Bilyonaryong Mafia ang Mahal Ko (62)

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Ika-18 Araw ng Abril, 2024

“May gusto ka bang sabihin?” Kunot noong tanong ni Jake kay Via. 

“Bakit ganyan ang tingin mo sa akin?” Dagdag pa nito. 

“May gusto lang akong itanong,” mahinahong sabi ni Via.

Ilang araw na kasing gumugulo sa kanyang isipan ang tanong na paulit-ulit gumugulo sa kanya.

“Ano?” 

“Galit ka ba sa akin?” 

Natigilan ito na para bang pinag-iisipan munang mabuti kung paano nito sasagutin ang kanyang tanong. Ngunit, lalong lumalim ang gatla nito sa noo at sabay sabing, “Bakit mo naman naisip ‘yan?” 

“Iba na kasi ang pakikitungo mo sa akin.” 

“Ibang klase naman ang tindi ng takbo ng iyong utak.”

“Malakas ang pakiramdam ko. Alam kong may mali sa pakikitungo mo sa akin.” 

“Alright, hindi ko kasi lubos akalain na buntis ka.”

Parang mas nahirapan siyang unawain kung ano ba ang nais nitong sabihin sa kanya.

Gayunman, interesado pa rin siyang malaman kung ano ba ang gusto nitong sabihin sa kanya. 

“May gusto ako sa iyo, at nagsimula ang lahat mula nang makita kita.” Paglilinaw ni Jake. 

“Ano?” Hindi makapaniwalang tanong ni Via. 

Itinuro pa niya ang kanyang sarili na para bang gusto niyang makasiguro. 

“Huwag mo nga akong lokohin!” Sambit naman nito.

Marahas na buntong hininga ang pinawalan ni Via. Mahirap naman kasi talaga paniwalaan ang sinasabi nito. 

“Hindi ba, umalis ka na sa asawa mo, ibig sabihin ba nu’n ay hindi mo na siya mahal?”

Pagtatanong ng binata sa kanya. 

Gusto niyang sabihin sa kanyang sarili na wala na ang pagmamahal niya kay Nhel, subalit kapag ginawa niya iyon para na rin niyang niloko ang kanyang sarili. 

“Kailanman, hindi maglalaho ang pagmamahal ko para kay Nhel,” mariin niyang sabi. 

Kahit hindi pa siya nakakasiguro kung tunay nga ba siyang minamahal ni Nhel, pinili pa rin niyang sabihin ang mga salitang iyon. 

Itutuloy…

Bilyonaryong Mafia ang Mahal Ko (61)

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Ika-17 Araw ng Abril, 2024

Walang pakialam si Via kung magmukha siyang tanga na umiiyak dahil lang wala siyang makuhang singkamas na may bagoong. 

“Ano ba ang gusto mo? Huwag ka na umiyak,” sabi ng lalaki na si Jake. 

Kahit pa sabihin na hindi naman siya nito nabangga, hindi pa rin niya makalimutan ang pagbangga sa lalaking iyon. Subalit, tiyak din niya na may hindi magandang mangyayari sa kanya kung hindi ‘yun ginawa ni Jake, pero may kaba pa rin siyang naramdaman, paano kung nahagip din siya nito? Napahawak tuloy siya sa kanyang tiyan. 

“Ibibigay mo ba?” Pasinghal niyang tanong dito. 

“Of course.” 

“Napakabuti mong tao,” sarkastikong sabi niya. 

Hindi niya kasi maiwasang isipin na sa buhay ng tao, lahat ng kabutihang ginagawa mo sa iyong kapwa ay mayroon ding kapalit. 

“Ngunit, bakit?” Pagtatanong pa ni Via. 

“Para masiyahan ka,”

“May gusto ka ba sa akin?” Hindi niya napigilang itanong. 

“Yes. Handa nga akong pakasalan ka sa lahat ng simbahan.”

“May asawa na ako,” wika niya kahit hindi siya sigurado kung totoo ba ang kasal nila ni Nhel. 

“Nilayasan mo siya?”

