Kahit idiin pa ng mga testigo… Akusado, mananatiling inosente kung ‘di sapat ang ebidensya

ni Atty. Persida Rueda-Acosta - @Daing mula sa hukay | October 27, 2023

Sa hawak na kaso ng aming Tanggapan na “People of the Philippines vs. Edward Rios” (CA-G.R. CR HC No. 14722, March 15, 2023, na isinulat ni Honorable Court of Appeals Associate Justice Jennifer Joy C. Ong [5th Division]), ang biktima ay kalunus-lunos na pinahirapan. Ang paghihirap niyang ito ay dala niya hanggang sa kabilang buhay. Hanggang ngayon ay hindi pa rin niya nakakamit ang hustisya, at patuloy pa rin ang pagdaing niya mula sa hukay. Kaugnay sa nasabing kaso, ang kuwento na tampok sa artikulo natin ngayon.

Kalunus-lunos ang pagpapahirap na sinapit ng biktimang si Jastine. Ang pinagbintangang na pumaslang sa kanya at kalaunan ay sinampahan ng kasong murder ay si Edward.

Batay sa testimonya ni Marlon sa Regional Trial Court (RTC), isa sa mga saksi ng Taga-usig, bandang alas-10:00 ng gabi noong Setyembre 2, 2007, nasa isang bahay sila ng kanilang kaibigan sa isang subdivision sa Dasmariñas, Cavite. Naunang umalis si Jastine dahil mayroon pa diumano itong pupuntahan. Makalipas ang ilang saglit, napansin ni Marlon na nagtatakbuhan ang mga tao papunta sa opisina ng Homeowners Association, at du’n niya nakita diumano na binubugbog si Jastine ng mga barangay volunteers, at dinala ito sa clubhouse.

Bandang 12:30 ng gabi, habang naglalakad diumano pauwi si Marlon, nakita niya si Jastine sa tricycle kasama sina Edward, Frank at Mang Jimmy. Pagbaba ng mga ito ay napansin diumano ni Marlon na nakagapos ang mga kamay ni Jastine sa kanyang likuran at pilit itong pinaluhod.

Hawak ni Edward ang damit at pantalon ni Jastine, habang si Frank naman ay may inipit na unan sa tagiliran ni Jastine. Bigla na lamang diumano bumunot ng baril si Frank at pinaputukan ang gilid na bahagi ng ulo ni Jastine. Isinakay sa isang tricycle ang walang buhay na katawan ng biktima habang tumatalilis ang tatlo. Mayroon ding nakasunod na pick-up truck sa naturang tricycle na minamaneho ng isang nagngangalang Bong.

Kinaumagahan, nagpunta ang isang nagngangalang Boknoy sa kanyang bahay at ibinalita na nakita diumano ang bangkay ni Jastine malapit sa daang bayan. Pumunta sila sa bahay ni Jastine at nakausap ang ama nito na si Samuel. Sinamahan nila si Samuel ngunit pagdating sa naturang lugar ay nalamang nasa morgue na ang bangkay ni Jastine.

Sa kanyang cross-examination, sinabi ni Marlon na hindi niya nakita sina Edward at Frank noong binubugbog si Jastine ng mga barangay volunteers dahil umano ang mga ito ay nasa clubhouse. Nilinaw rin ni Marlon na may 7 metro diumano ang layo niya kay Frank nang maganap ang pamamaril.

Ayon sa testimonya ni Samuel sa RTC, si Jastine ay may “schizophrenia, undifferentiated type”. Nakita niya diumanong may mga talsik ng dugo sa Homeowners Association, ang direksyon ay papunta sa clubhouse. Samantala, sa manukan naman nila nakita ang tsinelas ng kanyang anak.

Batay sa cross-examination, sinabi ni Samuel na hindi niya tiyak kung ang mga talsik ng dugo na kanilang nakita ay dugo ni Jastine. Hindi rin diumano niya alam kung bakit binugbog at pinaslang ang kanyang anak.

Batay kay Joelan, isa pang saksi ng Taga-usig, nakita niya sina Edward, Frank at 8 pang katao na hinihila ang katawan ni Jastine bandang ala-1:00 ng hatinggabi, noong Setyembre 3, 2007. Napansin din niyang binusalan ang bibig ng biktima, ang mga kamay nito ay nakagapos at isinakay sa isang tricycle.

