top of page
Search

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Ika-12 Araw ng Abril, 2024



Marahas na buntong hininga ang pinawalan ni Nhel. Hindi na kasi niya kayang tiisin pa ang pagka-miss sa kanyang asawa na si Via. Para bang mababaliw na siya kapag hindi pa niya ito nakita at nakasama ngayong araw. 


“Ano’ng ginagawa mo rito?” Gulat na tanong ni Pedro Pedral. 


Muli siyang napabuntong hininga. Hindi kasi niya maiwasan ang magtaka kung bakit ganu’n ang reaksyon nito kaya napakunot siya at buong pagtataka niya itong sinagot na, “Susunduin ko na po ang asawa ko.”


“Asawa?” Sarkastikong banat nito. 


Ibig niyang mabuwisit sa paraan ng pagbigkas nito sa katagang asawa na para bang hindi ito naniniwala na tinatrato niya si Via bilang kanyang asawa. Pero, bigla rin siyang natigilan. Tinatrato nga ba talaga niya ito bilang asawa?


Gusto niyang sagutin ito at sabihing ‘oo naman’ dahil inaangkin niya rin naman ito.


Pero, iyon lang ba ang dapat maging basehan para masabi niyang tinatrato niya ito nang tama?  Hindi ba dapat nakaakibat din doon ang pagmamahal?


“Nasaan na ho si Via?” Magalang pa rin niyang tanong. 


Hindi niya alam kung bakit hindi na siya nakakaramdam ng galit kay Pedro. Sa palagay kasi niya ay lumipas na iyon, o baka naman natabunan lang nang pagka-miss sa kanyang asawa?  Tama, iyon nga ang dahilan. 


“Wala si Via rito.”


“Saan ho nagpunta?”


“Hindi ko alam.” 


“Puwede ko ba siyang hintayin dito?” Magalang pa niyang tanong kaya parang gusto niyang manibago sa kanyang sarili. 


“Pero, hindi ko alam kung kailan siya babalik.’’


“Maghihintay ako,” mariin niyang sabi. 


Kung gusto man siyang ipagtabuyan ni Pedro, hindi niya ito hahayaang magtagumpay. 


“Last week pa siya umalis. Hindi rin siya nagsabi kung saan siya pupunta. Basta ang gusto niya makalayo sa iyo,” mariing sabi ni Pedro. 


“Bakit?


“Dahil nalaman niya at kinumpirma ni Marie na niloloko mo lang siya.”

Itutuloy…


 
 

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Ika-11 Araw ng Abril, 2024



“Sigurado ka na ba sa magiging desisyon mo?” 


Hindi agad nakakibo si Via sa tanong ng kanyang Tatay Pedro. Unang-una, ayaw niyang magsinungaling dito. Pero, alam niyang sobra itong mag-aalala kapag hindi niya pinanindigan ang una niyang sinabi rito. 


“Sigurado na ho ako, huwag na kayong mag-alala dahil hindi na kayo gagalawin o guguluhin ni Nhel.”

“Pero, ikaw inaalala ko,” wika nito. 


“Kaya ko ang sarili ko,” mariin niyang sabi. 


Ayaw niyang dumating sa punto na ipamukha sa kanya ni Nhel na wala ito kahit katiting na pagmamahal para sa kanya. Napakahirap naman kasi talaga ang umasa. Saka ayaw na niyang bigyan pa ito ng pagkakataon na saktan siya, dahil baka kapag nangyari ‘yun, mas piliin na lang niyang lumubog sa kanyang kinalalagyan. 


“Paano ang asawa mo?” Naguguluhang tanong pa rin nito. 


“Mag-asawa lang naman kami sa salita.”


“Naniniwala ka ba na peke ang kasal n’yo?”


“Dapat ba kong umasa na tunay ang kasal namin?” 


“Nakakasiguro ako na mahal ka ni Nhel.”


Bahagyang tawa ang pinawalan ni Via at sabay sabing, “Kahit naman mahal niya ako, nakapagdesisyon na ako. Lalayuan ko na si Nhel.”


Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan. Mas mabuti nang umalis siya, para hindi na siya masaktan pa. Saka, ayaw niyang madamay pa ang magiging anak nila ni Nhel. 


Mas maiging lumayo na lang muna siya sa mga taong makakapagbigay pasakit sa kanya. At alam niyang si Nhel lang ang makakapanakit sa kanya at tiyak niyang hindi niya iyon kakayanin. 

Itutuloy…


 
 

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Ika- 10 Araw ng Abril, 2024



Dapat nga bang sabihin ni Via kay Nhel ang tungkol sa kanyang pagbubuntis? 


“Karapatan itong malaman ni Nhel.” Sagot ni Via. Pero, kumokontra ang kanyang isipan, at sinasabing, “Paano kapag hindi natuwa si Nhel?”


Ngayon pa lang ay nasasaktan na siya, at para bang dinudurog ang kanyang puso. Kahit kasi sabihin ng utak niya na ‘wag paniwalaan ang sinasabi ng matandang babae, roon pa rin siya nagkaroon ng pagdududa. 


Paano nga kung sa huli ay ipamukha sa kanya ni Nhel na wala talaga itong pag-ibig sa kanya?


“Hindi ka pa ba nadadala? Palagi ka na lang umaasa! Sarili mo ngang ama hindi ka pinanindigan, at ngayon hindi ka pa sigurado kung nagsisinungaling nga ba o hindi si Nhel.”


Sambit ni Via sa kanyang sarili. 


“Marie?”


Ang Tatay Pedro niya ang nagsalita, kaya nakita niya ang panggigilalas sa mukha ng kanyang biyenan na hindi makapaniwala. 


Hindi rin niya inaasahan na magtatagpo ang dalawa. Kunsabagay, napapayag niya kasi si Nhel na magbakasyon sa kanila ang kanyang Tatay Pedro. Ang nais niya kasing mangyari ay mapalapit ang loob ng mag-ama.


Ramdam niya ang pag-aalinlangan ni Nhel, ngunit napapayag niya rin naman ito. Kaya naman parang gusto niyang umasa na tunay nga siyang mahal ni Nhel dahil sinusubukan nito na patawarin ang kanyang Tatay Pedro na sa tingin naman niya ay walang kasalanan. 


Una, hindi nito alam na buntis si Marie. Pangalawa, si Marie ang tumalikod dito dahil hindi niya kayang mabuhay sa piling ng isang mahirap. 


“Ano’ng ginagawa mo rito?” Gulat nitong tanong. 


“Huwag mo na guluhin ang relasyon ng mga anak natin!”


Umangat ang kilay ng matandang babae. “Kahit pa na kamukha mo si Nhel, hindi mo pa rin siya kinilala bilang isang anak!”


“Hindi ko alam na nabuntis kita noon.”


“Basta! Hindi ako papayag na manatiling kasal ang anak ko sa babaeng ‘yan!” Gigil nitong sabi na para bang nag-apoy bigla ang mga mata. 

Itutuloy…






 


Itutuloy…

 
 
RECOMMENDED
bottom of page