“Teka nga, alam mo bang hindi ako naniniwala sa pagtulong mo?” Inis niyang sabi. 

“Marami na akong ginawang kabutihan sa iyo, hindi mo pa rin ba ako mapagkakatiwalaan?” Gulat nitong tanong. 

“May mga motibo kasi kayo, kaya ganyan kayo umasta,” buwisit niyang sabi. 

“Sobra ka bang nasaktan ng lalaking iyon? Sabihin mo sa akin ang pangalan niya at paparusahan ko siya,” mariin nitong sabi. 

“Tumigil ka nga!” Gilalas niyang sabi. 

Hindi niya gugustuhin na saktan ninuman ang kanyang pinakamamahal. Kahit pa sabihin na dinurog nito ang kanyang puso. 

“Mahal mo talaga siya ‘no?” 

“Magkakaanak ba kami kung hindi?” Sarkastikong tanong niya. 

“Pero kahit hindi mo sabihin, alam kong sinaktan ka niya.”

“Lagi naman akong sinasaktan. Kahit pa ng sarili kong ama,” gigil niyang sabi. 

Hindi niya alam kung bakit habang sinasabi niya iyon ay napatingin siya sa matandang lalaki na nagpakilalang ninong ni Jake. 

Tiyak niya kasing hindi pa naman niya ito nakakatagpo sa kanyang buhay, subalit parang pamilyar ito sa kanya.

“Weird!” Wika niya sa sarili. 

Itutuloy…

Bilyonaryong Mafia ang Mahal Ko (60)

ni Maria Angela Gonzales @Kuwentong Pag-Ibig | Ika-16 Araw ng Abril, 2024

Biglang kinabahan si Pedro Pedral, kaya bigla rin siyang natigilan. Pagkaraan, napatingin siya sa larawan ni Via. 

“May masakit ba sa inyo?” Nag-aalalang tanong ni Nhel. 

Marahas at malalim na buntong hininga ang kanyang pinawalan, dahil hindi siya makapaniwala na makukuha niyang mag-stay sa bahay ng kanyang ama. Ayaw niyang umalis dahil nangangamba siyang kapag ginawa niya iyon, baka mawala pa ang pagkakataon na makita niya si Via.

“Pakiramdam ko may masamang nangyayari kay Via.” 

“Damn!” Hindi niya napigilang ibulalas.

Kahit kinabahan siya sa sinabi nito, para naman may umawat sa kanya na huwag maniwala.  

“Hindi mo siya tunay na anak kaya malabo mong malaman ‘yun!”

“Oo, hindi ko siya tunay na kadugo, pero minahal ko siya bilang isang tunay na anak.”

Napatingin si Nhel sa matandang lalaki at sabay sabing, “Asawa ko na siya.”

Natawa naman si Pedro sa isinagot ni Nhel.

“Shut up!” Gigil niyang sabi. 

“Masyado kang seloso.”

“Asawa ko siya.”

“Ama naman niya ako.”

Marahas na buntong hininga ang kanyang pinawalan, at sinabi na lang niya sa kanyang sarili na kailangan niyang maging maunawain. Hindi dapat selos ang kanyang pairalin. 

“Masyado kang seryoso.”

“Mahal ko kasi,” inis niyang sabi rito. 

“Kaya kailangan mo na kumilos para hanapin siya. Alam kong may hindi magandang nangyayari ngayon kay Via.”

“Shut up!” Gigil niyang singhal kay Pedro Pedral.

Nag-init ang ulo niya rito dahil talaga namang nakakainis na wala siyang magawa para alamin kung nasaan na si Via. 

“May magagawa ka,” sabi ng kanyang sarili. 

Hindi naman kasi siya ordinaryong tao para ‘di agad malaman kung ano ang gusto niyang malaman. Kahit tuloy ayaw niya, parang kailangan muna niyang buhayin ang isang uri ng pagkatao niya na gusto na sana niyang ibaon sa limot, at ito ay ang pagiging Mafia Lord. 

Itutuloy…