Sa cross-examination, sinabi ni Joelan na hindi niya kilala si Edward at si Frank lamang ang kilala niya bago ang naturang insidente.

Para naman sa inakusahang si Edward, siya ay nasa clubhouse bandang alas-10:00 ng gabi, noong Setyembre 2, 2007 at ginagampanan umano niya ang kanyang tungkulin bilang vice chairman ng Peace and Order ng Homeowners Association. Mayroong dalawang kabataan ang nahuli dahil sa curfew violation. Si Perla, nanay ng isa sa kabataang nahuli, ay nagpunta pa diumano sa clubhouse.

Bandang alas-6:00 ng umaga, may nakapagsabi diumano sa kanya na may bangkay na nakita sa manukan, nang magpunta siya sa nasabing lugar, mayroon nang mga nag-iimbestigang pulis. Hindi umano niya kilala si Marlon at hindi niya alam kung ano ang motibo nito upang idawit ang pangalan niya sa pagpatay kay Jastine.

Sa cross-examination sa kanya, inilahad ni Edward na may dalawa hanggang tatlong taon na siyang nanunungkulan bilang vice chairman ng kanilang asosasyon, habang si Frank naman ay isang presidente. Naalala diumano niya na noong gabing ‘yun ay sinamahan pa niya si Perla sa clubhouse at du’n ay ipinaliwanag ang magiging community service ng anak ni Perla, at bandang 12:30 ng gabi diumano sila umuwi.

Sinuportahan naman ni Perla ang mga pahayag ni Edward. Wala umano siyang ibang nakita na hinuli noong gabing ‘yun maliban sa kanyang anak at isa pang kabataan. Kilala rin diumano ni Perla si Edward dahil sila ay nakatira sa parehong barangay at nanungkulan din siya bilang miyembro ng kanilang Peace and Order. Sa kanyang redirect examination, sinabi ni Perla na walang guwardiya ang kanilang subdivision at maaaring makapasok dito ang sinuman.

Matapos ang paglilitis, hinatulan ng RTC si Edward bilang maysala sa pagpaslang kay Jastine. Ayon sa hukuman, napatunayan ng Taga-usig ang mga elemento ng krimen at hindi naging sapat ang alibi o pagdadahilan ng akusado. Hindi tanggap ni Edward ang naturang hatol, kung kaya’t umapela siya sa Court of Appeals (CA).

Sa pag-aaral ng kaso, nakita ng CA na mayroong mga materyal na impormasyon na naisantabi ang RTC, partikular na ang pagkakasalungat ng mga pahayag ng mga saksi sa kanilang naunang sinumpaang salaysay at testimonya sa hukuman.

Ipinaalala ng CA na sa mga kasong kriminal, kinakailangan na mapatunayan ng Taga-usig, sa pamamagitan ng proof beyond reasonable doubt, hindi lamang ang mga elemento ng krimen kundi pati na rin ang positibong pagkakakilanlan ng salarin.

Bagama’t ang mga ebidensya diumano na inilatag ng prosekusyon ay nagpapatunay na pinaslang ang biktima, hindi naman nakumbinsi ang CA na may moral na katiyakan na si Edward nga ang may kagagawan ng krimen.

Kapuna-puna sa CA ang sinumpaang salaysay nina Marlon at Joelan, na ginawa mas malapit sa petsa ng insidente, ay hindi sinabing si Edward ang pumaslang kay Jastine.

Ngunit sa kanilang testimonya sa RTC, idinawit na nila si Edward sa krimen. Ang mga pagkakasalungat na ito ay nagpupukol ng pagdududa sa identity o pagkakakilanlan ng pumaslang sa biktima.

Nagbigay rin ng pagdududa sa CA ang naging pag-uugali nina Marlon at Joelan, matapos masaksihan ni Marlon ang nasabing pamamaslang, bumalik umano siya sa bahay ng kanilang kaibigan matapos niyang makitang binubugbog si Jastine ng mga barangay volunteers. Nakita rin niyang binaril ito ngunit hindi siya nagsumbong sa mga pulis noong araw na ‘yun. Sa katunayan, nagbigay lamang siya ng kanyang salaysay noong Oktubre 8, 2007 o higit isang buwan mula nang napaslang si Jastine.

