hindi man lang nakakahingi ng tawad sa mga taong nagawan nila ng kasamaan. Dahil doon, tiyak na sa purgatoryo o impiyerno ang kanilang hantungan. 

Pinapaalala ko rin sa iyo, physical body mo lang ang mamamatay, dahil buhay na buhay pa rin ang iyong kaluluwa na nakatunghay sa mga mahal mo sa buhay na maiiwanan mo. Puwedeng-puwede ka nilang maging anghel. Ganyan ang magiging role mo kung ikaw man ay pumanaw na sa mundo.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Iniputan sa ulo ang mga asawa… OFW na nakabuntis, gustong ipalaglag ang beybi

ni Sis. Isabel del Mundo @Mga Kuwento ng Buhay at Pag-ibig | June 13, 2024

Dear Sister Isabel,

Limang taon na akong Overseas Filipino Worker (OFW) dito sa Hong Kong, at 3 taon na rin ang nakakalipas mula nang magbakasyon ako sa ‘Pinas. 

Ang problema ko ngayon ay nakabuntis ako ng ibang babae rito sa Hong Kong. Pareho kaming pamilyado, at hindi alam ng mga asawa namin ang lihim naming relasyon. 

Aware naman ako na walang lihim na hindi nabubunyag, kaya sinabihan ko ang babaeng nadale ko na ipalaglag na lang niya ang batang nasa sinapupunan niya, pero ang problema ay ayaw niyang pumayag. 

Tiyak na magdaramdam ang asawa ko kapag nalaman niya ang ganitong sitwasyon.

Baka ‘di niya kayanin at mag-suicide.

Ang isa ko pang pinoproblema ay ‘yung mister ng babaeng nadali ko, baka ipa-salvage niya ako. 

Gulung-gulo na ang isip ko. Ano ba ang dapat kong gawin?

Nagpapasalamat,

Dondon ng Hong Kong

---

Sa iyo, Dondon,

Makabubuting huwag n’yo munang ipaalam sa mga asawa n’yo ang nangyari. Ilihim n’yo muna ito sa abot ng inyong makakaya. Umiba kayo ng tirahan d’yan sa Hong Kong upang makaiwas sa tsismis. Pero, huwag na huwag n’yong ipapalaglag ang bata, kasalanang mortal iyan sa mata ng Diyos, ang batang iyan ay anak ng Diyos. Bawat batang nabubuo sa sinapupunan ng isang ina ay Children of God. May plano ang Diyos sa batang iyan. Kayo ang napili niyang magulang, dugo mo at dugo ng nabuntis mo ang gusto ng Diyos na manalaytay sa bata. 

Sa tamang panahon, saka n’yo sabihin sa asawa n’yo ang nangyari. Kapwa kayo manalangin at humingi ng tulong sa Diyos na sana gabayan kayo sa tamang desisyon. 

Samantala, alalayan mo muna ang babaeng nabuntis mo para maipanganak niya nang maayos ang batang kanyang isisilang.

Malalampasan n’yo rin ang pagsubok na iyan. Bawat tao ay may pagsubok pero kung mananatili kayong nakakapit sa Diyos, malalampasan n’yo rin ang matinding pagsubok na kasalukuyan n’yong nararanasan. 

Sana hindi na ito maulit o masundan pa. Tandaan mo, kapwa kayo may asawa kaya umayos ka. Sustentuhan mo ang bata, at putulin n’yo na ang relasyon n’yo. 

Bumalik ka sa pamilya mo at umiwas ka na sa mga babae. Mamuhay ka sa tamang landas kasama ang tunay mong pamilya at gampanan ang role mo bilang ulirang asawa at ama. Maunawaan mo sana at sundin ang payo ko.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo

Babae, todo-sisi sa pagpatol sa mga pamilyadong lalaki

ni Sis. Isabel del Mundo @Mga Kuwento ng Buhay at Pag-ibig | June 9, 2024

Dear Sister Isabel,

Hindi ko alam kung paano ko uumpisahan ang kuwento na gusto kong ibahagi sa inyo, dahil naguguluhan ako sa sitwasyon ko ngayon. 

Ang hirap pa lang magpakabanal no? Dati akong makasalanan ngunit dahil gusto kong magbago at mabawasan kahit kaunti ang mga nagawa kong kasalanan noon, pilit kong binabago ang mga bagay na nakasanayan ko noon. 

Marami ako naging boyfriend at kahit pamilyadong tao ay pinapatulan ko. Okey lang din sa akin ang maging isang kabit. Pero ngayon, pinagsisisihan ko na ‘yun. 

Narito ako ngayon sa probinsya para magbagong buhay, ngunit nag-uumpisa pa lang ako ay nakunsumi na agad ako sa kapitbahay namin, palibhasa hindi sila mga nakapagtapos ng pag-aaral kaya wala na para sa kanila ang mang-apak ng ibang tao.  

Palagi silang nakaharang sa gate namin, kahit na alam naman nilang doon kami dadaan. Sila pa ang galit at nakasimangot kapag dumadaan ako para lumabas. 

Sinisikap ko namang magtimpi, pero dumating na nga sa puntong nakapagsalita ako, at hindi nila nagustuhan ang mga sinabi ko. 

Mula noon, hindi na sila humarang sa gate namin upang doon mismo maglagay ng silya at magtsismisan. Hindi ko alam kung matutuwa ako o hindi sa nangyari. Nagi-guilty din ako dahil hindi ko sila nakasundo. 

Ano ba ang gagawin ko para mawala ang guilt na nararamdaman ko ngayon? 

Nagpapasalamat,

Leonora ng Pasig City

---

Sa iyo, Leonora,

Napakahirap talagang magpakabanal, ngunit kung talagang gusto mong magpakabanal ang una mong dapat matutunan ay ang kasabihan na, “Kapag binato ka ng bato, batuhin mo ng tinapay,” ibig sabihin, mag-isip ka ng bagay na ikagagaan ng loob ng kapitbahay mo para sila mismo ang mahiya at makaramdam na mali ang ginagawa nila. 

Kapag may handaan sa inyo, bigyan mo sila ng handa o kaya naman kapag nagluto ka ng masarap na ulam, ipatikim mo rin sa kanila, puwede mo rin silang bigyan ng ukay-ukay mong damit na halos bago pa. 

Ang mga ganyang tao ay walang pinag-aralan, at karamihan sa kanila ay mababaw lang ang kaligayahan. Tiyak na matutuwa sila kapag ginawa mo ‘yang mga pinapagawa ko sa iyo. 

Sa palagay ko, sila na ang kusang mahihiya, hindi na tatambay at haharang sa gate n’yo.

‘Yan ang ibig sabihin na kapag binato ka ng bato, batuhin mo rin ng tinapay. 

Hanggang dito na lang, sumaiyo nawa ang kapayapaan at tuluy-tuloy mong tahakin ang matuwid na landas ng buhay na gusto mong mangyari sa iyo.

Sumasaiyo,

Sister Isabel del Mundo