Samantala, si Joelan naman, matapos niyang makitang duguan at walang-awang hinihila si Jastine ay hindi niya agad nakuhang magsumbong sa pulis. Ipinaalam lamang niya kay Samuel ang nalalaman ilang linggo mula nang mabalitaang patay na si Jastine. Tulad ni Marlon, nagbigay lamang siya ng salaysay noong Oktubre 8, 2007.

Para sa CA, ang hindi nila pagpapakita ng kagyat na pag-aalala sa mga nasaksihan nila ay taliwas sa pangkaraniwang gagawin ng isang tao. Kung kaya’t ipinawalang-sala ng CA si Edward. Bagama’t ang acquittal ni Edward ay maaaring makita bilang kakulangan ng hustisya para sa biktima, binigyang-diin ng CA na ang akusado sa kasong kriminal ay ipagpapalagay na inosente hanggang ang kasalanan nito ay mapatunayan base sa proof beyond reasonable doubt. Maging ang isang akusado ay may karapatan ding mapatunayan ang kanyang kasalanan sa pamamagitan nang sapat na ebidensya na siya nga ang tunay na salarin. Marapat na walang pag-aalinlangang siya nga ang maysala upang maigawad ang kaparusahang nararapat.

Sa kasong ito, dahil may makatuwirang pag-aalinlangan sa partisipasyon ni Edward sa pagkakapaslang kay Jastine, kinatigan ang kanyang apela. Dalangin pa rin namin na mapatunayan kung sino man ang tunay na pumaslang kay Jastine upang makamit niya kahit sa kabilang buhay ang hustisya.

Kahalagahan ng malinaw at konkretong ebidensya

ni Atty. Persida Rueda-Acosta - @Daing mula sa hukay | October 21, 2023

Minsan ang pagkamit ng hustisya para sa isa ay kawalan naman ng hustisya para sa iba.

Tila ganito ang nangyari kina Lito at Joel, mga pangunahing partido sa kasong “People of the Philippines vs. Lito Garcia y Mangubat” (CA-G.R. CR-HC No. 14847, August 22, 2022, na isinulat ni Honorable Court of Appeals Associate Justice Victoria Isabel A. Paredes [14th Division]). Ang kuwentong tampok sa artikulo natin ngayon ay may kaugnayan sa nasabing kaso na hawak ng aming tanggapan.

Sa kasong ito, patuloy ang pagdaing ng biktima sapagkat hindi pa rin nito nakakamit ang hustisya dahil sa kakulangan ng ebidensya. Para sa nasabing biktima, patuloy na siya ay dumadaing na maigawad sa kanya ang hustisyang pinakamimithi ng kanyang mga naulilang mga mahal sa buhay.

Si Joel ay kaawa-awang biktima ng pamamaril. Ang taong inakusahan kaugnay sa kanyang pagpaslang ay si Lito, na kalaunan ay sinampahan ng kasong murder. Ang malagim na insidente ay naganap alas-7:00 ng gabi ng Marso 9, 2009 sa isang sitio sa Masbate.

Batay sa affidavit ni Beverly, asawa ni Joel, nagmamadaling pumasok sa kanyang bahay si Rene at ibinalita na binaril si Joel. Ayon diumano kay Rene, naglalakad sila ni Joel pauwi nang bigla na lamang sumulpot sa likuran ni Joel si Lito at pinaputukan ito ng baril sa ulo. Pinaputukan din diumano ni Lito si Joel sa kaliwang bahagi ng katawan nito at matapos iyon ay hinila ni Lito ang katawan ni Joel patungo sa tindahan ng isang nagngangalang Gina.

Subalit sa kanyang testimonya sa hukuman, sinabi ni Beverly na noong gabing nabanggit ay nasa loob siya ng kanilang bahay nang may marinig na balita ukol sa pamamaril. Agad siyang lumabas ng kanilang bahay at diumano ay nakita niyang binaril ni Lito ang kanyang asawa. Nakita rin diumano ni Beverly na hinila ni Lito si Joel patungo sa tindahan ni Gina.

Naipa-blotter ni Rene ang mga impormasyon ukol sa nasabing insidente ng pamamaril noong Marso 10, 2009 na ng umaga, ngunit hindi niya kasama si Beverly noong siya ay nagpatala.

Mariing pagtanggi at alibi ang iginiit ni Lito. Ayon sa kanya, mula Enero hanggang Mayo ng 2009 ay nasa Mongol bongol, Samar siya at du’n ay nangingisda. Pinatotohanan ni Dominador na kasama niyang mangisda si Lito noong petsa ng insidente. Gayunman, conviction ang naging hatol ng Regional Trial Court (RTC) kay Lito.

Naghain ng Motion for Reconsideration si Lito, ngunit na-deny ito. Umakyat siya sa pamamagitan ng apela sa Court of Appeals (CA) at iginiit na mali ang naging hatol ng RTC sapagkat ibinatay nito ang hatol sa circumstantial evidence subalit hindi naman sapat ang mga isinumiteng ebidensya ng prosekusyon, lalo na ang kakulangan ng pagtukoy sa pagkakakilanlan ng bumaril sa biktima.

Nakamit ni Lito ang inaasam; siya ay kinatigan ng CA sa kanyang apela. Ayon sa CA, hindi naging sapat ang ebidensya ng prosekusyon upang mabuo sa kanilang isipan na si Lito nga ang taong pumaslang kay Joel. Bagama’t tumestigo si Beverly na asawa ng namayapang biktima, naging kapuna-puna sa CA ang pagkakasalungat ng kanyang naging salaysay at testimonya.

Napuna rin ng CA na ibinatay ng RTC sa blotter ang pagkakakilanlan ni Lito. Subalit, ang naturang blotter ay hindi naman ini-offer bilang ebidensya sa hukuman. Kung kaya’t mali ang RTC na pagbatayan ang naturang blotter sa naging hatol nito.

Bagama’t nagsumite ang prosekusyon ng circumstantial evidence, hindi nakumbinsi ang CA na mayroong moral na katiyakan na si Lito ang salarin.

Batay sa CA, bagama’t tinatanggap ang circumstantial evidence kahit walang direktang ebidensya na susuporta sa mga paratang, kinakailangan na ito ay binubuo ng mga magkakaayon na sirkumstansya na positibong tutukoy sa pagkakasala ng taong inaakusahan.

Sa kaso ni Lito, wala diumanong patunay na positibo at walang pag-aalinlangan siyang nakilala bilang taong mismong bumaril kay Joel. Kung kaya’t binigyang-diin ng CA ang mandato ng ating Konstitusyon na ang taong inakusahan sa isang kasong kriminal ay mananatiling inosente hanggang ang kanyang pagkakasala ay lubos na mapatunayan.

Sapagkat, sadyang hindi napatunayan na si Lito nga ang pumaslang kay Joel, kinakailangan na siya ay ipawalang-sala ayon sa CA.

Ang aral na maaari nating makuha sa kasong ito ay ang lubos na kahalagahan ng malinaw at konkretong ebidensya, direkta man o binubuo ng ilang mga sirkumstansya, na magpapatunay hindi lamang na nangyari ang krimen, bagkus pati ang positibong pagkakakilanlan ng salarin sa krimen.

Kailangang-kailangan na kapwang mapatunayan ang mga iyon upang makamit ng biktima, lalo na ang namayapa, ang karampatang hustisya.

Malagim na pamamaslang sa haligi ng tahanan, hustisya wa’ pa rin

ni Atty. Persida Rueda-Acosta - @Daing mula sa hukay | October 13, 2023

Parehong mahalaga ang ama at ina sa bawat pamilya. Bilang mga magulang sila ang may pangunahing responsibilidad sa pagtataguyod ng kanilang pamilya.

Kapag sila o isa sa kanila ay nawala, lalo na kung ito ay dulot ng mapait na kamatayan, ang kanilang buong pamilya ay labis na maaapektuhan.

Sa artikulo natin ngayon tampok ang kasong People of the Philippines vs. Wilson Barlizo y Borral (CA G.R. CR No. 41815, November 23, 2020, na isinulat ni Honorable Court of Appeals Associate Justice Florencio M. Mamauag, Jr. [3rd Division]), na hawak ng aming tanggapan. Kaugnay sa nasabing kaso, tunghayan natin ang kuwento ng pagpanaw ng isang haligi ng tahanan na hanggang sa ngayon ay dumadaing at naghahanap pa rin ng katarungan.

Ika-21 ng Hunyo taong 1987, bandang ala-1:00 ng hatinggabi sa Rapu-Rapu, Albay, nagising sa gitna ng kanilang pagkakatulog si Agripino Berjuega at kanyang pamilya nang mayroong marinig na ingay bunsod ng pamamato mula sa labas ng kanilang bahay. Lumabas ang kanyang ama na si G. Mateo Berjuega, kasunod ang kanyang ina, upang alamin kung ano ang sanhi ng ingay.

Sumunod ay narinig na lamang ni Agripino ang sigaw ng kanyang ina at ang pagbagsak ng kanyang ama.

Agad na pinuntahan ni Agripino ang mga magulang at sa kanilang pintuan ay nakita niya ang dalawang lalaki – ang isa ay nakaharap sa kanya at ang isa ay nakatalikod. Nakilala niya ang mga ito na sina Wilson Barlizo at Helario Borral. Narinig ni Agripino na sumigaw si Wilson ng, “Tinamaan si Tata Mating”, at si Helario ng, “Durulag na kita ta rugado si Tata Mating”.

Nang makatakbo ang dalawa ay agad na tinulungan ni Agripino na madala ang ama sa loob ng kanilang bahay. Naghanap ang kanyang ina at kapatid na maaaring makahilot kay Mateo upang maibsan ang sakit na iniinda nito. Bagama’t nadala nila si Porfirio Barlizo, ama ni Wilson, upang hilutin si Mateo, hindi naibsan ang sakit nito.

Kinabukasan, dinala nila si Mateo sa pagamutan sa Legaspi, subalit sila ay pinayuhan na dalhin ito sa ospital upang maoperahan dahil sa pilay nito sa binti. Sa kasamaang palad, binawian ng buhay si Mateo bago pa man makalikom ang kanyang pamilya ng pangtustos sa kanya sanang operasyon.

Naihain sila ng reklamong homicide laban kina Wilson, Helario at isang nagngangalang Raul Borral noong Nobyembre 28, 1988. Sapagkat, hindi pa nahuli ang tatlo, pansamantalang nai-archive ang kaso. Binuhay lamang ito noong Setyembre 1993 nang mahuli si Raul, ngunit na-dismiss ang kaso laban sa kanya sapagkat siya ay ginawang state witness. Binuhay naman ang kaso laban kay Wilson nang siya ay mahuli noong Agosto 31, 2016. Si Helario naman ay nanatiling at large.

Si Agripino ang tanging testigo para sa prosekusyon, sa kanyang testimonya noong siya ay na-cross examine, sinabi ni Agripino na nakilala niya si Wilson sapagkat kalaro niya ito mula noong sila ay mga bata pa at bago ang insidente ay maayos ang kanilang pakikitungo sa isa’t isa. Sinabi niya rin na noong siya ay magising, wala na sa silid ang kanyang ama at bagama’t sinubukan niya at ng kanyang ina na pigilan ang ama na lumabas ay nagpumilit si Mateo na alamin kung ano’ng sanhi ng naturang ingay. Sinaad din ni Agripino na hindi niya alam kung saan nagmula ang sakit ni Mateo sa binti at nakita niya ito na umupo sa lapag habang hawak ang tiyan.

Sa parte naman ng akusadong si Wilson, itinanggi niya ang paratang laban sa kanya.

Siya diumano at ang amang si Porfirio ay umalis upang mangisda noong alas-4:00 ng hapon noong Hunyo 21, 1987 at nakabalik lamang ng alas-5:00 ng madaling araw kinabukasan. Nang sila ay makauwi sa kanilang bahay, nakita nila si Amalia, anak ni Mateo, at sinabi nito na pinasusundo si Porfirio upang hilutin si Mateo.

Ayon kay Wilson, hindi na niya alam ang nangyari matapos makaalis si Porfirio at Amalia. Si Porfirio ay tumayong testigo para sa depensa. Batay sa kanya, sila ay magkumpare ni Mateo.

Pinatotohanan niya ang testimonya ni Wilson na sila ay umalis para mangisda at pumunta ang anak ni Mateo sa kanilang bahay upang ipahilot ang ama. Nang makarating sa bahay ni Mateo ay agad niyang tinanong kung bakit ito magpapahilot.

Sinagot siya ni Mateo na tinamaan siya sa gilid ng kanyang tiyan. Tumanggi si Porfirio dahil, aniya, nanghihilot lamang siya ng pilay. Gayunman, pinayuhan niya si Mateo na pumunta ng ospital upang magpagamot. Nalaman na lamang niya na pumanaw si Mateo makalipas ang dalawang araw.

Hinatulan ng Regional Trial Court (RTC) si Wilson bilang may sala sa krimen. Maliban sa parusang pagkakakulong ay pinagbabayad din siya para sa pinsala at danyos.

Inapela ni Wilson ang naturang hatol sa Court of Appeals (CA). Iginiit niya na hindi nakita ni Agripino kung sino ang bumato sa namayapang biktima at hindi rin diumano sapat ang circumstantial evidence na iprinisinta ng prosekusyon. Mayroon diumanong pagdududa kung ano’ng proximate cause ng pagkamatay ni Mateo, at ang pagdududa na ito ay dapat ikonsidera nang pabor sa kanya.

Ayon kay Wilson, dapat bigyang-halaga ang kanyang alibi sapagkat ito ay pinatotohanan ni Porfirio. Matapos ang masusing pag-aaral, ipinawalang-sala ng CA si Wilson.

Batay sa hukuman, sa kasong murder o homicide, kinakailangan na mapatunayan batay sa hindi mapag-aalinlanganan na ebidensya na ang biktima ay sinadyang patayin. Ang nasabing ebidensya ay maaaring binubuo ng sandata na ginamit ng salarin, uri, lokasyon at bilang ng sugat na tinamo ng biktima, at mga salitang sinabi ng salarin bago, habang at pagkatapos ang pagpaslang sa biktima.

Sa kaso laban kay Wilson, hindi nakita ng CA na mayroong moral na katiyakan na ang akusado ang salarin. Walang nakitang direktang ebidensya na si Wilson ang gumawa ng krimen. Sa testimonya ni Agripino, hindi niya nabanggit na nakita niyang si Wilson ang bumato kay Mateo o sa kanilang bahay. Bagama’t nagprisinta ng circumstantial evidence ang prosekusyon, hindi ito naging sapat para sa CA upang sang-ayunan ang hatol ng RTC.

Ayon sa CA, ang presensya ni Wilson sa labas ng naturang bahay ay hindi nangangahulugan na siya ang dumaluhong sa biktima. Ang kanyang pagsigaw din kay Helario ay hindi nangangahulugan na kasabwat siya sa krimen. Napuna rin ng hukuman na maliban sa testimonya ni Agripino, ang tala ng kamatayan ng biktima lamang ang nailatag ng prosekusyon na ebidensya. Subalit, hindi ipinaliwanag sa pagdinig sa RTC ang saklaw ng tinamong sugat ng biktima o kung tinamaan ito ng mapurol na sandata.

Batay din sa CA, dahil walang testigo na nakakita kung sino at paano inatake ang biktima, mahalaga na mapatunayan ang motibo sa kanyang pagpaslang. Ngunit, hindi napatunayan ng prosekusyon na mayroong motibo si Wilson para paslangin ang biktima.

Bagama’t ang pagtakas o pagtatago ng akusado ay magagamit bilang ebidensya, hindi ito agarang nangangahulugan ng pagkakasala sapagkat mayroong ibang posibleng dahilan upang gawin ito tulad na lamang ng takot ng paghihiganti, hindi pagnanais na maging testigo at takot na mapagbintangan.

Bagama’t mahina ang depensa na alibi, hindi nangangahulugan na hatol ng pagkakakulong ang dapat igawad sapagkat ipinagpapalagay na inosente ang bawat akusado hanggang sa mapatunayan ang kanyang pagkakasala. Ipinaliwanag ng CA, sa panulat ni Honorable Court of Appeals Associate Justice Florencio M. Mamauag, Jr., alinsunod sa paliwanag ng Supreme Court sa mga kasong Arce vs. People (G.R. No. 125857, March 20, 2002, na isinulat ni Honorable Associate Justice Consuelo Ynares-Santiago) at Lejano vs. People (G.R. No. 176389, December 14, 2010, sa panulat naman ni Associate Justice Roberto A. Abad)

The presumption of innocence of an accused is a substantial part of the law founded upon the great principle of justice that cannot be balanced out merely by conjecture or probability.

Conjectures and suspicions cannot be the bases of conviction as they cannot substitute for the constitutional requirement of proof of guilt beyond reasonable doubt. The heavy burden of overcoming the presumption of innocence rests on the prosecution, and unless it succeeds in proving by satisfactory evidence the guilt of the accused, the constitutional mandate of innocence prevails.”

Lubos na hinagpis ang natamo ng mga naulila ng namayapang biktima na isang haligi ng tahanan. Inaasahan pa rin na darating ang panahon na mahuhuli at mapapanagot ang mga taong responsable sa malagim na pagkamatay niya.